Μπορεί ο φετινός τελικός να μην ήταν το καλύτερο παιχνίδι που είδαμε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της Ευρώπης, αλλά τελικά η Liverpool κατάφερε να ξεπλύνει την προσβολή από τον περασμένο τελικό με την Real και να σηκώσει το πολυπόθητο τρόπαιο σε ένα άκρως συγκινητικό κλίμα για παίκτες και οπαδούς. Η Liverpool μετά τη νίκη 2-0 επί της Tottenham, προσθέτει το 6ο κύπελλο στη συλλογή της.
Χθες όμως οι νικητές δεν ήταν όλο απαραίτητα ντυμένοι στα κόκκινα. Ο 28χρονος αρχηγός της Liverpool, Jordan Henderson, έκανε το όνειρο του πραγματικότητα σηκώνοντας το κύπελλο που ονειρευόταν από μικρό παιδί, όμως ο πραγματικός νικητής ήταν ο πατέρας του, Brian. Ο Brian Henderson είχε διαγνωστεί το 2013 με καρκίνο στο φάρυγγα. Από την εποχή που ο Brendan Rodgers ήταν προπονητής στην ομάδα, ο Henderson δεν παέλευε μόνο να κρατήσει μία ομάδα στη γραμμή προσπαθώντας παράλληλα να «γεμίσει τα παπούτσια» του Steven Gerrard μιας και όλοι τον έβλεπαν ως τον επόμενο αρχηγό. Ήταν όμως μία μάχη δύσκολη τόσο για τον πατέρα, όσο και για τον γιο που δεν τον έβλεπε συχνά. Ο Brian Henderson ζήτησε από τον γιο του να μην τον επισκέπτεται κατά την διάρκεια της θεραπείας, ώστε να μην επηρεάζεται αρνητικά η ψυχολογία του και να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις του Jurgen Klopp.
«Δεν ήθελε να με δει γιατί ήξερε πως ήταν σε κακή κατάσταση και έβλεπε πως κερδίζαμε. Δεν ήθελε να αφήσει την κατάσταση του να με επηρεάσει. Ήμασταν σε επικοινωνία αλλά δεν ήταν το ίδιο». Μετά τον αγώνα, δύο ήταν τα βίντεο που έκαναν τον γύρο του κόσμου. Το ένα, με τον Jordan Henderson να σηκώνει το κύπελλο και το άλλο να αγκαλιάζει τον πατέρα του μετά από εβδομάδες που είχε να τον δει. Ήταν η ουσιαστική ανταμοιβή του Jordan Henderson και δάκρυσε όσο δεν το έκανε για το ίδιο το κύπελλο. Για εμάς όλους, αυτό σημαίνει πολλά παραπάνω και από τις δύο πλευρές. Είναι οι άντρες που ακόμα και στα δύσκολα μένουν αφοσιωμένοι στο στόχο, αλλά και παράλληλα οι άντρες που αντιμετωπίζουν μία κατάσταση μόνοι τους χωρίς να τραβούν στο βούρκο τους υπόλοιπους. Ο Brian και ο Jordan Henderson, μέσα μόλις από μία αγκαλιά, κατάφεραν να κάνουν το μεγαλύτερο κύπελλο της Ευρώπης να δείξει τιποτένιο και την αξία της αγάπης ανάμεσα σε πατέρα και γιο και να επισκιάσει την οποιαδήποτε κορυφαία διοργάνωση. Δεν χρειάζεται να βρεθείς στη θέση του Jordan για να αντιληφθείς πως κάποια απλά πράγματα είναι τα αληθινά κορυφαία και κάποια κορυφαία δείχνουν τόσο ασήμαντα. Και όμως η αγκαλιά αυτή ανάμεσα σε πατέρα και γιο, κατάφερε να κερδίσει ακόμη και την είδηση για το τρόπαιο. Όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι. Τα ακόμη καλύτερα νέα; Ο πατέρας του ξεπέρασε εντελώς τον κίνδυνο.
Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν, σε αυτούς τους πραγματικούς ήρωες. Για την υπομονή τους, το πείσμα τους ενάντια στις αντιξοότητες και για την ικανότητά τους να διακρίνουν τις αληθινά σημαντικές στιγμές. Αλλά πάνω από όλα, για αυτή την ανιδιοτελή αγάπη του μεγαλύτερου ήρωα εκτός χόρτου. Του πατέρα μας.
