Δεν είναι δα και μυστικό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ψήνουν πάνω από τη σχάρα βιάζονται υπερβολικά. Είναι επειδή το κάνουν ως καταναγκαστικό έργο; Είναι επειδή βαριούνται να περιμένουν; Είναι επειδή όλοι πεινάνε και τους πιέζουν να συντομεύουν, με αποτέλεσμα να δυναμώνουν την φωτιά; Σε κάθε περίπτωση, ο σωστός ο ψήστης γνωρίζει ότι κάποια πράγματα θέλουν το χρόνο τους. Όχι μόνο γιατί αυτό είναι το σωστό, αλλά και για να φάει ο υπόλοιπος κόσμος χωρίς να γκρινιάξει.
Ο χρόνος αναμονής αρχικά έχει να κάνει με το κάθε κρέας ξεχωριστά. Όλοι ξέρουμε πως μια χοιρινή μπριζόλα έχει διαφορετικό χρόνο ψησίματος από μία σειρά με λουκάνικα ή πανσέτες ή ακόμη και φιλέτα προβατίνας. Το γνωρίζουμε όλοι πως ο έλεγχος και η ένταση της φωτιάς, είναι σημαντικά ώστε να ψηθεί το κρέας καλά μέσα χωρίς να αρπάξει στο εξωτερικό του. Φυσικά όσον αφορά το χρόνο αναμονής, δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με το ψήσιμο αυτό καθαυτό, αλλά και το χρόνο που χρειάζεται το κρέας να «ξεκουραστεί».
Διάβασε επίσης: Πώς θα κάνεις ζουμερά τα μπιφτέκια στη σχάρα.
Πριν ξεκινήσει η κοπή οφείλεις να γνωρίζεις πως, αναλόγως το κρέας, χρειάζεται και ο ανάλογος χρόνος. Την ώρα που το κρέας ψήνεται, η συστολή των μυικών ινών που βρίσκονται στο εσωτερικό φροντίζουν και κρατούν τους χυμούς του κρέατος μέσα σε αυτό. Αν είναι ακόμη πολύ ζεστό, όλα τα υγρά θα χυθούν στην πιατέλα, ενώ αν κρυώσει ελαφρώς oι χυμοί παραμένουν στο εσωτερικό. Για τις μικρές κοπές κρεάτων, ο μέγιστος χρόνος αναμονής είναι περίπου δέκα λεπτά, ενώ μεγαλύτερες όπως για παράδειγμα μία σπαλομπριζόλα θέλει 20 λεπτά.
Οπότε κλείσε τα αυτιά σου στις φωνές των καλεσμένων και έχε έτοιμη την επιφάνεια κοπής για το κρέας σου. Άλλωστε σε όσο πιο δυνατή φωτιά ψήνεις, τόσο περισσότερο πρέπει να περιμένεις για το κρέας να ξεκουραστεί. Και ο υπόλοιπος κόσμος φυσικά.
Καλά ψησίματα.
