Λένε πως μια σπουδαία επιτυχία φέρνει ελπίδα και χαρά στις δύσκολες στιγμές, καταφέρνοντας να εκτοπίσει ακόμα και τον μεγαλύτερο πόνο. Ίσως και να είναι έτσι καθώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Εθνική Ομάδα Πόλο των Αντρών έγραψε ιστορία, καθώς θα επιστρέψει πίσω στην Ελλάδα με ένα μετάλλιο, από τη στιγμή που κατάφερε να προκριθεί στον μεγάλο τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων 2020.
Με τη χώρα να φλέγεται ενδεχομένως ξεχάσαμε ότι κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο Τόκιο προσπαθώντας να κάνουν το καθήκον τους, σκεπτόμενοι πως πίσω στην πατρίδα ο κόσμος περνάει δύσκολα ενώ παράλληλα μπορεί και το ίδιο τους το σπίτι, η επιχείρηση, η οικογένειά τους να απειλείται από την πύρινη λαίλαπα.
Όσον αφορά την πρόκριση της Εθνικής Ομάδας Πόλο των Αντρών στον Τελικό μετά την επικράτηση επί της Ουγγαρίας με 9-6 είναι πραγματικά ιστορική και οι πανηγυρισμοί των παικτών του ομοσπονδιακού προπονητή, Βαγγέλη Βλάχου, ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλοι.
Παράλληλα το «κανόνι» της ομάδας, Γιάννης Φουντούλης ανέφερε πως «είμαι περήφανος που εκπροσωπώ τη χώρα μου και καταφέραμε να κάνουμε κάτι που θα μνημονεύεται και θα μας ακολουθεί για μια ζωή». Τα συγκεκριμένα λόγια θα έλεγε κανείς πως είναι γεμάτα χαρά και αγαλλίαση, ωστόσο πίσω από αυτά κρύβεται ένας μεγάλος πόνος για αυτό που ζουν όλοι οι Έλληνες.
Ο Γιάννης Φουντούλης μπορεί να βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από τις εστίες φωτιάς, μπορεί καθημερινά να παλεύει με τα θηρία μέσα στις πισίνες με μοναδικό σκοπό να οδηγήσει την Εθνική Ελλάδος στην κορυφή του κόσμου, αλλά το συναίσθημα που εξέπεμψε με τις δηλώσεις του ήταν αυτό της συμπαράστασης και του πόνου για όσα βιώνουν οι συμπατριώτες του:
«Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για τη χαρά που εκδηλώνουμε, αλλά καταλαβαίνετε πως αγωνιζόμαστε για αυτό το πράγμα σε όλη μας τη ζωή. Σήμερα γράφτηκε ιστορία, το μόνο που μας μένει είναι με τι γράμματα θα τη γράψουμε. Όλοι έχουμε επηρεαστεί από αυτά που γίνονται στην Ελλάδα με τις φωτιές και τον πόνο που έχουν προκαλέσει. Δεν μπορώ να αφιερώσω την εμφάνιση, δεν νομίζω ότι μια νίκη μπορεί να απαλύνει τον πόνο για τις ανθρώπινες ζωές ή τις περιουσίες που χάνονται. Ελπίζω να περιοριστούν όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και να μην κινδυνεύσει άνθρωπος, ζώο ή η φύση περισσότερο» ήταν τα λόγια του Έλληνα διεθνούς πολίστα, φανερώνοντας πως δεν μπορεί να χαρεί την επιτυχία του όσο θα ήθελε.
Σαφώς και δεν θα έλεγε κανείς τίποτα στον αρχισκόρερ της Εθνικής Ομάδας Πόλο αν οι πανηγυρισμοί του ήταν σε έκδηλο τόνο, καθώς τη χαρά του μοιραζόμαστε όλοι μαζί σαν χώρα, όπου και αν βρισκόμαστε. Ο πόνος ωστόσο στα μάτια του και τα λόγια που τρέμοντας έβγαιναν από τα χείλη του είναι κάτι το οποίο είχαμε ανάγκη να ακούσουμε. Προσοχή, δεν είναι ότι δεν θέλουμε να χαρούν οι παίκτες μας την επιτυχία τους, αλλά σε τέτοιες στιγμές ο κόσμος έχει ανάγκη να βλέπει ότι άνθρωποι που προβάλλουν τη χώρα μας, άντρες που θέλουμε ως πρότυπα να έχουν συνείδηση και να καταλαβαίνουν τον απλό κόσμο που τους θαυμάζει για όλα όσα κάνουν και κυρίως που τους εκπροσωπούν.
Το φετινό καλοκαίρι, όπου η χώρα μας ζει μια πρωτόγνωρη κρίση (κλιματική), έχουμε ανάγκη από λόγια σαν του Γιάννη Φουντούλη. Διότι στα μάτια του έβλεπες να αποτυπώνονται ανησυχίες και κατανόηση για όσους έχουν μείνει πίσω, βεβαιώνοντάς όποιον τον παρακολούθησε ότι δεν είναι τίποτα κλισεδιές που επιβάλλεται να πει σε τέτοιες στιγμές. Είναι λόγια καρδιάς, πιο σημαντικά και από το ίδιο το μετάλλιο (κλισεδιά το ξέρω, αλλά είναι σωστή κλισεδιά).
