Αν μιλήσεις σε κάποιον γνώστη, θα σου πει πως η Λίβερπουλ τα έχει ξανακάνει αυτά. Αν μιλήσεις με ορκισμένο φαν των Reds, θα σου πει πως μόνο η Λίβερπουλ μπορεί να τα κάνει. Μόνο ο Κλοπ, ο Γουινάλντουμ, ο Ορίγκι και η παρέα του. Γενικά, μετά την χθεσινή ήττα της Μπαρτσελόνα από την ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ, ο καθένας μπορεί να σχηματίσει όποια άποψη θέλει. Η αλήθεια είναι όμως μία. Η Λίβερπουλ τα κατάφερε και αυτή η νίκη σημαίνει πολλά παραπάνω.
Είναι η δεύτερη φορά σερί μετά από χρόνια που η Λίβερπουλ πηγαίνει ξανά στον τελικό του Champion’s League. Έχει αφήσει πίσω της μία ντροπιαστική ήττα από την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά αυτή την φορά έχει το ρόστερ, το πείσμα και κάτι άλλο. Τα κότσια. Γιατί αν μάθαμε κάτι χθες από την εμφάνιση της ομάδας του Κλοπ, είναι να μην το βάζουμε κάτω στα δύσκολα. Η Λίβερπουλ το είχε κάνει με την Μίλαν.
Το είχε ξανακάνει με την Ντόρτμουντ.
Και γενικότερα είναι μία ομάδα με τόσο βαριά φανέλα που μπορεί να κατακτήσει το αδύνατο. Πέρα όμως από τις φάσεις και τα γκολ, εμείς θα σταθούμε στο αληθινό νόημα, το οποίο το έφερε στο προσκήνιο ο Σαλάχ φορώντας το μπλουζάκι Never Give Up. Μία μικρή υπενθύμιση πως, όσο αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες, όσο μαύρα και αν δείχνουν τα πράγματα στο γήπεδο της ζωής σου, είτε αυτό είναι στη δουλειά, στην οικογένεια, στη σχέση, υπάρχει πάντα ελπίδα. Και δεν είναι τόσο η ελπίδα της ίδιας της νίκης, όσο το γεγονός ότι είσαι διατεθειμένος να δώσεις τα πάντα ακόμη και αν αυτό σε οδηγήσει στην καταστροφή σου. Ο άνευ όρων αγώνας, αυτός που διαχωρίζει τους άντρες από τα παιδιά, κάνει ακόμη και τα φαβορί να τρέμουν και να χάνουν τον κόσμο τους. Αυτό δηλαδή που έπαθε χθες η Μπάρτσα και που θα έχανε η κάθε Μπάρτσα της ζωής μας, αν μας έβλεπε να σφίγγουμε τα δόντια, να αγνοούμε τις συνέπειες και τις αντιξοότητες και να πέφτουμε στην πυρά της καθημερινής μάχης.
Ας μείνει αυτή η νίκη ένα παράδειγμα προς όλους. Είτε χειροκρότησαν και ούρλιαξαν χθες με την νίκη της Λίβερπουλ, είτε όχι. Να θυμόμαστε να παλεύουμε όπως πάλεψε η Λίβερπουλ εχθές. Σαν να μην υπάρχει αύριο και σαν να μην έχει ξεκαθαριστεί τίποτα.
Αυτοί οι αγώνες είναι που μένουν στη μνήμη, όσες ήττες και αν υπάρξουν μετά.
