Ήρθε εκείνη η δύσκολη ώρα της πλήρους επιστροφής στο γραφείο σε κανονικούς ρυθμούς και αν δεν νιώθεις έτοιμος γι’αυτή, μην ανησυχείς, δεν είσαι ο μόνος. Ακόμα κι αν έχεις ξεπεράσει τους φόβους που σχετίζονται με την πανδημία, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που μπορεί να σε αγχώνουν.
Σίγουρα η έκθεση στον κορονοϊό είναι ένας καλός λόγος ανησυχίας από μόνος του. Η πανδημία δεν έχει τελειώσει και αν έχεις ευπαθείς στο στενό σου οικογενειακό περιβάλλον, είναι απολύτως λογικό να φοβάσαι και να θέλεις να τους προστατατέψεις. Ομώς υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που σε κάνουν να διστάζεις να επιστρέψεις στο γραφείο.
Η αλλαγή ρουτίνας είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Πρακτικά πρέπει να εκπαιδεύσεις και πάλι τον εαυτό σου σε μια καθημερινότητα που δεν είχε συνηθίσει. Είναι μια αλλαγή πολύ μεγαλύτερη από το πέρασμα στη φοιτητική ζωή σε αυτή του νέου εργαζομένου.
Το μυαλό σου και το σώμα σου είχε μάθε πως η εργασία από το σπίτι είναι η νέα πραγματικότητα. Τα meetings δεν απαιτούσαν τη φυσική σου παρουσία, μπορούσες να αποφύγεις τους αντιπαθητικούς συναδέλφους και να χειρίζεσαι καλύτερα τις όποιες δύσκολες καταστάσεις από απόσταση.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου με την επιστροφή στο γραφείο
Ναι, ακόμα και το ότι δεν έβλεπες τόσο πολύ κόσμο, συμπαθείς και αντιπαθείς, έφτιαξε μια νέα εικόνα κανονικότητας στο μυαλό σου και μπορεί να μην είναι έτοιμο άμεσα να διαχειριστεί όλο αυτό πλήθος και πάλι. Ειδικά σε εργασιακά περιβάλλοντα με μεγάλο αριθμό εργαζομένων ή μεγάλο όγκο πελατών και εξωτερικών επαφών, το πρόβλημα μπορεί να είναι μεγαλύτερο.
Για πολλούς ψυχολόγους οι αλλαγές που έφερε η πανδημία στην εργασιακή μας καθημερινότητα έχει προκαλέσει ένα υπαρξιακό τραύμα το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε διπλό. Δηλαδή ο εγκλεισμός και το lockdown από τη μία μας στρέσαρε υπερβολικά στερώντας μας σχεδόν ολοκληρωτικά την κοινωνική μας ζωή. Από την άλλη η λήξη του συναγερμού δεν μας βρίσκει έτοιμους για επιστροφή στην προηγούμενη κανονικότητα. Έτσι δημιουργείται ένας αλληλοτροφοδοτούμενος κύκλος τραύματος.
Η αλλαγή δουλειάς είναι κι αυτή μια επιλογή
Η λύση δεν είναι άλλη από το να το πας όσο πιο σιγά γίνεται και μπορείς. Σε συνεννόηση με την εταιρεία η επιστροφή πρέπει να γίνει σταδιακά και με τους πιο ασφαλείς όρους, τόσο για τη σωματική, όσο και για την ψυχική υγεία. Ανέλυσε τους παράγοντες που σε τριγκάρουν και στέλνουν σημάδια στο σώμα σου. Βρες αυτά που κάνουν τις παλάμες σου να ιδρώνουν, την καρδιά σου να ανεβάζει σφυγμό και το στομάχι σου να σφίγγεται.
Μπορεί να νιώσεις ακόμα και την κρίση πανικού να σου χτυπάει την πόρτα, όμως δεν είναι ανάγκη να φτάσεις εκεί. Ακόμα κι αν η απομόνωση των triggers δεν αποδώσει, είναι μια καλή ευκαιρία να μιλήσεις με κάποιον ψυχολόγο. Αν σε οποιοδήποτε σημείο της πορείας αυτής νιώσεις ότι δεν έχεις αρκετή υποστήριξη από το περιβάλλον της δουλειάς σου, ίσως αυτό να είναι και το μοναδικό πρόβλημα που έχεις. Μια αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος ίσως είναι η λύση που ψάχνεις.
