Έχει γίνει της μόδας πλέον. Συζητάς με τους φίλους και αντί να σου λένε ότι έφαγαν σπουδαία και ζουμερή μπριζόλα, έχουν αρχίσει και πετάνε τα κομμάτια που διαβάζουν δεξιά και αριστερά. Κάποιοι ξέρουν τι είναι και άλλοι δεν έχουν ιδέα. «Έφαγα porterhouse» λέει ο ένας, «το καλύτερο rib eye της πόλης» λέει ο άλλος. Και καλά οι άλλοι. Πες πως όντως θέλεις να δοκιμάσεις αυτό το rib eye που όλοι λένε πως είναι καταπληκτικό (όπου και αν το φάνε), δεν θες να ξέρεις τι ακριβώς τρως; Σίγουρα θέλεις.
Για να μπορέσεις να απαντήσεις στο ερώτημα, πρέπει να γνωρίζεις και την ανατομία του ζώου ώστε να καταλάβεις ποιο κομμάτι θα σου σερβίρουν. Απλά πράγματα. Για να γίνει εύκολα αντιληπτό φαντάσου την ραχοκοκαλιά ενός μοσχαριού. Το μοσχάρι έχει 13 πλευρά και όταν κάποιος σερβίρει rib eye, σημαίνει ότι έχει πάρει κρέας από το 7ο μέχρι και το τελευταίο πλευρό, το 13ο. Αν έχεις δικό σου χασάπη και εδώ και χρόνια σου λέει ότι έχει σπουδαία σπαλομπριζόλα (αν και όχι πάντα από τα παραπάνω σημεία) να σου δώσει, ουσιαστικά εννοεί το ribeye.
Γιατί το rib eye όμως; Το κομμάτι έχει την κατάλληλη κατανομή λίπους και αφού καθαριστεί από το κόκκαλο, δίνει ένα σχεδόν στρογγυλό σχήμα εξαιτίας των δύο μυών που διαθέτει. Κάθε μοσχάρι από τοπ οποίο θέλουμε να «βγάλουμε» rib eye, διαθέτει δύο τέτοια κομμάτια με το καθένα να ζυγίζει περίπου τέσσερα με τεσσερισήμισι κιλά. Οι χασάπηδες βγάζον συνήθως σπαλομπριζόλες των 350 γραμμαρίων, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορείς να βρεις μεγαλύτερη ποσότητα από εξίσου μεγαλύτερο ζώο. Ουσιαστικά όμως, έχει το κατάλληλο μέγεθος για ιδανικό μαγείρεμα ώστε το κρέας να γίνει μαλακό και ζουμερό.
Οπότε τώρα ξέρεις ακριβώς τι τρως. Προσοχή στις σπαλομπριζόλες που πασάρουν για rib eye ενώ δεν έχουν καμία απολύτως σχέση.
