Δεν λέγαμε ψέματα όταν είπαμε ότι το πεπερόνι εφευρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, εφευρέθηκε από Ιταλοαμερικανούς, και μπορεί κανείς να εντοπίσει την γενεαλογία του από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Οι άνθρωποι στεγνώνουν και καπνίζουν κρέατα εδώ και αιώνες, ακόμη και πολύ την επικράτηση της Ρώμης. Όμως η πραγματική ωρίμανση των κρεάτων ξεκίνησε τον Μεσαίωνα, για τον απλούστατο λόγο ότι ο κόσμος έπρεπε να διατηρήσει το φαγητό πάση θυσία. Έτσι το πάστωμα και το κάπνισμα, έγιναν μία καθημερινή διαδικασία. Η μέθοδος συντήρησης οδήγησε στη δημιουργία των λουκάνικων, συμπεριλαμβανομένων κάποιων πικάντικων λουκάνικων που είχαν έντονο κόκκινο χρώμα. Το λουκάνικο έγινε βασικό φαγητό σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και τελικά μπήκε -αλίμονο- και στην αμερικανική διατροφή. Γιατί αρχικά το πεπερόνι, ήταν μια προσπάθεια μίμησης του ιταλικού λουκάνικου και το σαλαμιού, χρησιμοποιώντας συστατικά διαθέσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά του πεπερόνι έγινε το 1919 στη Νέα Υόρκη. Άρχισε να εμφανίζεται σε πολλά ιταλικά ντελικατέσεν και πιτσαρίες και οι άνθρωποι θεωρούσαν το πεπερόνι ως ένα έθνικ ιταλικό πιάτο. Την δεκαετία του ‘50, με την εμπορευματοποίηση των φούρνων πίτσας με αέριο και τον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο η πίτσα όσο και το πεπερόνι έγιναν πολιτιστικός λίθος.
Πώς φτιάχνεται όμως;
Έχουμε ακούσει ανθρώπους να λένε ότι είναι κακή ιδέα να μάθουμε για τη διαδικασία παρασκευής λουκάνικων και, ακόμη χειρότερα, να το δούμε στην πράξη. Δεν είμαστε σίγουροι γιατί. Η μέθοδος παρασκευής πεπερόνι είναι αντιθέτως εξαιρετική. Το πεπερόνι ξεκινά τη ζωή του ως κιμάς χοιρινού και βοείου κρέατος αναμεμειγμένο με μπαχαρικά, όπως σκόρδο, πιπέρι, μάραθο και σπόρους μουστάρδας. Οι κατασκευαστές πεπερόνι προσθέτουν αλάτι στον συνδυασμό κρέατος-μπαχαρικών για να το πολτοποιήσουν και στη συνέχεια το σφραγίζουν και το βάζουν στο ψυγείο. Μετά από λίγες μέρες, γεμίζουν το μείγμα σε περιβλήματα (συχνά περιβλήματα γουρουνιού). Μόλις το ωριμασμένο κρέας μπει στα κελύφη, δένουν τα περιβλήματα για να σχηματίσουν ένα σχοινί από συνδέσμους.
Βάζουν στο ψυγείο τους κρίκους για περίπου δώδεκα ώρες για να στερεοποιήσουν τα σχήματά τους και μετά κρεμούν τους κρίκους για να στεγνώσουν, συνήθως σε θάλαμο καπνού για να διατηρηθούν περαιτέρω και να προσθέσουν επιπλέον καπνιστή, για μερικές εβδομάδες. Αφού στεγνώσει το κρέας, συσκευάζουν τους συνδέσμους ξεχωριστά ή τους κόβουν σε φέτες.
Γιατί τα σπάει
Θέλει και ερώτημα; Αρχικά ο συνδυασμός με το λιωμένο τυρί είναι ίσως από τους καλύτερους που έχουν γίνει ποτέ, ξεχωρίζοντας για το δέσιμο λιωμένου τυριού με πικάντικο αλλαντικό. Δεν είναι τυχαίο ότι το 46% του κόσμου επιλέγει το πεπερόνι στις παραγγελίες πίτσας. Όσο περισσότερα κομμάτια, τόσο το καλύτερο και άσε τους άλλους να γκρινιάζουν. Αν είναι να παραγγείλεις πίτσα, κοίτα να το κάνεις σωστά.
Ιn pepperoni we trust.
