Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Conor McGregor δεν είναι ό,τι καλύτερο είδε ποτέ το ΜΜΑ. Δεν είναι ο μεγαλύτερος μονομάχος που πέρασε ποτέ από το ρινγκ και τα νοκ-αουτ δεν είναι από εκείνα που θα θυμόμαστε 40 χρόνια μετά. Για τον λόγο αυτό βέβαια δεν ευθύνεται μόνο ο McGregor αλλά και το ΜΜΑ το ίδιο σαν θεσμός. Όμως μπορούμε να πούμε με σιγουριά αυτό: ο Conor McGregor θα λείψει πολύ από το κοινόν του ΜΜΑ. Και υπάρχει καλός λόγος γι’ αυτό.
Σε ένα ΜΜΑ που ποικιλοτροπούν οι κανόνες στα γάντια και που τα events πρέπει να ξεπουλούν σαν ζεστά ψωμάκια, είναι αναγκαίο να καταλάβει κανείς το παρακάτω: το ΜΜΑ είναι σώου. Μπορεί να μην είναι το WWE και το ξύλο που πέφτει να είναι ζεστό και πέρα για πέρα αληθινό, δεν σταματάει ωστόσο να είναι ένα σώου. Και αυτό το σώου θέλει και τους ανάλογους σώουμεν. Ο Conor McGregor το είχε καταλάβει αυτό και γι΄ αυτόν τον λόγο ήταν και τόσο ικανός στο να παραδίδει σώου. Στο mainstream κοινός έγινε γνωστός από εκείνο το νοκ-άουτ των 13 δευτερολέπτων στον Jose Aldo. Θα έλεγε κανείς πως αυτό ήταν κάτι φυσιολογικό όταν κάποιος, μετά από 10 ολόκληρα χρόνια, έριξε τον βασιλιά από τον θρόνο του. Όμως δεν ήταν μόνο η νίκη του επί του Aldo.
Ο Conor McGregor ήταν ο Clubber Lang του ΜΜΑ. Ένας ικανός μαχητής με άριστη φυσική κατάσταση, καλές γροθιές και εκρηκτικότητα. Όπως όμως είχε μεγάλες και δυνατές γροθιές, είχε και εξίσου μεγάλο στόμα. Ειλικρινά, παρακολουθώ χρόνια ΜΜΑ και θεωρώ πως ο McGregor είχε ένα από τα καλύτερα trash talks που έχω δει ποτέ. Ξέρω τι λένε οι ορκισμένοι αθλοφανς. Ότι κάτι τέτοια σκηνικά είναι απαράδεκτα. Πως όλος αυτός ο τσαμπουκάς μεταξύ των αθλητών, είναι τέχνασμα μόνο και μόνο για να πουλήσει το εκάστοτε event. Σε αυτό το σημείο, καλείσαι να κάνεις την σκέψη πως πρόκειται για μία καλοστημένη μπίζνα, να αποδεχτείς αυτό που συμβαίνει γιατί έτσι βγαίνουν τα λεφτά και να κάτσεις πίσω στην πολυθρόνα σου και να γελάσεις. Ο Conor το είχε πιάσει το νόημα. Με τον τσαμπουκά του και την συνεχόμενη προβολή του, έκανε αυτό που το ΜΜΑ δεν φανταζόταν ποτέ: Αύξησε το κοινό. Και αυτό δεν το κατάφερε μόνο κάνοντας φωτογραφήσεις σε περιοδικά και φτιάχνοντας ουίσκι.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο να «γεμίσεις» στάδια και venues μόνο από εισιτήρια. Θέλει σωστό marketing και αθλητές να το υποστηρίξουν. Ο Conor μπορούσε. Οι διοργανωτές παρακαλούσαν να ανέβαζε ένα στόρι βίντεο που να κράζει τους αντιπάλους του. Ήξερε πως αυτό σήμαινε αυτομάτως δεκάδες χιλιάδες εισιτήρια και αύξηση του αριθμού του φαν κλαμπ του. Και δεν τον πείραζε και καθόλου για ήξερε πως, αν δεν το έκανε ο ίδιος, θα το έκανε κάποιος άλλος. Ακόμη και οι αντίπαλοι του μετά την νίκη του επί του Aldo, υιοθέτησαν την «bad boy» συμπεριφορά. Τόσο μεγάλη ήταν η δημοτικότητα του McGregor που ακόμη και μετά την ήττα του από τον Floyd Mayweather -τον αγώνα box που συζητήθηκε όσο κανείς άλλος την τελευταία 5ετία και απέφερε 4,5 εκατομμύρια δολάρια- καμία από τις εμπορικές του συμφωνίες δεν έδειχνε να καταρρέει. Ήταν ένα πληγωμένο θεριό που απλά περίμενε την ευκαιρία να αντεπιτεθεί – και που ήδη είχε δύο ζώνες στο δυναμικό του.
Το πρόβλημα για τον Conor είναι ότι αποσύρεται μεν με ένα 21-4-0, αλλά και με πολλές κατηγορίες. Από εκείνη της επίθεσης σε φαν στο ξενοδοχείο Fontainebleau Miami Beach αλλά και εκείνης με το περίφημο λεωφορείο με άλλους αθλητές του UFC. Για όλους εμάς, είναι τα σκηνικά που δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν όχι μόνο από εκπροσώπους αθλημάτων, αλλά στον κόσμο γενικότερα. Για τον Conor, ήταν άλλη μία μεθυσμένη στιγμή της δόξας του.
Μέσα στα καλά του και τα κακά του, ο McGregor έδωσε στο ΜΜΑ την ένεση δημοσιότητας που χρειαζόταν. Έβαλε τις ειδήσεις γι΄ αυτό στην καθημερινή πληροφόρηση του κάθε σάιτ και αύξησε το ενδιαφέρον του κόσμου με τον ίδιο σαν ναυαρχίδα. Ήταν ένας σώουμαν που δεν τον ενδιέφερε να αμαυρώσει την ταυτότητα του γιατί αντιλαμβανόταν τον εαυτό του πρώτα σαν μονομάχο και μετά σαν άνθρωπο. Δεν ξέρουμε αν αυτό είναι καλό ή κακό. Μάλλον είναι το τελευταίο.
Γι’ αυτό ωστόσο ήταν ο Notorious. Και γι’ αυτόν τον λόγο θα μας λείψει.
