Περίμενα να περάσουν λίγο οι μέρες για να «κάτσει λίγο η σκόνη» από την απονομή της Χρυσής Μπάλας στο Λιονέλ Μέσι. Να δω τις αντιδράσεις του κόσμου, τις δηλώσεις των ίδιων των πρωταγωνιστών, το πώς αντιμετωπίστηκε μια βράβευση που έχει χάσει κάθε νόημα, κάθε αξία και κάθε εγκυρότητα – μοιάζει σαν ένα πινγκ – πονγκ ανάμεσα στον Μέσι και τον Κριστιάνο, με το μπαλάκι να πηγαίνει από τον έναν στον άλλον και πάλι πίσω. Λες και παίζουν μόνο οι δυο αυτοί μπάλα, λες και δεν είναι άξιος κανένας άλλος να πάρει αυτό το τιμητικό βραβείο.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο θύμωσε, τα έβαλε με τον Διευθυντή του «Φρανς Φουτμπόλ» κατηγορώντας τον για ψέματα και έγραψε τη λέξη «Γεγονότα» κάτω από ένα ποστάρισμα στο Ίνσταγκραμ ενός φαν του, που έγραψε ο Μέσι «έκλεψε» τη Χρυσή Μπάλα, αναλύοντας τις επιδόσεις των δύο αθλητών. Παρεμπιπτόντως, έβαλε ακόμα δυο γκολ, επί της Άρσεναλ αυτή τη φορά, ξεπερνώντας τα 800 γκολ στην καριέρα του.
Ο Εμπαπέ στραβομουτσούνιασε όταν είδε το όνομά του στην ένατη θέση – προφανώς συνειδητοποίησε ότι αν δεν πάει σε ένα πιο «σοβαρό πρωτάθλημα» και δεν φορέσει μια πιο «βαριά φανέλα», ό,τι και να κάνει δεν θα είναι αρκετό. Ο Σαλάχ, όταν τον ρώτησαν πώς νιώθει για την έβδομη θέση έβαλε τα γέλια – οι αντίπαλοι που προσπαθούν να τον σταματήσουν (και) φέτος σχεδόν βάζουν τα κλάματα σε κάθε αγώνα με τα χουνέρια που τους κάνει. Ο Μπενζεμά, που κατετάγη τέταρτος δεν είπε απολύτως τίποτα – άλλωστε δεν είχε πάει καν στην τελετή. Απλά έβαλε ένα ακόμα γκολ δίνοντας ακόμα τρεις βαθμούς στη Ρεάλ, «μιλώντας» εκεί που πρέπει.
Ο Μέσι, σε μια «έκρηξη μεγαλείου», είπε για τον Λεβαντόφσκι: «Ρόμπερτ, αξίζεις τη δική σου Χρυσή Μπάλα. Πέρυσι, όλοι συμφώνησαν ότι εσύ ήσουν ο μεγάλος νικητής αυτού του βραβείου για το 2020». Πολύ σωστά. Αλλά γιατί όχι και φέτος; Πού σταμάτησε να σκοράρει ο Λεβαντόφσκι και πότε; Σε αντίθεση με τον Μέσι, που ήταν ένας άλλος παίκτης πέρυσι, όταν «πέταγε» με τη Μπαρτσελόνα και οδήγησε την Αργεντινή στην κατάκτηση του «Κόπα Αμέρικα» και είναι ένα σκήνωμα του εαυτού του από τη μέρα που πήγε στην Παρί: ανόρεκτος, ξενερωμένος, με ελάχιστα γκολ και ακόμα πιο ελάχιστη συμβολή στο παιχνίδι της ομάδας του, μηδέν χημεία με τους συμπαίκτες του.
Δείτε στο παρακάτω άλμπουμ την τελική ψηφοφορία για την ανάδειξη του φετινού νικητή της Χρυσής Μπάλας:
Την ίδια ώρα, ο (δεύτερος) Λεβαντόφσκι βάζει γκολ σαν να πετάει βότσαλα στη λίμνη. Ο (τρίτος) Ζορζίνιο, που πήρε Τσάμπιονς Λιγκ με την Τσέλσι και Euroμε την Ιταλία εξακολουθεί να είναι ο «εγκέφαλος» της Τσέλσι και να την βοηθά να είναι στην κορυφή της Πρέμιερ, όπως κάνει και ο «πνεύμονας» της ομάδας, ο (πέμπτος) Καντέ. Ο (όγδοος) Ντε Μπρόιν δεν είπε τίποτα, καθώς μιλάει στο γήπεδο, όπως και ο (δέκατος) Ντοναρούμα, ο κορυφαίος κίπερ του πλανήτη. Οι φανς του Μέσι είπαν «αυτό, αυτό, αυτό ήταν σωστό», οι φανς του Κριστιάνο ξίνισαν και όλοι οι υπόλοιποι ψάχνουμε να βρούμε έστω και ένα ψήγμα ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης σε κάτι που θα μπορούσε να είναι μια γιορτή του ποδοσφαίρου, αλλά έχει καταντήσει ένα «σέρβις» στους χορηγούς και τους φανς δυο σπουδαίων ποδοσφαιριστών, που θα έπρεπε όμως να έχουν κάνει στη μπάντα, ώστε οι προβολείς να πέσουν – επιτέλους – σε όλους αυτούς τους εξαιρετικούς παίκτες που έχουν το δικαίωμα στην αναγνώριση και την αποθέωση.
Διότι η βράβευση είναι για τη σεζόν 2020-2021, όχι από Γενάρη μέχρι Ιούνιο, όχι όπως βολεύει κάποιους. Διότι όλοι αυτοί οι προπονητές που ψήφισαν Μέσι, αν μπορούσαν να διαλέξουν έναν παίκτη από τη δεκάδα, ούτε τον Μέσι θα διάλεγαν, ούτε τον Κριστιάνο. Τον Σαλάχ θα έπαιρναν, ή το Λεβαντόφσκι ή τον Εμπαπέ για να υπηρετήσει το πλάνο τους και να απογειώσει το παιχνίδι της ομάδας τους. Και οι παίκτες που ψήφισαν Μέσι, στην πραγματικότητα για συμπαίκτη τους δεν θα ήθελαν κάποιον που δεν θα τους έδινε τη μπάλα ούτε με αίτηση, αλλά τον Ζορζίνιο ή τον Καντέ ή τον Ντε Μπρόιν για να «κόβει» και να «ράβει» στη μεσαία γραμμή ή να τους «ταϊζει» έτοιμα γκολ.
Η συλλογή του Μέσι αριθμεί πλέον 7 Χρυσές Μπάλες. Επίτευγμα σπουδαίο, που πιθανόν να μην ξεπεραστεί ποτέ. Τι σημασία έχει όμως, όταν διχάζεται τόσο «άγρια» η ποδοσφαιρική κοινή γνώμη; Και ποιος μετράει τις μπάλες του Μέσι, όταν ένα σωρό σπουδαίοι παίκτες, που έκαναν ή κάνουν απίθανα πράγματα, μπορεί να μην έχουν πάρει ποτέ αυτή την τιμητική διάκριση αλλά έχουν πάρει τόσα χειροκροτήματα και τόσο μεγάλη αγάπη από τον μοναδικό αξιόπιστο και σοβαρό «κριτή», τον κόσμο που βλέπει και αγαπά το ποδόσφαιρο;
