Είπαμε να φύγουμε από το σπίτι μας να πάμε να μείνουμε μόνοι, να γίνουμε ολόκληροι άντρες. Να σταματήσουμε να τρώμε τα έτοιμα από… μέσα, το φαγητό δηλαδή της μαμάς και της γιαγιάς που μας τα έβαζαν στο στόμα με το ζόρι μέχρι να ξεράσουμε. Πήγαμε, λοιπόν, μείναμε μόνοι μας, κι επειδή θέλαμε να σταματήσουμε να τρώμε και τα έτοιμα… απ’ έξω, είπαμε να μάθουμε να μαγειρεύουμε.
Το τοστ και το αυγό έγιναν μακαρόνια, τα μακαρόνια έγιναν μακαρόνια με τυρί, τα μακαρόνια με τυρί έγιναν μακαρόνια με τυρί και σάλτσα, προστέθηκε ο κιμάς και η μπεσαμέλ, έγιναν παστίτσιο και κάπως έτσι, σιγά-σιγά μάθαμε να μαγειρεύουμε. Και ξέρουμε να φτιάχνουμε πολλά μακαρόν… ε, συγγνώμη, φαγητά. Υπάρχουν, όμως, κάποια που δεν τα φτιάξαμε και δεν θα τα φτιάξουμε. Θες γιατί είναι παλούκια; Θες γιατί χρειάζονται μισό σουπερ μάρκετ υλικά για να τα φτιάξεις; Θες γιατί πρέπει να περάσει κανά δύωρο για να μαγειρευτούν; Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι που σηκώνεις το τηλέφωνο και λες «έλα μάνα, πώς το φτιάχνω αυτό;». Υπάρχει και η άλλη επιλογή βέβαια όπου σηκώνεις το τηλέφωνο και λες «έλα μάνα, πότε θα μου το φτιάξεις αυτό;». Και φυσικά, η παλιά κλασσική… συνταγή-επιλογή όπου σηκώνεις το τηλέφωνο και λες «δύο πιτόγυρα παρακαλώ».
Θα σου δώσω εγώ πέντε φαγητά που αλήθεια πιστεύω δεν θα καταφέρω να φτιάξω ποτέ. Και αν έχεις φτιάξει έστω και ένα από αυτά (εκτός αν σε λένε Πετρετζίκη ή Σκαρμούτσο) θέλω να μου πεις ρε μπαγάσα πώς τα κατάφερες.
1. Ιμάμ Μπαϊλντί
Το Ιμάμ Μπαϊλντί μου αρέσει πολύ να το τρώω και να το ακούω. Καλό φαγητό, εξίσου καλό συγκρότημα. Να το φτιάχνω, όμως, με κανέναν θεό και δαίμονα. Μιλάμε για ένα φαγητό που θέλει 45 λεπτά για προετοιμασία και άλλα 45 για ψήσιμο. Σε τόση ώρα έχω φτιάξει μακαρόνια με σάλτσα, τα έχω φάει, τα έχω χωνέψει και τα έχω ξαναφτιάξει. Το Ιμάμ για να φτιαχτεί θέλει 8 μελιτζάνες τσακώνικες (τι είναι αυτό;),
4-5 μεσαία κρεμμύδια κομμένα σε φέτες, ψιλοκομμένο μαϊντανό, 250 γρ. τριμμένη ντομάτα, ντοματοπελτέ, 70 γρ. γραβιέρα ή εναλλακτικά 70 γρ. φέτα τρίμμα, ζάχαρη, ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι. Τα δύο τελευταία τα έχω, τι μπορώ να φτιάξω; Για να το φτιάξεις πρέπει να κόψεις τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες, να χαράξεις τις μελιτζάνες και να τις αφήσεις και μια ώρα να ξεπικρίσουν! Μετά πρέπει να καθαρίσεις τα κρεμμύδια και να τα κόψεις, μετά να τηγανίσεις τις μελιτζάνες, μετά να σοτάρεις τα κρεμμύδια, άλλη τόση ώρα, μετά να βάλεις τη γέμιση, μετά να τη βγάλεις για να κρυώσει και να την ξαναβάλεις και μετά όλο αυτό να το βάλεις στο φούρνο για όση ώρα έκανες τα παραπάνω! Εντάξει, χόρτασα…
2. Γεμιστά
Μου πήρε πόσο καιρό για να μάθω να βράζω σωστά το ρύζι, λέτε να τα καταφέρω έτσι απλά να μάθω τα γεμιστά; Μιλάμε για αγαπημένο φαγητό, το οποίο, όμως δεν πρόκειται ποτέ να μαγειρέψω για δύο λόγους: Πρώτον γιατί δεν ξέρω και δεύτερον γιατί θα προσβληθεί η γιαγιά μου! Άκου τώρα εδώ τι λέει ο ποιοητής ο Τσελεμεντές: Ντομάτες, πιπεριές πράσινες ή κοκκινες, κολοκυθάκια, μελιτζάνες ή ό,τι άλλο γουστάρεις κι αγαπάς, λάδι, 200 γρ. ρύζι, 2-4 κρεμμύδια ξερά, 2-4 σκελίδες σκόρδο, 2 καρότα, 1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο, λίγο δυόσμο και μάραθο ή άνιθο (αν έχουμε), λίγη φρυγανιά τριμμένη, πατάτες, αλάτι, πιπέρι και λίγη ζάχαρη. Για να δεις τα γεμιστά όπως τα έμαθες από μικρό παιδί πρέπει λέει να κόψεις τα λαχανικά, να τα αδειάσεις, να κρατήσεις την ψίχα, να τα βάλεις στο ταψί, να ρίξεις αλατοπίπερο και ζάχαρη, να βάλεις σε μεγάλο πολυκόφτη την ψίχα από όλα τα λαχανικά, τα καρότα, τα κρεμμύδια, το σκόρδο, το μαϊντανό, το δυόσμο και τον μάραθο και να τα κόψεις όλα ψιλά-ψιλά. Να τα αδειάσεις σε ένα μεγάλο μπολ, να προσθέσεις λίγο λάδι, λίγο νερό, το ρύζι και αλατοπίπερο. Να τα γεμίσεις με ρύζι που θα έχεις βράσει (αν ξέρεις), να τα σκεπάσεις, να ρίξεις ξανά λάδι, να ρίξεις λίγη φρυγανιά, να καθαρίσεις μετά τις πατάτες, να τις βάλεις στο ταψί και όλα μαζί στον φούρνο για μία ώρα. Βράσε ρύζι, που λέει κι ο λαός.
3. Φασούλι το φασούλι
Επόμενο φαγητό: Φασολάκια. Εδώ από υλικά λέει θέλει: 1 κιλό καθαρισμένα φασολάκια (μπαρμπουνοφάσουλα ή τσαουλιά), 2 πατάτες, 2 κολοκύθια, /4 φλιτζανιού ελαιόλαδο, 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 3 σκελίδες σκόρδο σπασμένες, 1 κιλό ντομάτες τριμμένες, 1/2 ματσάκι ψιλοκομμένο μαϊντανό, 1/2 ματσάκι ψιλοκομμένο δυόσμο (προαιρετικά), αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Αρχικά καθαρίζουμε τα φασολάκια. Και όταν ξεκινάμε να καθαρίζουμε τα φασολάκια, αφού έχουμε καταστρέψει τα μισά στο καθάρισμα, τα παρατάμε και παραγγέλνουμε.
4. Γιουβαρλάκια
Τα συγκεκριμένα δεν τα φτιάχνω για να μην προσβληθεί η γιαγιά μου, η μαμά μου, η θεία μου και η μακαρίτισσα η προγιαγιά μου. Και όχι γιατί πρέπει να βάλεις τον κιμά σε λεκάνη, να προσθέσεις ρύζι (το οποίο έχεις πλύνει 2-3 φορές), κρεμμύδι, μαϊντανό, ένα ασπράδι από τα αβγά, χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι, να τα ζυμώσεις καλά, να βάλεις στην κατσαρόλα το βούτυρο να λιώσει, να πλάσεις τα γιουβαρλάκια, να τα προσθέσεις στην κατσαρόλα, να τα σκεπάσεις με ζεστό νερό, να τα αφήσεις να βράσουν σε μέτρια φωτιά, να χτυπήσεις τους κρόκους και το ασπράδι με το χυμό του λεμονιού, να προσθέσεις ζουμί από τα γιουβαρλάκια για να ζεσταθεί το μείγμα, να περιχύσεις τα γιουβαρλάκια και να τα αφήσεις σε σιγανή φωτιά για να δέσει η σάλτσα. Όχι, μην το λες ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΠΟΤΕ…
5. Πίτες
Η μόνη μου σχέση με την πίτα είναι μια χυλόπιτα που έφαγα πρόσφατα. Ωραίες είναι. Όχι οι χυλόπιτες. Οι πίτες. Τυρόπιτες, σπανακόπιτες, χορτόπιτες, κοτόπιτες, μανιταρόπιτες, κλπ. Πολύ νόστιμες. Αλλά για να τις φτιάξεις θέλουν μία βασική προϋπόθεση: Να ανοίξεις φύλλο. Οπότε η συνταγή είναι απλή (βλ. φασολάκια).
