Όταν ήσουν μικρός έμαθες για την πυγμαχία από την τηλεόραση και τις ταινίες του Rocky Balboa ωστόσο τα αφτιά σου άκουγαν διαρκώς για έναν τρομακτικό πυγμάχο που διέλυε τους πάντες στον διάβα του. Το όνομά του προκαλούσε (και προκαλεί ακόμα) δέος σε όποιον το χρησιμοποιεί: Mike Tyson. Κάθε φορά που έβλεπες ένα απλό Jab του πονούσε το σαγόνι σου, όποια στιγμή τον παρακολουθούσες ευχόσουν απλώς να μην είσαι ο άτυχος που θα τον θυμώσει, ενώ ανατριχιάζεις ακόμα βλέποντας το βίντεο που δαγκώνει τον Evander Holyfield.
Τα χρόνια πέρασαν και ακόμα και αν δεν ασχολήθηκες ποτέ ενεργά με τις πολεμικές τέχνες, τις βλέπεις τα τελευταία χρόνια να έχουν τεράστια πέραση καταλαμβάνοντας μεγάλο μέρος του αθλητικού θεάματος. Παρά τη μεγάλη άνθηση με την άνοδο του ΜΜΑ και άλλων fight sports η πυγμαχία παρέμεινε σταθερά στην κορυφή του μαχητικού κοινού, όσο και αν προσπάθησε το UFC να κάνει τη «ζημιά».
Βασιλιάς του άρχοντα των μαχητικών σπορ, είναι και πάλι ένας Tyson αλλά όχι ο Mike. O Fury.
Ο «Gypsy King» όπως είναι γνωστός στους πυγμαχικούς κύκλους λόγω της τσιγγάνικης καταγωγής του, ωστόσο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας entertainer με δικό του του talk show, ένας celebrity του Hollywood ίσως και τραγουδιστής.
Ένας σταρ με λίγα λόγια που δεν περιορίζεται ούτε από τους αντιπάλους, ούτε και τα σχοινιά του ρινγκ, και το περασμένο Σάββατο τα ξημερώματα κόντρα στον Deontay Wilder πιστοποίησε το αυτονόητο. Ότι είναι εξίσου κορυφαίος –και αήττητος- στην βασική του δουλειά. Την πυγμαχία.
Έβγαλε knock out τον εαυτό του
Εάν τον έχεις παρακολουθήσει εν δράσει γνωρίζεις καλά πως δεν πρόκειται για έναν πυγμάχο που σου προκαλεί δέος λόγω κορμιού, καθώς κοιτάζοντάς τον αναρωτιέσαι αν όντως παίζει ή είναι ο σάκος του μποξ των αντιπάλων. Ακόμα όμως και αν δεν έχεις πυγμαχικό μάτι για να αντιληφθείς την μαεστρία των κινήσεων και τα άπειρα κροσέ με τα οποία σφυροκοπά τους αντιπάλους του, δεν μπορείς να μην διακρίνεις την έφεσή του να διασκεδάσει το παιχνίδι με θεατρινισμούς και αρκετή δόση χιούμορ, αλλά και την ανεξάντλητη αντοχή του μετά από κάποιο δυνατό χτύπημα που έχει δεχτεί.
Ο Tyson Fury δεν είναι απλώς ένας σταρ του αθλήματος όπως ο αήττητος Floyd «Pretty Boy» Mayweather που ήταν η επιτομή της άμυνας αλλά δύσκολο στο να τον αντιληφθεί ένας απλός θεατής το σκεπτικό και το παιχνίδι του. Ο «Gypsy King» φτιάχτηκε για να κάνει το άθλημα αρεστό, ακόμα και σε εκείνους που αδυνατούν να το καταλάβουν. Είναι εκείνος που θα φάει 10 –τρόπος του λέγειν- αδέσποτες από τον Wilder, όπως συνέβη στον πρώτο τους αγώνα αλλά θα σηκωθεί αμέσως δείχνοντας ότι διασκεδάζει να τις τρώει.
Ή αλλιώς θα έρθει ντυμένος ως Batman στη συνέντευξη τύπου πριν από το μέχρι τότε παιχνίδι της ζωής του κόντρα στον Vladimir Klichko.
Ο ύψους 2,06 μέτρων πυγμάχος, με το απίστευτο ρεκόρ των 30 νικών και μίας ισοπαλίας σε 31 αγώνες, είναι η τρανή απόδειξη ότι τις περισσότερες φορές ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου δεν είναι οι δυσκολίες στο περιβάλλον του, αλλά ο ίδιος του ο εαυτός.
Όταν λοιπόν το Νοέμβρη του 2015 έριχνε από την κορυφή τον επί 10 χρόνια ανίκητο Ουκρανό στην κατηγορία των «θηρίων» της παγκόσμιας πυγμαχίας κερδίζοντας τον τίτλο του WBA, ο Fury αντί να εκτοξευθεί, εξαφανίστηκε. Μέσα από το νέκταρ του πρωταθλητή, εμφανίστηκε και εκείνο του αλκοολισμού με αποτέλεσμα κάθε μέρα που περνά να χάνει ολοένα και περισσότερο το μυαλό του.
«Θυμάμαι πως έπινα όλη τη μέρα, δεν με ενδιέφερε τίποτα. Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχα λόγο να ζω. Δεν με ενδιέφεραν τα λεφτά, η γυναίκα μου. Κανείς και τίποτα. Σκέφτηκα πολλές φορές να αυτοκτονήσω» παραδέχεται κοιτάζοντας στο παρελθόν και την επιτυχία να έχει έρθει από το πουθενά για να τον διαλύσει.
Συνειδητοποιημένος μετά από χρόνια ότι ο μόνος που μπορεί να τον λυγίσει είναι ο εαυτός του, προσευχήθηκε στον Θεό να επανέλθει στον ίσιο δρόμο. Ο δρόμος δεν ήταν άγνωστός, αλλά ήταν αρκετά δύσκολο να το καταφέρει με τους ίδιους όρους. Η προσήλωση στην πυγμαχία.
Όντας τρία χρόνια μακριά από τους αγώνες ο Fury επέστρεψε στο ρινγκ το καλοκαίρι του 2018 κόντρα στον Αλβανό πυγμάχο Seferi, αποδεικνύοντας πως η τρίχρονη αποχή του δεν τον είχε αγγίξει. Όντας αυθεντικός –έστω παραπάνω κιλά από όσα έπρεπε- μπήκε μέσα, το διασκέδασε, έριξε λίγες μπουνίτσες, ύστερα βαρέθηκε που κέρδιζε με «περίπατο» και προκειμένου να το διασκεδάσει έβαλε time out στον αγώνα του προκειμένου να παρακολουθήσει έναν καβγά που γινόταν στις κερκίδες. Έτσι απλά επειδή το ήθελε.
Στον πρώτο του αγώνα κόντρα στον Wilder, παρότι σωριάστηκε στο έδαφος δις από τα δυνατά χτυπήματα του αντιπάλου, δεν φάνηκε να πτοείται. Σηκώθηκε έπαιξε και αν οι αγωνοδίκες ήταν ακριβείς στην καταμέτρηση των σημείων, θα του έδιναν πολύ νωρίτερα τον τίτλο του πρωταθλητή καθώς το ματς έληξε ισόπαλο.
Με το rematch των δύο να πλησιάζει και τον Fury να πραγματοποιεί την καλύτερη προετοιμασία της καριέρας του, αποφάσισε να κάνει λίγο την πλάκα του παίρνοντας μέρος σε Pay Per View του WWE, απέναντι στον Braun Strowman. Ο άνθρωπος το διασκεδάζει και αυτό φαίνεται να αρέσει και πολύ στο κοινό, ακόμα και αν ένας πιθανός τραυματισμός έβαζε σε κίνδυνο τον αγώνα της καριέρας του.
Από τις 22 Φεβρουαρίου, ο βασιλιάς είναι ξανά στο θρόνο του
... υστερα από έναν αγώνα που είχε τα πάντα. Από θεατρινισμούς, αρκετό backstage –οι δυο τους τσακώθηκαν κατά τη ζύγιση-, εντυπωσιακές εισόδους και 7 γύρους που ένα ολόκληρο κοινό και άλλοι τόσοι από τις τηλεοράσεις τους είδαν έναν Wilder να καλύπτεται και έναν πραγματικά Fury τύπο να επιτίθεται.
Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το όνομα, ωστόσο το «Tyson» έχει πέραση στην πυγμαχία. Ωστόσο η επιστροφή στην κορυφή δεν είναι απλώς ένα επιστέγασμα της μεγάλης δουλειάς και επιμονής στο στόχο, αλλά η απόδειξη ότι η δύναμη της ψυχής μπορεί να φέρει τεράστια αποτελέσματα.
Διότι είναι εύκολο να κατηγορείς τις καταστάσεις και τους γύρω σου για τις αποτυχίες στη ζωή σου, αλλά δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερος αν δεν τα βρεις με τον ίδιο σου τον εαυτό.
Είναι εύκολο να πέσεις αν στέκεσαι όρθιος. Το θέμα είναι να μάθεις να ξανασηκώνεσαι.
