SPORTS | 02/10/2019

Alisson Becker: ο άνθρωπος που κατάφερε να λυτρώσει μία ομάδα

Ratpack

Για τους φανς της Λίβερπουλ, είναι ο άνθρωπος που έδωσε τέλος στη γκαντεμιά κάτω από τα γκολπόστ.

Είσαι κι εσύ φίλος της Λίβερπουλ όπως κι εγώ; Τότε έχεις κλάψει από χαρά, έχεις κλάψει από λύπη, έχεις γελάσει, έχεις συγκινηθεί, έχεις ανατριχιάσει, έχεις απογοητευτεί, έχεις πανηγυρίσει κι έχεις νιώσει συναισθήματα που ελάχιστοι άλλοι οπαδοί του κόσμου τούτου έχουν βιώσει τόσο έντονα. Πάνω απ όλα, αν είσαι φίλος της Λίβερπουλ, έχεις σιχτιρίσει τη ζωή σου ολάκερη με όλους αυτούς τους τσαρλατάνους, τους σκιτζήδες, τους κονιόρδους και μορφονιούς που έχεις "απολαύσει" εδώ και τόσα χρόνια να παριστάνουν τους τερματοφύλακες - δυστυχώς χωρίς μεγάλη επιτυχία.

PHOTO GALLERY

Σου θυμίζω ότι μέχρι πέρυσι το καλοκαίρι, το δίδυμο των τερματοφυλάκων ήταν ο Μινιολέ και ο Κάριους. Ο Κάριους και ο Μινιολέ. Δύο τερματζήδες που αν τους έστυβες, δεν έβγαζες ούτε μισό ποτήρι από τον τίμιο ίδρωτα ενός Πίτερ Σμάιχελ ή ενός Φαν Ντε Σάαρ. Ο μεν Μινιολέ, ο Φάνης Κατεργιαννάκης του Βελγίου, μπορούσε να πιάνει τα πάντα στον έναν αγώνα, σαν να είχε 6 χέρια και 3 πόδια. Και στον αμέσως επόμενο αγώνα να φάει γκολ ακόμα κι από ball-boy. Ο δε Κάριους, ξανθός, μορφονιός, Γερμανός, καμαρωτός, δυστυχώς γεννήθηκε με διάσειση και ως εκ τούτου σχεδόν σε κάθε παιχνίδι ζαλιζόταν, δεν ήξερε πού βρισκόταν, τι δουλειά είχε στο γήπεδο και ποια φανέλα φορούσε.

Αν πάμε και παλιότερα, πάλι θλίψη θα μας πιάσει: από τον χαμηλοκώλη Ρέινα, μέχρι τον Χατζηαβάτη Τζέιμς, τον "ήρωα της Κωνσταντινούπολης Ντούντεκ" που όλο τον υπόλοιπο καιρό δεν είχε πιάσει ούτε υπονοούμενο, η ζωή ήταν στρωμένη με τσουκνίδες, αγκάθια και κοτρόνες. Ο πρώτος τερματοφύλακας που θυμάμαι όταν ερωτεύτηκα τη Λίβερπουλ για να καταλάβατε, ήταν ο τιτάνας Μπρους Γκρόομπελαρ. Θυμάμαι απ' αυτόν δυο πράγματα: ότι έκανε κάτι χαζά, σαν να παραπατάει στο τέρμα πριν την εκτέλεση πέναλτι για να μπερδέψει τον αντίπαλο κι ότι έστηνε στο στοίχημα μέχρι και το πόσες φορές θα φτύσει κατά τη διάρκεια του ματς.

Μέσα σε όλα αυτά και όλους αυτούς, ο Άλισον ο Μπέκερ ήρθε από τη Ρόμα στη Λίβερπουλ το καλοκαίρι του 2018. "Πολλά λεφτά στοίχισε" είπε ο Μήτσος από το Παγκράτι. "Καλός κουμπαράς θα είναι κι αυτός", αποφάνθηκε ο Γιώργης από τα Σεπόλια. "Αν ήταν καλός, σιγά μην τον δίνανε", αποφάνθηκε ο Βαγγέλας από το Πέραμα, που τον Σαλάχ που επίσης ήρθε από τη Ρόμα, πιθανότατα δεν τον έχει ακουστά. Τι έκανε ο κύριος Άλισον την πρώτη του χρονιά στο λιμάνι; Πήρε Τσάμπιονς Λιγκ, βοήθησε τη Λίβερπουλ στην τρελή κούρσα που την έφερε μια ανάσα από το πρωτάθλημα και στη συνέχεια πήρε τα γάντια του και πήγε και σήκωσε το Κόπα Αμέρικα με την Εθνική Βραζιλίας. Εύκολα, άνετα, αποτελεσματικά.

Ο Άλισον έχει γενέθλια σήμερα. Κλείνει τα 27. Του εύχομαι άλλα 27 χρόνια επιτυχίες κάτω από τα δοκάρια της Λίβερπουλ, να ζήσει 127 χρόνια τουλάχιστον, να πανηγυρίσει 27 (και βάλε) τίτλους με τη Λίβερπουλ και να είναι πάντα αυτός ο αψηλός, σοβαρός και φοβιστικός για τους αντιπάλους τύπος, που εμπνέει εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του και τους επιτρέπει να κάνουν ωραία πράγματα μπροστά, διότι ξέρουν ότι πίσω υπάρχει ένας Άλισον κι ένας Φαν Ντάικ και άλλοι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές και άνθρωποι.