Και πάνω που μετρούσα τα λεπτά αντίστροφα για να σχολάσω και να ρημαδοπάω σπίτι μου μετά από μία… απαιτητική αλλά αποδοτική (όπως πάντα) ημέρα, με φωνάζουν τα παιδιά του Ratpack -οι άξιοι αυτοί συνάδελφοι- για να μου θέσουν προβληματισμό προς ανάπτυξη: Γιατί εμείς οι γυναίκες αφηνιάζουμε όταν βρεις κοπέλα, ενώ όσο σε έχουμε ελεύθερο πουλί ούτε να σε φτύσουμε; Ερώτημα αιώνιο, που αναμένεται να κλονίσει τα πιστεύω σου και να σε ξεβολέψει. Γιατί εδώ λυπάμαι, αλλά θα πω αλήθειες. Αν είσαι ευαίσθητος και παρεξηγησιάρης, ώρα να αποχωρήσεις.
Δύο είναι τα ενδεχόμενα
Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές καταστάσεις τις οποίες και πρόκειται να εξετάσω. Είσαι μια χαρά παιδί, όχι ο Brad Pitt αλλά τον έχεις τον τρόπο σου, και γουστάρεις τύπισσα για την οποία θα έκανες τα πάντα προκειμένου να την καταφέρεις. Εκείνη το ξέρει -γιατί προφανώς της το έχεις πει ή το έχει καταλάβει (αυτά δεν κρύβονται)- και στο μόνο που αρκείται είναι να κάνει αισθητή την παρουσία της στη ζωή σου. Με λίγα λόγια, ΚΑΙ δε σου κάθεται ΚΑΙ δε σε αφήνει στην ησυχία σου. Είσαι ο άνθρωπος που θα στείλει μήνυμα όταν νιώθει χοντρή, όταν την γράψει ο άλλος γκόμενος ή όταν πλακωθεί με την κολλητή της και δεν έχει παρέα να βγει. Και είσαι πάντα εκεί, γιατί τη θέλεις και την αγαπάς… Και μετά εσύ στενοχωριέσαι, πίνεις λίγο παραπάνω, και σε παίρνει το παράπονο. Και έχεις το φίλο σου να σε κράζει και να σου λέει να βρεις καμιά γκόμενα.
Και τη βρίσκεις.
Και τη γράφεις την άλλη. Και εκεί αφηνιάζει γιατί χάνει το σιγουράκι της και την επιβεβαίωσή της. Και σου αρχίζει τα μηνύματα και το pressing. Γιατί έχασε την πρωτοκαθεδρία και αυτό την πονάει. Γιατί τώρα ξέρει ότι έχεις κι εσύ ζωή. Και να ξέρεις, στο λέω υπεύθυνα, είναι διατεθειμένη ακόμα και να σου δοθεί προκειμένου να γίνεις και πάλι δικός της. Και εκεί εσύ καλείσαι να αποφασίσεις.
8 αθώες(;) ψεματούρες που βγαίνουν συνήθως από τα χείλη μιας Γυναίκας
Υπάρχει βέβαια και η άλλη περίπτωση
Όπου τα πράγματα δεν εμπεριέχουν έρωτα και αυταπάρνηση, αλλά καυλάντα, φλερτάκι και μέχρι εκεί. Είναι η φάση που εσύ γουστάρεις, αλλά δε σέρνεσαι και από πίσω της. Εκείνη σαφώς και δεν σου δίνει τη σημασία που θα ήθελες (διαφορετικά τώρα δε θα το συζητούσαμε). Και εκεί γίνεται το μαγικό: Βρίσκεις γκόμενα και χωρίς να έχεις δώσει το παραμικρό δικαίωμα, εκείνη αρχίζει και σου κάνει στενό μαρκάρισμα. Και μηνύματα, και χαμογελάκια, και προτάσεις για ποτάκι ίσως και σινεμά. Και κάθεσαι και αναρωτιέσαι πώς διάολο το τσακάλι κατάλαβε ότι δεν είσαι πια διαθέσιμος. Και νομίζεις ότι έχουμε διαίσθηση ή είμαστε μάγισσες, αλλά μόνος σου καρφώνεσαι δόλιε.
Όταν γουστάρεις μία γυναίκα και είσαι διαθέσιμος, είσαι ο πρώτος που θα δει το story της και θα της πατήσει like στη φωτογραφία, μη σου πω θα κάνεις και comment, κι αν όχι comment φατσάκι με καρδουλίτσες σίγουρα. Επίσης, όταν είσαι μπακούρι είσαι μονίμως online γιατί προφανώς μιλάς με όποιον βρεθεί για να περάσει η ώρα σου. Επιπλέον, τα posts σου εμπεριέχουν ξενύχτια, ποτά και ματς με πίτσα και μπύρες. Και ξαφνικά βρε τερατάκι, μου ανεβάζεις brunch από ξενοδοχείο στην Μάνη. ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΣ ΓΙΑ ΧΑΖΕΣ; Ποιος άντρας πάει με τον κολλητό του ρομαντικό 3ήμερο και μάλιστα (αν είναι δυνατόν) τρώει και brunch; Ο άντρας ο δεσμευμένος! Και κάπως έτσι τα like κόβονται και τα stories αγνοούνται. Πρώτο καμπανάκι.
«Μην τρελαίνεσαι: Σου έχω 5 ατέλειες που πολλές γυναίκες θα λάτρευαν πάνω σου»
Και άντε και δεν είσαι ενεργός στα social media. Θεωρείς ότι αν σε βλέπει, σε καθημερινή βάση ή έστω μέσω κοινής παρέας, δεν μπορεί να αντιληφθεί την αλλαγή σου; Η γλώσσα του σώματος σε προδίδει φίλε και μάλλον δεν το καταλαβαίνεις. Η μιζέρια φεύγει από πάνω σου. Χαμογελάς περισσότερο και προσέχεις την εμφάνισή σου. «Πώς τη λένε ρε σκουλήκι; Την αγαπάς;».
Όπως αντιλαμβάνεσαι, όλον αυτόν τον καιρό ήσουν potential γκόμενος σε περίπτωση που δεν εμφανιζόταν κάτι καλύτερο. Επιπλέον, φαντάζομαι έχεις ακούσει την μεγάλη φράση: Η τουαλέτα η καλή είναι πιασμένη και η κακή χεσμένη. Σόρι για την ωμότητα αλλά τόσο καιρό ήσουν η δεύτερη περίπτωση. Και τώρα έγινες η πρώτη. Γιατί κάποια σου έδωσε σημασία. Και άρα κάτι καλό θα έχεις. Και όπως καταλαβαίνεις, εκείνη αρχίζει και συνειδητοποιεί τι είχε και τι έχασε. Γιατί τώρα εσύ έχεις σχέση και εκείνη πρέπει να ψάξει για άλλον να της κάνει stalking και να την επιβεβαιώνει.
Για να καταλήξω
Δεν είμαστε τόσο έξυπνες απλά εσείς είστε τόσο αθώοι. Είναι εύκολο να σταμπάρεις αυτόν που σε γουστάρει, και ακόμα πιο εύκολο να το αντιληφθείς όταν σταματήσει να σε θέλει –ή έστω να μην είσαι η προτεραιότητά του. Κατά τη γνώμη μου, και πονάει αυτό που θα πω, θα πρέπει να μείνεις με τη νέα σου επιλογή, γιατί αυτή σε ήθελε όταν ήσουν διαθέσιμος. Καταλαβαίνω ότι με την άλλη έχεις φάει ψωμί κι αλάτι -μόνος σου πάντα- αλλά το μόνο που θα κερδίσεις είναι έξτρα ταλαιπωρία. Και μιλώντας από προσωπική πείρα, το μάθημά μας το παίρνουμε και όντως εκτιμάμε αυτό που χάνουμε. Αλλά είναι πλέον αργά!