Σίγουρα δεν ήταν το τέλος που θέλαμε για αυτή την Εθνική Ελλάδος, αλλά όπως είπε και ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου στη μετάδοση «χάσαμε δίκαια» και αυτό αντικατοπτρίζει την μεγάλη αλήθεια της αναμέτρησης κόντρα στη Γερμανία.
Για όποιον είδε το ματς, μάλλον το 107-96 μας κολακεύει αλλά θα ήταν κρίμα να σταθούμε εκεί αγνοώντας ουσιαστικά τη γενική εικόνα της ομάδας στο Eurobasket 2022 μέχρι το φινάλε της. Μετά από πολλά χρόνια αυτή η ομάδα εκπέμπει κάτι διαφορετικό, μια ζωντάνια και μια υγεία που και ακόμα και αν δεν κατάφερε να γλιτώσει από τα «δικαστήρια» των social media, έχουμε περισσότερα καλά να της προσάψουμε.
Ομάδα και κόσμος έγιναν ένα. Και δεν είναι κλισέ
Είχε φανεί από το φιλικό με την Ισπανία στο ΟΑΚΑ ότι υπάρχει μια διαφορετική ατμόσφαιρα μεταξύ ομάδας και κόσμου. Σαν μια πιο ρομαντική, ευχάριστη και οικογενειακή και διόλου απρόσωπη κατάσταση η οποία συνεχίστηκε μετέπειτα στο τουρνουά Ακρόπολις, στα «παράθυρα» του Mundobasket και τελικώς στο Eurobasket.
Ως Έλληνες πάντα έχουμε υψηλές προσδοκίες από την Εθνική Ελλάδος, το έχουμε καημό να ξανακατακτήσουμε τρόπαιο μετά το 2005 αλλά το γεγονός ότι ποτέ δεν ακούσαμε «φανφάρες» περί κατάκτησης και άλλων μεγάλων υποσχέσεων, ενδεχομένως να μας κράτησε πιο προσγειωμένους περιμένοντας απλώς το καλύτερο δυνατό. Πάνω από όλα όμως απολαμβάναμε με διαφορετικό τρόπο κάθε στιγμή του ταξιδιού. Σε κάθε δυσκολία δεν σκεφτόμασταν «τι αμπάλια», αλλά «δεν πειράζει, προχωράμε». Και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.
Κανείς πάνω από τον κόουτς
Σε αυτή την ομάδα είναι λογικό ο Γιάννης Αντετοκούνμπο να αποτελεί την παγκόσμια ατραξιόν, όχι μόνον για το ελληνικό κοινό αλλά και γενικότερα του μπάσκετ. Φέτος ειδικά φάνηκε πιο έτοιμος να αντιμετωπίσει τις ομαδικές άμυνες και το πιο κλειστό γήπεδο της Ευρώπης σε σχέση με το ΝΒΑ με τις επιδόσεις του να το αποδεικνύουν περίτρανα. Παρόλα αυτά σε αυτή την ομάδα δεν ήταν πάνω από όλους. Όχι πάνω από το Δημήτρη Ιτούδη.
Ο μεγάλος αντίπαλος δεν ήταν μόνο η Γερμανία χτες.
Ο Έλληνας κόουτς ήταν, είναι και ελπίζουμε να είναι για πολλά ακόμα χρόνια ένα τεράστιο κεφάλαιο για την ομάδα, ένας τύπος χωρίς αγριοφωνάρες και έξαλλες αντιδράσεις, που κερδίζει το σεβασμό με τη συμπεριφορά και τον τύπο του. Αυτή η ομάδα βγάζει υγεία και αυτό είναι σίγουρα έργο Ιτούδη αλλά και των χαρακτήρων που έχει μαζέψει γύρω του. Για αυτό και είμαστε βέβαιοι ότι παρά τον αποκλεισμό, θα υπάρξει συνέχεια.
Υπάρχει συνέχεια
Σαν να το βλέπουμε ότι πλέον η Εθνική Ελλάδος μπάσκετ δεν είναι απλώς μια ομάδα, αλλά μια παρέα που τώρα στήνεται. «Αύριο» μπορεί να είναι προστεθούν και άλλα άτομα, παρόλα αυτά ο κορμός έχει στηθεί και γύρω από αυτόν θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Το είπε και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο λίγο πριν δακρύσει μπροστά στο φακό «αυτό δεν είναι το τέλος, ήταν μόνο η αρχή».
Κανείς δεν αρέσκεται στην αποτυχία, αλλά μέσα από τις δυσκολίες χτίζονται οι πραγματικά σπουδαίες ομάδες. Ο Giannis, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Ντόρσεϊ, ο Ιτούδης και όλοι οι άλλοι μαζί έχουν ξεκινήσει μια παρέα που στα μάτια μας μοιάζει πιο ελκυστική και κυρίως φιλική εδώ και πολλά χρόνια στο ελληνικό μπάσκετ.
Με λίγα λόγια μας αρέσει να τους βλέπουμε και να ωριμάζουμε μαζί τους. Και ποιος ξέρει; Κάποια στιγμή μπορεί να ξαναπανηγυρίσουμε μαζί τους. Αν πάλι δεν το καταφέρουν δεν έγινε και κάτι. Θα είμαστε βέβαιοι ότι έδωσαν και την ψυχή τους γι αυτό.
