Ο Γενάρης χωρίζει τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς που μετανιώνουν για όσο ήπιαν στις γιορτές και σε όσους μετανιώνουν για όσο έφαγαν. Φυσικά υπάρχει και η τομή των δύο αυτών συνόλων, αλλά αυτοί μάλλον δεν σώζονται με τίποτα. Το Dry January μας έρχεται, όπως και πολλά άλλα καινά δαιμόνια, από την Αμερική και μοιάζει με κατάλοιπο της Ποτοαπαγόρευσης.
Η σχέση των Αμερικανών με το αλκοόλ έχει μια διαχρονική σχέση ύψους-βάθους και η αποχή από το αλκοόλ για τον πρώτο μήνα του χρόνου είναι ενταγμένη σε αυτό το πλαίσιο. Σύμφωνα με τους θιασώτες του θεσμού, ένας μήνας αποχής είναι κάτι σαν νηστεία που καθαρίζει το πνεύμα και το σώμα από τις βλαβερές συνέπειες του αλκοόλ και την 1η του Φλεβάρη είμαστε έτοιμοι για δίσκους με σφηνάκια.
Η όλη φάση μοιάζει λίγο με τη νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής που κλείνει με μισό αρνί, αλλά όπως όλοι ξέρουμε ούτε αυτό είναι ο ορισμός μιας ισορροπημένης διατροφής. Οι στατιστικές επιβεβαιώνουν αυτή την αίσθηση, ειδικά που το φαινόμενο έχει γίνει ψιλοβάιραλ στην Αμερική και πλέον έχει οπαδούς και στην Ευρώπη. Περίπου ένας στους πέντε Αμερικάνους το δοκιμάζει, ενώ πολλές χώρες της Δύσης έχουν ποσοστά γύρω στο 10% του πληθυσμού, το πόσοι από αυτούς το καταφέρνουν μέχρι τις 31/1 είναι άλλη συζήτηση, αλλά έχει κι αυτή το ενδιαφέρον της.
Δεν έχουν γίνει πολλές έρευνες πάνω στο θετικό αποτύπωμα του Dry January, αλλά τα πρώτα χειροπιαστά ευρήματα δείχνουν ότι όσοι καταφέρνουν να βγάλουν μερικές μέρες, αρχίζουν και κοιμούνται καλύτερα, χάνουν βάρος και έχουν καλύτερες αιματολογικές εξετάσεις. Ακόμα φαίνεται ότι πέφτει η πίεσή τους, ενώ και οι δείκτες ινσουλίνης είναι καλύτεροι. To θέμα ξεκινάει από το ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες πέφτουν με τα μούτρα στο ποτό όταν σταματούν το πείραμα, είτε αυτό κρατήσει 10 ημέρες, είτε καταφέρουν να βγάλουν τον μήνα.
Περίπου το 10% πίνει περισσότερο από το συνηθισμένο, ενώ μόνο ένας στους τρεις συνεχίζει σε έναν πιο μετριοπαθή ρυθμό για κάποιους μήνες ακόμα. Δυνητικά, το Dry January μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ αν αρχίσουμε να το βλέπουμε σαν social media challenge, ειδικά αν συνδυαστεί με ένα επικό μεθεόρτιο πιώμα για όποιον καταφέρει να το βγάλει.
Η κραιπάλη των γιορτών είναι ίσως μια ευκαιρία να δούμε συνολικά το πώς καταναλώνουμε αλκοόλ εντάσσοντάς το σε μια γενικά μετριοπαθή κατανάλωση καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου. Γιατί τερτίπια σαν το Dry January μάλλον περισσότερο κακό κάνουν, παρά μας ευαισθητοποιούν. Καλύτερα να πίνουμε όλο το χρόνο υπεύθυνα, παρά να βρίσκουμε αφορμές ανεξέλεγκτης κατανάλωσης με τεχνητές «λειψυδρίες». Ας δούμε καλύτερα το Dry January σαν ευκαιρία να πίνουμε με μέτρο και ποιοτικότερα ποτά.
