Σφηνοπότηρα, φέτες λεμονιού, αλάτι στο χέρι και μια κουλτούρα μετεφηβικής κραιπάλης έχτισαν έναν κακόφημο μύθο για το ευγενές αυτό ποτό με καταγωγή από το Μεξικό. Η επένδυση των παραγωγών σε ποιοτικότερα αποστάγματα έδωσε την ευκαιρία στην τεκίλα να αποτινάξει από πάνω της ως το χαμηλής ποιότητας ποτό που σαν αποκλειστικό στόχο έχει να σου κάνει «κεφάλι». Ταυτόχρονα έδωσε στο ευδαίμον καταναλωτικό κοινό μία ακόμα επιλογή στα premium ποτά.
Η πορεία της τεκίλας προς την καθιέρωση ως ποιοτικό ποτό έχει ακόμα δρόμο, αλλά πολύ σύντομα θα φτάσει το status ενός single malt ουίσκι ή ενός ιστορικού ρουμιού, το οποίο και αυτό έχει δεινοπαθήσει ως φτηνό αλκοόλ. Για τους δύσπιστους μπορεί μια τεκίλα σε τιμή ουίσκι να είναι ο ορισμός του υπερτιμημένου ποτού και των πεταμένων λεφτών. Η αλήθεια είναι πως οι τεκίλες που παρουσιάζονται στη συνέχεια είναι κάτι παραπάνω από ακριβά μπουκάλια.
Το απόσταγμα της αγαύης μπορεί να δώσει ένα τόσο πολύπλοκο αποτέλεσμα και ειδικά στην επίγευσή του που μπορεί αν είναι ακόμα και διαφορετικό σαν αίσθηση απο γουλιά σε γουλιά. Από τον τρόπο που θα καλλιεργηθεί και θα μεταχειριστεί η πρώτη ύλη του κάκτου, η φωτιά του άμβυκα και η ωρίμανση, είναι παράγοντες που δίνουν μια ατελείωτη γκάμα για ένα προϊόν με περιορισμένη και προστατευμένη ονομασία προέλευσης.
Οι περισσότερες τεκίλες της λίστας προτείνονται σκέτες, χωρίς λεμόνια, πάγους, ομπρελίτσες κλπ. Παρόλα αυτά κανείς δεν σου πάρει το κεφάλι αν δημιουργήσεις μια premium εκδοχή των κλασικών cocktail με βασικό συστατικό την τεκίλα. Προτίμησε κάποια ανοιχτόχρωμη για αυτή σου την απόπειρα. Ένα Bloody Maria, μία Paloma ή μια Margarita μπορούν αναγεννηθούν με την κατάλληλη πρώτη ύλη. Ίσως είναι και ο καλύτερος τρόπος για πειστεί κάποιος και να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε μια ποιοτική τεκίλα. Στη συνέχεια θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσει στην απόλαυση μιας σκέτης, όπως της αρμόζει.
Στην gallery που ακολουθεί θα βρεις μερικές από τις καλύτερες που αξίζουν της προσοχής σου.
