Παρότι το μοσχάρι θα είναι πάντα η νούμερο ένα επιλογή μας, ομολογούμε όλοι (και εσείς και εμείς), πως το χοιρινό έχει την δική του χάρη. Έτσι δεν είναι; Και δεν μιλάμε μόνο για το μπέικον, τις σπαλομπριζόλες και τα κότσια που καταβροχθίζεις με την παρέα στις μπιραρίες. Βασικά το τελευταίο κράτα το. Γιατί το «πικνικ», το εμπρόσθιο κομμάτι του ποδιού, είναι αυτό που ξεχωρίζει από την υπόλοιπη χοιρινή ωμοπλάτη και είναι το ίδιο απολαυστικό με το κότσι – όπου εν αντιθέσει με το «πικνικ» το τελευταίο είναι το κατώτατο μέρος του ποδιού.
Μη σου κάνει εντύπωση η ονομασία του μιας και οι Αμερικάνοι όχι μόνο δεν το πετούσαν, αλλά μετά το ψήσιμο το «ξεψάχνιζαν» από το κόκαλο και έβαζαν το κρέας σε σάντουιτς κάνοντας στη συνέχεια…πικ-νικ. Γιατί; Γιατί το κρέας από το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν φτηνό. Ο κόσμος ψώνιζε κυρίως ham -που ήταν ολόκληρο το οπίσθιο μέρος του γουρουνιού- ή σπαλομπριζόλες. Το πικ νικ άνηκε στα«περιττά κομμάτια»που ο χασάπης θα στο άφηνε φτηνά επειδή κανένας δεν το αγόραζε. Μην ξεχνάς ότι έτσι έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο και τα χοιρινά παϊδάκια. Δεν μας χαλάει όμως γιατί έτσι γνωρίσαμε το κότσι και έτσι μπήκε και η χοιρινή ωμοπλάτη στις ζωές μας. Το πικνικ το απολαυστικό, το τίμιο.
Το πικ νικ έχει στο μαγείρεμα ακριβώς την ίδια τακτική με το κότσι. Θέλει αργό μαγείρεμα σε χαμηλή φωτιά με στόχο να γίνει ζουμερό μέσα και τραγανό απ’ έξω. Nα ξέρεις εμπειρικά πως αυτός είναι και ο λόγος που κρατάμε το κόκαλο. Φροντίζει το κρέας να κρατάει τα υγρά του, με την πέτσα να χάνει την υγρασία της, να στεγνώνει και να γίνεται στη συνέχεια τραγανή. Διαφορετικά το κρέας μέσα δεν ψήνεται καλά και η πέτσα γίνεται αυτό που λέμε σόλα. Το πικνικ στο μέγεθος του είναι μικρότερο από το κότσι, αλλά μπορεί εύκολα να αποτελέσει ατομική μερίδα, οπότε μπορείς να αγοράσεις δυάδες και να συμπληρώσεις με ένα μεγάλο χοιρινό κότσι. Το μόνο πρόβλημα θα είναι ο χρόνος, καθότι θα πρέπει να ψηθούν ξεχωριστά – η επιφάνεια στο κότσι είναι μεγαλύτερη.
Το πιο σοφό είναι να μαρινάρεις μόνο με αλάτι και πιπέρι. Κάποιοι προτιμούν την επάλειψη με μέλι και μουστάρδα ή σκόνη κάρυ, αλλά το πρόβλημα είναι πως στη συνέχεια το κρέας αποκτά πολύ συγκεκριμένη γεύση. Αντιθέτως, αν αποφασίσεις να κρατήσεις κάποια από τα κομμάτια που θα περισσέψουν για σάντουιτς, καλύτερα να κρατήσεις τις σάλτσες και τα μπαχαρικά για εκείνη την ώρα πάνω στο ψωμί. Το πικ νικ όσο πιο αργά ψηθεί, τόσο πιο «λιώμα» θα γίνει το κρέας. Χρειάζεται ωστόσο σίγουρα 5 ώρες για ικανοποιητικά αποτελέσματα, με δυνατή φωτιά στο τελευταίο τέταρτο ώστε να γίνει τραγανή η πέτσα.
