Πόσες φορές έχεις πέσει στον ιστό ενός φορτωμένου hot dog μετά από μια νύχτα ασωτίας; Στατιστικά αν το πάρεις, για να ενδώσεις στον πειρασμό των λουκάνικων τύπου Φρανκφούρτης, πρέπει να έχεις καταναλώσει αλκοόλ. Το ότι σπάνια θα τα φας νηφάλιος, θα έπρεπε να σε έχει προβληματίσει ήδη για το ποιόν τους. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης μάλλον δεν δουλεύει και τόσο καλά όταν μπαίνει στη μέση το αλκοόλ, κάτι που επιβεβαιώνεται και από διάφορες άλλες αποκοτιές που βρίσκονται στη συλλογή με τις θολές σου μνήμες.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και ας δούμε από τι φτιάχνονται τα hot dogs, τουλάχιστον όσα είναι επισήμως γνωστά. Ως προϊόντα ανήκουν στην κατηγορία των επεξεργασμένων κρεάτων και σε ένα βαθμό περιέχει αλεσμένο κρέας από, τόσο λίπος, όσο και μυικό, ψαχνό από το κεφάλι, πόδια, δέρμα, συκώτι και λοιπά φαγώσιμα υποπροϊόντα της σφαγής των ζώων. Σε γενικές γραμμές σε ένα hot dog συμπυκνώνεται σχεδόν ολόκληρο το ζώο, αλλά δεν είναι το κρέας που κάνει κακό τα αγαπημένα μας τρυφερά λουκάνικα.
Το πρόβλημα είναι όλα τα υπόλοιπα, με κυριότερο το αλάτι. Ένα και μόνο λουκάνικο έχει περίπου το ¼ της ημερήσιας ποσότητας αλατιού που πρέπει να παίρνεις. Επίσης έχουν πάρα πολλές θερμίδες και λίπος, έχουν συνδεθεί με τον διαβήτη τύπου 2, καρδιαγγειακές παθήσεις και φυσικά τον καρκίνο.
Σε μια στατιστική ανάλυση των επιπτώσεων που έχουν τα hot dogs, το Πανεπιστήμιο του Michigan κατέληξε στο ότι κάθε ένα hot dog σου αφαιρεί 36 λεπτά ζωής. Το πόσο τρομακτικό είναι αυτό το 36λεπτο έχει να κάνει με τον συνδυασμό άλλων επιβλαβών συνηθειών που έχει κανείς και σίγουρα το ένα hot dog φέρνει το άλλο, όπως και άλλες ανθυγιεινές συνήθειες.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα επεξεργασμένα κρέατα είναι ό,τι χειρότερο για την υγεία και τα hot dogs είναι το χειρότερο είδος επεξεργασμένου κρέατος. Μπροστά στα hot dogs, το bacon, η πάριζα και η μορταδέλα είναι υγιεινά superfoods και ίσως εκεί βρίσκεται ο μεγάλος κίνδυνος από τα hot dogs. Επειδή ακριβώς ξέρουμε όλοι το πόσο κακά και πόσο χαμηλής ποιότητας είναι, μας εμποδίζουν από το να δούμε πόσο κακό μας κάνουν γενικά τα επεξεργασμένα κρέατα, το μη χείρον βέλτιστον δεν βρίσκει εφαρμογή στη διατροφή μας.
Για χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έτρωγε παστά κρέατα και αλλαντικά για λόγους ανάγκης και επιβίωσης. Χωρίς ψυγεία το φρέσκο κρέας ήταν κάτι σπάνιο και είδος πολυτελείας, για γάμους και πανηγύρια. Τώρα πια τρώμε αλλαντικά, όχι από ανάγκη, αλλά επειδή μας αρέσει η καπνιστή, αλμυρή και πιπεράτη γεύση τους. Είμαστε εθισμένοι σε αυτά με έναν τρόπο που δεν ήταν οι προηγούμενες γενιές γιατί ναι μεν το πάστωμα ήταν μονόδρομος τότε, αλλά και πάλι έτρωγαν σε πολύ μικρότερες ποσότητες σε σχέση με το σήμερα. Επίσης δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για προσδόκιμο ζωής και αιτίες θανάτου πριν από δεκαετίες.
Αυτή η υπερκατανάλωση αλλαντικών, και τελικά όχι μόνο λουκάνικων φρανκφούρτης που λειτουργούν σαν αποδιοπομπαίος τράγος, είναι η μεγάλη διατροφική απειλή της ανθρωπότητας και ο μόνος τρόπος για να την αντιμετωπίσουμε είναι να κάνουμε και πάλι το παστό κρέας μια απόλαυση του μια στο τόσο, όπως παλιά.
