Ωραία φάση η Τσικνοπέμπτη, έτσι δεν είναι; Δεν είναι ότι σαν λαός απέχουμε από το κρέας, το αντίθετο βασικά, αλλά είναι αυτή η μέρα που… χορταίνει το μάτι. Είναι η προετοιμασία, το ψάξιμο για το τι θα αγοράσεις και φυσικά, το ωραιότερο κομμάτι αυτής της εμπειρίας: Το ψήσιμο. Διότι ο χαμός είναι τόσο μεγάλος εκείνη την ημέρα, που όσοι ξέρουν, δεν κλείνουν τραπέζια. Ψήνουν οι ίδιοι και καλούν τους φίλους τους.
Μην ξεχνάς όμως πως και το ψήσιμο είναι τέχνη, ασυζητητί. Δεν είναι ότι δεν φάγαμε καλά από τους μπαμπάδες μας και τους θείους μας, που ξενυχτούσαν πάνω από τα κάρβουνα, αλλά όπως μας είπαν και τα παιδιά του Weber Grill Academy, «είναι άλλες οι συνταγές των γονιών μας και άλλος ο τρόπος που μπορούμε να ψήσουμε σήμερα το κρέας».
Οπότε παιδιά, ξεχάστε τις ημέρες που κάθε κομμάτι κρέατος γινόταν κάρβουνο, μιας και πήγαμε, ακούσαμε, μαγειρέψαμε και είμαστε έτοιμοι για την Τσικνοπέμπτη, χάρη στα tips που διδαχτήκαμε και θα σας βγάλουν ασπροπρόσωπους, πάντα φυσικά παρέα με τη Βίκος Cola.
Δώσε βάση στην πρώτη ύλη
Σίγουρα, αγοράζεις κρέας από τον χασάπη που ξέρεις ότι θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο, όμως μην ξεχνάς και τον χρόνο ψησίματος. Τι εννοούμε. Τα λουκάνικα δεν χρειάζονται τον ίδιο χρόνο με τα μπιφτέκια και οι μπριζόλες χοιρινές από λαιμό, θέλουν καλύτερο ψήσιμο από Τ-bones. Οπότε, όσο κόσμο και να έχεις, θυμήσου ότι το κάθε κομμάτι θέλει τον δικό του χρόνο και το δικό του ψήσιμο.
Γκάζι ή κάρβουνα;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν έχει καμία σημασία. Αν ψήνεις σε κάρβουνα, φρόντισε να έχεις αρκετές προμήθειες αναλόγως με τον όγκο των κρεάτων, γιατί θα χρειαστείς δυνατή φωτιά. Αν δεν θέλεις να ανησυχείς για το κομμάτι της φλόγας και να αφοσιωθείς στο ψήσιμο με την ησυχία σου, μείνε στο γκάζι και ρύθμιζε τη φωτιά ανάλογα. Και επειδή ο ψήστης περνάει ζόρικα δίπλα στις φλόγες, φρόντιζε να τον δροσίζεις με μία παγωμένη Βίκος Cola.
Οι κοπές δεν θέλουν πολλά
Κυριολεκτικά. Σταμάτα να καρβουνιάζεις το μοσχάρι. Το μόνο που θα καταφέρεις, είναι να βγάλεις μπριζόλες γομολάστιχες. Το medium rare υπάρχει λόγος που το προτείνουν οι επαγγελματίες. «Μα δεν μπορώ το αίμα». Μα δεν είναι αίμα. Το κόκκινο υγρό στο πιάτο σου είναι το αποτέλεσμα της μυοσφαιρίνης των ιστών του κρέατος, όταν έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο. Δεν τρως αίμα, τρως μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο κρέας. Κατά τη σφαγή, οι χασάπηδες φροντίζουν να μην υπάρχει αίμα, ωστόσο αυτό που βλέπεις, είναι εξαιτίας του κόκκινου κρέατος στο οποίο συμπεριλαμβάνεται το βοδινό. Θέλεις λοιπόν, 50 με 55 βαθμούς ψήσιμο (το ελέγχεις και με θερμόμετρο), ώστε να μην διασπαστεί η μυοσφαιρίνη, αλλά ούτε και να σφίξει το κρέας.
Αλατίζεις μετά, όχι πριν
Απλά τα πράγματα. Το αλάτι αφυγραίνει το κρέας και δεν αφήνει την μπριζόλα να βγει ζουμερή. Οπότε το αλάτισμα έρχεται μετά το ψήσιμο, για όσο θέλει ο καθένας ανάλογα με τα γούστα του.
Μην φοβάσαι την tomahawk
Αν θες να πειραματιστείς σε μεγάλα κομμάτια, μην φοβηθείς την tomahawk σε καμία περίπτωση. Υπολογίζεις ότι μαζί με το κόκκαλο ζυγίζει περίπου 1 κιλό (κάτι λιγότερο) και το πάχος είναι γύρω στα πέντε εκατοστά. Καρύκεψέ τη όσο μπορείς και από τις δύο πλευρές και στη συνέχεια πέταξέ τη στα κάρβουνα – θέλεις περίπου 50 με 55 βαθμούς Κελσίου εσωτερικά στο ψήσιμο. Δεν είναι ανάγκη να την αναποδογυρίσεις περισσότερο από μία φορά, αλλά καλό θα ήταν να τυλίξεις το κόκκαλο που εξέχει με αλουμινόχαρτο. Θέλει 45 λεπτά με μία ώρα ψήσιμο ανάλογα το πάχος της, αλλά κοιτάς πάλι για medium rare ώστε να είναι ζουμερή. Την αφήνεις να ξεκουραστεί και αρχίζεις το κόψιμο μετά από δέκα λεπτά. Θα καταλάβεις ότι είναι μαλακή και από τον τρόπο που θα την κόψεις περιμετρικά του κοκκάλου. Ναι, οι φίλοι σου θα γλείφουν και τα δάχτυλά τους.
Το κοτόπουλο αλλιώς
Για εκείνους που τους φαίνονται βαρετά τα καλαμάκια κοτόπουλο, δοκιμάστε -πραγματικά- να το ψήσετε ολόκληρο. Το μόνο που θα χρειαστείς είναι μια βάση για να ψήσεις το κοτόπουλο όρθιο – ναι όρθιο και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Αρχικά θα χρειαστείς μια λιπαρή ουσία για το «γέμισμα» και το εξωτερικό του μέρος. Στο εξωτερικό, μπορείς να του βάλεις πάπρικα ή κάποια άλλη σκόνη της επιλογής σου. Εσωτερικά, μπορείς να βάλεις κομμάτια βούτυρο με δεδρολίβανο. Και τώρα πάμε στο ψήσιμο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το κοτόπουλο, είναι πως κάθε κομμάτι χρειάζεται διαφορετικό χρόνο ψησίματος. Αλλιώς ψήνονται οι φτερούγες, αλλιώς τα πόδια και τελικά, το καημένο το στήθος, βγαίνει πάντα στενό.
Γέμισε το κοτόπουλο, βάλε την πάπρικα και τοποθέτησέ το στη βάση. Μην ζητήσεις να σου αφαιρέσουν το λαρύγγι, αλλά αντιθέτως «κούμπωσέ» το μέσα στο κοτόπουλο σαν καπάκι. Στη συνέχεια κάνε μία τομή με το μαχαίρι σε κάθε μπούτι του. Με αυτόν τον τρόπο, η θερμοκρασία θα περάσει ομοιόμορφα, επιτρέποντας στο κοτόπουλο να ψηθεί εκ των έσω και σε ισορροπία για κάθε κομμάτι του. Ψήσε το για 1 με 1,5 ώρα και όταν έρθει η στιγμή, κομμάτιασέ το σε μία ξύλινη πλάκα. Θα μας θυμηθείς.
Ακόμα και το κρέας θέλει ξεκούραση
Όλα αυτά που ακούς ότι το κρέας πρέπει να κρατήσει τους χυμούς, φυσικά και είναι αλήθεια. Αυτά τα 2 λεπτά που πρέπει να ξεκουραστεί η μπριζόλα σου, μπορείς να απολαύσεις μια παγωμένη Βίκος Cola για να δροσιστείς. Μετά κόβεις σε φέτες κατά μήκος. Και ναι, όλοι θα μείνουν με το στόμα ανοιχτό.
Απόλαυσε τους καρπούς της επιτυχίας σου
Ναι, σου αξίζει να απολαύσεις το αποτέλεσμα του ψησίματός σου, διότι κουράστηκες, έδωσες πόνο, έψησες και θέλησες να τους περιποιηθείς όλους. Οπότε άραξε στην καρέκλα, άνοιξε μια Βίκος Cola και ζήσε την Τσικνοπέμπτη φτιαγμένη από τα χεράκια σου. Όπως ακριβώς πρέπει να κάνεις με αυτούς που αγαπάς.
Ευχαριστούμε τη Weber Grill Academy για την φιλοξενία.
