O πρίγκιπας Κάρολος, δεν είναι πια πρίγκιπας, έγινε βασιλιάς, και μάλλον θα μας πάρει λίγο καιρό ακόμα μέχρι να συνηθίσουμε το βασιλιάς Κάρολος. Η αναρρίχηση της μητέρας του στον θρόνο σε νεαρή ηλικία και η κράση της τον κατέστησαν σχεδόν ισόβιο πρίγκιπα της Ουαλίας, ο τίτλος που προορίζεται για τον διάδοχο του θρόνου, αλλά ο Κάρολος δεν ήταν ο πρώτος Βρετανός που δέθηκε τόσο πολύ με αυτόν τον τίτλο. Όπως η Βικτώρια ήταν βασίλισσα για το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα, έτσι και ο πρωτότοκος γιος της , έμεινε περισσότερο γνωστός στην ιστορία ως ο πρίγκιπας της Ουαλίας Bertie, παρά ως ο βασιλιάς Εδουάρδος ο 7ος. Η σχεδόν δεκαετής του βασιλεία, δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί τις 6 δεκαετίες της πριγκιπικής του ζωής. Μιας αρκετά συναρπαστικής ζωής θα λέγαμε, όσο περίμενε.
Ο Bertie ως πρίγκιπας της Ουαλίας, μόνο στην Ουαλία δεν τον έβρισκε κανείς στο δεύτερο μισό της πριγκιπικής του θητείας. Ήταν η εποχή που η Βρετανική Αυτοκρατορία βρισκόταν στο πραγματικό της απόγειο, με κτήσεις σε κάθε μία από τις 5 ηπείρους, με την Αφρική και την Ινδία να παίζουν τον ρόλο του μποστανιού της γιαγιάς, μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση τη γιαγιά την έλεγαν Βικτώρια. Ο Bertie με τον δετερογενή του μοναρχικό ρόλο κρίθηκε άκρως απαραίτητος από το παλατιάνό human resources περνώντας αυτές τις 6 δεκαετίες ως εκπρόσωπος της Βικτώριας στις εσχατιές της αυτοκρατορίας. Έτσι είχε την ευκαιρία να δει από πρώτο χέρι το «μποστάνι» και όλες του τις εξωτικές ομορφιές και τα προϊόντα του.
Ο δεύτερος μακροβιότερος πρίγκιπας της Ουαλίας αγαπούσε και την καλή ζωή. Εκείνη η εποχή ήταν πιο βολική για έναν playboy της βασιλικής οικογένειας, αφού οι βαριές κουρτίνες, οι μοκέτες με βαθύ πέλος και οι παχιές ταπετσαρίες, κρατούσαν τα εν οίκω μη εν δήμω. Εντάξει ίσως να βοήθησε περισσότερο το ότι ο έλεγχος του τύπου ήταν πιο ασφυκτικός. Αλλά η φήμη του Bertie ως άτακτου, ξεπεράστηκε μόνο από έναν άλλο βασιλιά Εδουάρδο, εκείνον του μεσοπολέμου.
Στο καρνέ των κατακτήσεών του μπορούσε να βρει κανείς τη φοβερή και τρομερή Sarah Bernhardt, την Jennie Churchill (ναι, τη μετέπειτα μητέρα του γνωστού), την Alice Keppel (προγιαγιά της Camilla Parker Bowels) και πλήθος παριζιάνων ερωμένων. Τώρα το πώς κατάφερε αυτός ο απίθανος τύπος να βάλει μέσα σε ένα ποτήρι, την αγάπη του για τη Γαλλία και τις Γαλλίδες (αυτός ήταν ο αρχιτέκτονας της αγγλογαλλικής συμμαχίας που κρατάει ακόμα), τα ταξίδια του σε ολόκληρο τον πλανήτη και τη φινέτσα μιας αντρικής λέσχης, είναι σίγουρα άξιο θαυμασμού και θα μπορούσε να πει κανείς ότι κατάφερε να αποστάξει όλα όσα στοιχειοθετούν την έννοια της βρετανικής αποικιοκρατίας. Το κοκτέιλ που φέρει το όνομά του είναι όλα αυτά και ακόμα περισσότερα.
Ακόμα και ο τρόπος παρασκευής του είναι fusion. Σε ένα σέικερ με άφθονο πάγο έβαζε 45ml καναδέζικου rye ουίσκι, το τελευταίο απομεινάρι του στέμματος στον Νέο Κόσμο, ένα κομμάτι ανανά, για τη λάγνα Καραϊβική που ποτέ δεν ξεπέρασε η Αγγλία, ελάχιστο λικέρ maraschino και μια σταγόνα Angostura bitters για τα μεσογειακά αρώματα και καλό ανακάτεμα. Το πόσο δυνατά και για πόση διάρκεια θα χτυπηθεί το σέικερ, εξαρτάται από κομμάτι του ανανά που πρέπει να συνθλιβεί από τον πάγο. Στη συνέχεια στραγγίζεται σε ένα ποτήρι κοκτέιλ το οποίο απογεμίζεται με αφρώδη οίνο, γαλλικό φυσικά, όπως αυτόν που έπινε ο άσωτος υιός στις κακόφημες γειτονιές του Παρισιού εν αναμονή του πεπρωμένου του.
Το κοκτέιλ Prince of Wales έγινε γνωστό στις μάζες όταν βγήκε και ο ίδιος στο προσκήνιο της ιστορίας. Μόλις το 1901, όταν και στέφθηκε βασιλιάς, το κοκτέιλ αυτό με τις ίσες δόσεις εξωτισμού, κοσμοπολιτισμού και αστικής κουλτούρας, και μόνο τότε κατάφερε να γίνει κοινό κτήμα.
