Το βερμούτ είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ποτό. Είναι ένα σύμβολο ιστορίας, πολιτισμού και απόλαυσης, που έχει μια μακρά και γεμάτη περιπέτειες πορεία από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι τα πιο μοντέρνα κοκτέιλ μπαρ του σήμερα. Η ιστορία του βερμούτ συνδέεται με την ιατρική, τη γαστρονομίας ενώ η ίδια του η ύπαρξη αποτελεί έναν θρίαμβο του ανθρώπινου πνεύματος. Ας δούμε παρακάτω, πώς έγινε το θρυλικό βερμούτ που γνωρίζουμε σήμερα.
«Shaken, not stirred»: Ο James Bond ήταν περίεργος ακόμη και στο κοκτέιλ του
Ρίζες στην Αρχαία Ελλάδα
Η ιστορία του βερμούτ αρχίζει από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι πρώτοι σκέφτηκαν να προσθέσουν βότανα στο κρασί. Η προσθήκη βοτάνων είχε σκοπό να ενισχύσει τη γεύση, αλλά και να διατηρήσει το κρασί για μεγαλύτερο διάστημα. Η πρακτική αυτή δεν ήταν μόνο μια καινοτομία γεύσης, αλλά και ένας τρόπος να αξιοποιηθούν οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, αναφέρεται ότι είχε δημιουργήσει ένα «ιατρικό κρασί» με βότανα, που ίσως να ήταν μια πρώιμη μορφή του βερμούτ.
Πρέπει να δώσεις μια ευκαιρία στη Margarita με μεσκάλ
Η Αναγέννηση του βερμούτ στην Ιταλία
Παρόλο που η πρακτική του αρωματισμένου κρασιού ξεκίνησε στην Ελλάδα, η Αναγέννηση του βερμούτ έγινε στην Ιταλία τον 18ο αιώνα. Στο Τορίνο, ένας επιδέξιος αλχημιστής, ο Antonio Benedetto Carpano, δημιούργησε το πρώτο επίσημο βερμούτ το 1786. Χρησιμοποιώντας κρασί, ζάχαρη, αλκοόλ και μια πληθώρα από βότανα και μπαχαρικά, ο Carpano δημιούργησε έναν αρωματικό οίνο που κατέκτησε τις καρδιές των Ιταλών. Το ποτό του ήταν τόσο δημοφιλές, που σύντομα καθιερώθηκε ως βασική παρουσία σε πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις.
Η χρυσή εποχή του βερμούτ
Το βερμούτ δεν άργησε να εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Η Γαλλία, που αγαπά το κρασί όσο λίγες άλλες χώρες, γρήγορα αγκάλιασε το βερμούτ και το ανέδειξε με τη δική της φινέτσα. Στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, το βερμούτ έγινε μέρος της παράδοσης του aperitivo, συνοδεύοντας φαγητό και κοινωνικές συναθροίσεις.
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, το βερμούτ γνώρισε τη χρυσή του εποχή. Οι bartenders της εποχής το ανέδειξαν σε βασικό συστατικό κλασικών κοκτέιλ όπως το Martini και το Manhattan. Σε μια εποχή που η τέχνη των κοκτέιλ βρισκόταν στα ύψη, το βερμούτ απέκτησε μια θέση ισχύος, καθώς ήταν απαραίτητο για τη δημιουργία πολλών από τα πιο εμβληματικά ποτά της εποχής.
Η εξέλιξη του στον χρόνο
Η ιστορία του βερμούτ δεν είναι μόνο ιστορία γεύσης, αλλά και θάρρους. Θάρρος να ξεπεράσει τον χρόνο, τις μόδες και τις αλλαγές στις προτιμήσεις του κοινού. Ακόμα και όταν το ποτό αυτό πέρασε σε δεύτερη μοίρα κατά τον 20ό αιώνα με την άνοδο των πιο μοντέρνων και «δυνατών» αλκοολούχων ποτών, το βερμούτ δεν εξαφανίστηκε ποτέ. Αντίθετα, επιβίωσε, εξελίχθηκε και επανήλθε δυναμικά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με την αναβίωση του ενδιαφέροντος για τα κλασικά κοκτέιλ και την αναζήτηση ποτών με βάθος και πολυπλοκότητα.
Σήμερα, το βερμούτ ζει μια νέα αναγέννηση. Μικρές παραγωγές, τοπικά βότανα και η επιστροφή σε παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής έχουν αναζωογονήσει το ενδιαφέρον για το ποτό. Σε πολλές χώρες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, τα βερμούτ μπαρ αναδεικνύουν τη μαγεία αυτού του αρωματικού κρασιού, ενώ νέοι bartenders πειραματίζονται με καινοτόμες συνταγές και γεύσεις.
Και μια συνταγή για το κλασικό Dry Martini
Yλικά:
70 ml gin
10-15 ml dry λευκό Vermouth
1 σταγόνα αρωματικά bitters πορτοκαλιού
Γαρνίρισμα: Ελιές πράσινες περασμένες σε bamboo stick ή φλούδα λεμονιού για το γαρνίρισμα
Εκτέλεση:
Ανακατεύεις τα συστατικά της συνταγής για 30 δευτερόλεπτα. Σουρώνεις σε ένα παγωμένο ποτήρι τύπου Martini. Γαρνίρεις με πράσινες ελιές ή εναλλακτικά με μια φλούδα λεμονιού.
