Με τη μικρή μου αδερφή είμαστε η μέρα με τη νύχτα, δεν μοιάζουμε σε τίποτα απολύτως, ούτε καν εμφανισιακά, ακόμη και αν προσπάθησα στο παρελθόν να της μεταδώσω την αγάπη μου για την post-punk μουσική, τις ταινίες του Ταραντίνο, τα video games και το μπάσκετ. Εκτός από κάποια χρόνια, μας χωρίζουν πολλά πράγματα, όμως μοιραζόμαστε ένα σημαντικό κοινό: Είμαστε πάντα ο ένας δίπλα στον άλλο, κάθε στιγμή, χωρίς περιορισμούς ή προϋποθέσεις.
Ναι, όσο ήμασταν μαθητές δεν κάναμε παρέα, αφού η ηλικιακή διαφορά την έκανε να βαριέται αφόρητα τους φίλους μου και εμένα να… σνομπάρω τους δικούς της. Ωστόσο, αργότερα, στον «μαραθώνιο» της ενήλικης ζωής, αποκτήσαμε μεταξύ μας μία ανείπωτη συμφωνία, πως ό,τι και αν συμβεί θα έχουμε πάντα ο ένας τον άλλο. Και όντως, σε κάθε απρόβλεπτη αναποδιά, δυσκολία ή μίνι πανωλεθρία μου, η Μαρία δηλώνει «παρούσα», χωρίς καν να της το ζητήσω.
Διάβασε περισσότερα στο Queen.gr
