Η αλήθεια είναι πως όσες λέξεις και να βάλουμε στη σειρά, είναι αρκετά δύσκολο να σκιαγραφήσουμε τον «μύθο» του παγκόσμιου τένις, τον 22χρονο Στέφανο Τσιτσιπά, ο οποίος μέσα σε μόλις είκοσι χρόνια κατάφερε να φτάσει στην «κορυφή» του κόσμου, να στρέψει τα φώτα των διεθνών ΜΜΕ πάνω του και να κερδίσει εκτός από το είδωλό του Roger Federer, τις καρδιές όλων μας.
Ωστόσο, πίσω από τη λάμψη, τις νίκες και τον βαρύγδουπο τίτλο του «παγκόσμιου πρωταθλητή», ο Στέφανος δεν παύει να είναι ο άντρας της διπλανής πόρτας, ένας μαχητής της καθημερινότητας όπως όλοι εμείς. Γιατί οι αξίες και τα ιδανικά με τα οποία ανατράφηκε από την οικογένειά του, είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που μας μεγάλωσαν οι δικοί μας γονείς, είναι οι λόγοι που οδήγησαν τα βήματά του στον δρόμο προς την κορυφή.
Γιατί, όπως εμείς επιστρέφαμε κάποτε στο σπίτι, εξαντλημένοι από κάθιδρες προπονήσεις και πολύωρα φροντιστήρια, ανυπομονώντας για τη στιγμή που η μαμά θα αφήσει μπροστά μας ένα ζεστό πιάτο λαχταριστά μακαρόνια με κιμά -γιατί πώς να το κάνουμε, είμαστε μακαρονάδες- και θα κουβεντιάζαμε οικογενειακώς για την ημέρα που φεύγει, κάνοντας σχέδια για την αμέσως επόμενη, το ίδιο έκανε και εκείνος. Παρακάτω, λοιπόν, έχω συγκεντρώσει τρία κοινά χαρακτηριστικά που αποδεικνύουν πως αυτά που μας συνδέουν με τον Στέφανο, είναι περισσότερα από όσα μας χωρίζουν.
Διαθέτουμε το πιο ισχυρό στήριγμα για τα όνειρά μας
Εάν ανατρέξουμε πίσω στο βαθύ παρελθόν, στη χρονιά που δώσαμε Πανελλήνιες, στη στιγμή που αφήσαμε το πατρικό μας για να πάμε στην πόλη σπουδών μας ή όταν βρήκαμε την πρώτη μας απασχόληση, θα καταλάβουμε πως δίχως τους γονείς μας, κανένα από αυτά τα όνειρα δεν θα είχαν γίνει πραγματικότητα, ίσως να μην είχαμε καν την dream job στην οποία απασχολούμαστε σήμερα. Γιατί όπως εμείς έτσι και ο Στέφανος, είχαμε τους γονείς μας συνοδοιπόρους σε κάθε δύσβατο μονοπάτι, οι οποίοι ήταν διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, για να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες μας και να ακολουθήσουμε αυτό που αγαπάμε. Ακόμη και αν η μόνη βοήθεια που μπορούσαν να μας προσφέρουν ήταν η παρουσία και οι συμβουλές τους γύρω από το οικογενειακό τραπέζι, αυτά τα εφόδια ήταν αρκετά για να μας διαμορφώσουν σε πρωταθλητές της ζωής -ή και του γηπέδου- και σε αυτούς χρωστάμε πολλές από τις μικρές ή τις μεγάλες νίκες που έχουμε καταφέρει.
Η ανεξάντλητη αγάπη μας για αυτό που κάνουμε
Κακά τα ψέματα, όσο υποστηρικτικοί και αν υπήρξαν οι γονείς μας μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας, δεν μας δόθηκε τίποτα έτοιμο. Ακόμη και ο Στεφ που μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον στο οποίο το τένις είχε «πρωταγωνιστικό» ρόλο με μπαμπά επαγγελματία τενίστα και μαμά πρωταθλήτρια, έπρεπε μόνος του να παλέψει για τη μεγάλη του αγάπη. Εκείνοι το μόνο που έκαναν, ήταν να του δείξουν τον τρόπο. Γιατί όπως οι δικοί μας γονείς επέμεναν πως μόνο με σκληρή δουλειά, καθημερινές «θυσίες» και απόλυτη προσήλωση στον στόχο, θα μπορέσουμε τελικά να γίνουμε αυτό που θέλουμε, το ίδιο έλεγαν και οι γονείς του Στέφανου σε εκείνον. Ωστόσο, αυτό που τον έφερε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, ήταν η βαθιά αγάπη του για το τένις. Γιατί ανεξάρτητα από τις διδαχές των γονιών, η ανεξάντλητη αγάπη που τρέφουμε για αυτό που κάνουμε, είναι αυτή που μας δίνει το κίνητρο να ακολουθήσουμε τις διδαχές τους και να συνεχίσουμε την προσπάθεια ακόμη και κάτω από τις πιο ζόρικες συνθήκες. Αυτή η αγάπη είναι που «σπρώχνει» τα βήματά μας προς τη σωστή κατεύθυνση, στον δρόμο προς την κορυφή, εκεί που εκτός από τον Στέφανο, βρίσκονται και τα αγαπημένα μας μακαρόνια Melissa! Γιατί ακόμη και αν η κορυφή είναι διαφορετική για τον καθένα από εμάς, η διαδρομή και η φιλοσοφία για να φτάσουμε ως εκεί, παραμένει κοινή για όλους. Και ο Στέφανος αποκαλύπτει αυτή τη φιλοσοφία μέσα από την νέα τηλεοπτική του συνεργασία με τα μακαρόνια Melissa, με τα οποία μοιράζεται εδώ και χρόνια την ίδια κοινή πορεία.
Επιδιώκουμε την καλύτερη δυνατή εκδοχή μας
Όλοι ξέρουμε πως όταν αγαπάς πολύ κάτι, είτε είσαι γιατρός, ηλεκτρολόγος, τενίστας, θέλεις να δίνεις σε αυτό το 100% του εαυτού σου, γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Ξέρεις πως ο μόνος τρόπος για να εξελιχθείς και να γίνεσαι ολοένα και καλύτερος, είναι να θέσεις τον εαυτό σου ως αντίπαλο και να προσπαθήσεις να πας ένα βήμα την ημέρα όλο και πιο κοντά στην καλύτερη δυνατή εκδοχή σου. Ούτε ο Στέφανος γεννήθηκε έτοιμος να βρεθεί απέναντι στον Federer, ίσως ούτε που φανταζόταν πως θα μοιραζόταν ένα παιχνίδι μαζί του, όμως ξεπερνώντας τα όριά του, προσπαθώντας μέρα-νύχτα να βελτιώσει τις ικανότητές του, ήρθε η στιγμή που όχι μόνο τον αντιμετώπισε, αλλά τον κέρδισε με μία συντριπτική νίκη. Σίγουρα, αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα επώδυνη κάποιες φορές, όμως δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ικανοποίηση που αισθάνεσαι κοιτάζοντας «κάτω» και βλέποντας από την κορυφή πόσα «χιλιόμετρα» έχεις διανύσει για να φτάσεις ως εκεί, όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν μικρά και αμελητέα.
Κλείνοντας, αυτό που προσπαθώ να σου πω με το παραπάνω κείμενο, είναι πως ακόμη και αν δεν σε λένε «Στέφανο Τσιτσιπά», κουβαλάς μέσα σου τη στόφα ενός νικητή, ενός ανθρώπου που μπορεί να κατακτήσει την δική του κορυφή. Το μόνο που χρειάζεται για να το καταφέρεις, είναι να παραμένεις πιστός στον εαυτό σου, στις αξίες και τα ιδανικά με τα οποία σε μεγάλωσαν οι δικοί σου. Να είσαι σίγουρος, πως όταν έρθει η ώρα να αναλάβεις εσύ τον ρόλο του πατέρα στο οικογενειακό τραπέζι, τα ίδια ακριβώς διδάγματα θα προσπαθήσεις να περάσεις και στα δικά σου παιδιά.