Οι πρόγονοι μας ήταν σε μία συναρπαστική αλλά και ταυτόχρονα επικίνδυνη κατάσταση όσον αφορά το φαγητό. Από τη μια έμπαιναν στη διαδικασία να δοκιμάσουν τα πάντα, από την άλλη αυτό δεν τους έβγαινε πάντα σε καλό. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν συνέβη με τα αυγά.
Οι άνθρωποι και τα αβγά τα πήγαν καλά από την πρώτη στιγμή. Η ανθρωπότητα έχει χρησιμοποιήσει αυγά για τουλάχιστον πέντε χιλιάδες χρόνια. Είναι γνωστό με βεβαιότητα ότι τα αυγά στρουθοκαμήλου τηγανίζονταν στη φωτιά στην αρχαία Αίγυπτο. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τηγανητά αυγά ως επιδόρπιο με μέλι. Οι πρόγονοι του πληθυσμού του σύγχρονου Ιράν ανακάτευαν τον κρόκο με γάλα και μπαχαρικά, και οι Γάλλοι, στα μέσα του δέκατου έβδομου αιώνα, έφτασαν στο πιάτο που σήμερα αποκαλούν ομελέτα.
Διάβασε επίσης: Το κείμενο που τιμάει τα τηγανητά αβγά
Ήταν πάλι οι Γάλλοι που τελειοποίησαν αυτό το πιάτο προσθέτοντας μανιτάρια, φρέσκα λαχανικά και τριμμένο τυρί. Στις αρχές του 19ου αιώνα, για την εργατική τάξη στην Αγγλία, ένα πιάτο τηγανητά αυγά και μερικές φέτες μπέικον ήταν απαραίτητο μέρος του αγγλικού πρωινού και σύμβολο ευεξίας. Ακόμα και σήμερα στην Αγγλία ένα πιάτο με ομελέτα και μπέικον είναι βασικός πυλώνας. Οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ προτιμούν ένα ελαφρά τηγανισμένο αυγό με γαρνιτούρα λαχανικών. Οι Έλληνες ετοιμάζουμε στραπατσάδα (ομελέτα) με φρέσκια ντομάτα, κρεμμύδι και ένα κομμάτι τυρί φέτα. Οι Ιάπωνες, πιστοί στην αγάπη τους για το ρύζι, αν υπάρχουν αυγά, τα τηγανίζουν μόνο με ρύζι.
To ότι σήμερα τα παντρεύουμε με άλλους τόσους τρόπους, όπως η τρούφα, δηλώνει μόνο ένα πράγμα. Ότι δεν έχουμε σταματήσει να τα αγαπάμε.
