Πότε ήταν η τελευταία φορά που δοκίμασες ένα πραγματικά καινούργιο ποτό; Όχι ένα καινούργιο τζιν ή μια καινούργια τεκίλα, ένα εντελώς νέο είδος ποτού. Μάλλον έχουν περάσει αρκετά χρόνια και αυτό έρχεται να διορθώσει η Empirical, εκ Κοπεγχάγης ορμώμενη. Πίσω από την Empirical βρίσκονται οι Lars Williams και Mark Emil Hermansen, πρώην εργαζόμενοι στο Noma, το εστιατόριο-εργαστήριο που έχει καταφέρει να κερδίσει με σχετική ευκολία πέντε φορές τον τίτλο του καλύτερου εστιατορίου στον κόσμο.
Το πνεύμα του Noma είναι ολοζώντανο στο Soka, αψηφώντας τους κανόνες και βάζοντας τον πειραματισμό μέσα στη γευστική παλέτα προσφέροντας μια πόσιμη εμπειρία ανακάλυψης. Σαν βάση έχει το σόργο ή ζαχαρόχορτο, ένα δημητριακό που κάποτε είχε ευρύτατη χρήση σαν γλυκαντική ουσία. Στη χρήση της πρώτης ύλης οι άνθρωποι της Empirical δεν ανακάλυψαν την πυρίτιδα, το ζαχαρόχορτο είναι η πρώτη ύλη για το baijiu, το πιο δημοφιλές σε κατανάλωση ποτό στον κόσμο, ακόμα κι αν στη Δύση δεν ξέρουμε καν πώς είναι.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια έμπρακτη κατάργηση των συνόρων σε ένα μπουκάλι, το ζαχαρόχορτο μπαίνει σε πρέσα, όπως θα έμπαινε το ζαχαροκάλαμο που πρόκειται να γίνει ρούμι. Στη συνέχεια ανακατεύεται με ταϊλανδέζικη μαγιά ρυζιού και ακολούθως το «ζυμωμένο» ζαχαρόχορτο αποστάζεται σε κενό. Baijiu, ρούμι και τζιν, όλα μαζί και τα σύνορα του ποτού έπαψαν να υπάρχουν.
Το προφίλ του Soka μοιάζει με πολλά πράγματα, ανάλογα και με την προσλαμβάνουσες του καθενός. Είναι σίγουρα αρκετά “grassy”, με τον τρόπο που είναι μια φρέσκια λευκή τεκίλα, ή ένα γαλλόφωνο ρούμι από τη Μαρτινίκα. Μετά από 2-3 γουλιές αρχίζεις και ανακαλύπτεις ψήγματα καπνιστού και βοτανικότητας, οι λάτρεις του μεσκάλ θα βρουν το δικό τους σημείο αναφοράς.
Οι παρασκευαστές του υποστηρίζουν ότι εκτός από σκέτο, μπορεί να αντικαταστήσει το τζιν και τη βότκα σε όσα κοκτέιλ συμμετέχουν. Μπορεί ακόμα να γίνει η καλύτερη εναλλακτική στο κλασικό και πολυφορεμένο G&T και επειδή έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση, μπορεί ακόμα και με σκέτη σόδα να σταθεί σαν long drink.
To Soka είναι το τρίτο μπουκάλι που βγάζει η Empirical μετά από το Ayuuk και το Plum και άλλα τρία RTDs σε μια ευρείας κλίμακας προσπάθεια να οριστεί από την αρχή το πώς πίνουμε. Μέσα από την εκπαίδευση του κοινού στη γεύση και όχι στο είδος, ίσως μάθουμε να πίνουμε με βάση την παλέτα και όχι τις ετικέτες. Δύσκολο; Αν σκεφτούμε ότι το Noma άλλαξε το fine dining και τον τρόπο που τρώμε, ίσως έτσι αλλάξει και ο τρόπος που πίνουμε.
