Το μεγάλο χάσμα που χωρίζει τα δύο φύλα ενισχύει φυσικά τη γοητεία και την έλξη που ασκεί το ένα στο άλλο, αλλά δυστυχώς πολλές φορές οδηγεί και σε παρεξηγήσεις. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων και τελικά την μόνιμη και αέναη εκτόξευση κατηγοριών-όταν φυσικά τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα θέλουμε-.
Μία από τις μεγαλύτερες παρεξηγήσεις στην ιστορία είναι ίσως η πεποίθηση ότι εμείς οι γυναίκες γουστάρουμε τα κακά παιδιά. Πριν αντιδράσεις, και πριν με κατηγορήσεις για προσπάθεια παραποίησης στοιχείων, άσε με να αναπτύξω το σκεπτικό μου, και αν στο τέλος δε σε έχω πείσει, τότε θα δεχτώ οποιαδήποτε παρέμβαση.
Εν αρχή ην το Hollywood
Πρότυπα, στερεότυπα, είδωλα και γενικότερα πάσης φύσεως περσόνες ικανές να προκαλέσουν την ταύτιση του απλού κοσμάκη με αυτές. Όσον αφορά βέβαια στο αντρικό πρότυπο, τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά: Ο άντρας ο πρωταγωνιστής δε φτιαχνόταν με σκοπό να ταυτιστεί το απλό το αγόρι εκεί έξω, αλλά να τον ερωτευτεί το απλό και μάλλον ονειροπόλο κορίτσι. Έτσι λοιπόν, όλες ερωτεύτηκαν το Marlon Brando ως Stanley Kowalski ή τον Al Paccino στο Godfather ως Michael Corleone, οι οποίοι έριχναν και καμιά ψιλή στο γυναικάκι τους, αλλά αμέσως μετά το αγκάλιαζαν και το φιλούσαν.
Η αλήθεια είναι ότι το επιθετικό, το ασυμβίβαστο και το βίαιο προκαλούσε πάντα μία γοητεία και μία έλξη, η οποία συνήθως οδηγούσε σε ολέθριες καταστάσεις. Και έρχομαι εγώ να σε ρωτήσω: Για ποιον αναθεματισμένο λόγο να θέλω έναν άντρα με τον οποίο ξέρω ότι δε θα περάσω καλά;
Αναλόγως τη διαθεσιμότητα
Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα, ειδικά στα πρώτα χρόνια της σεξουαλικής μας δραστηριότητας, τότε που δεν μας νοιάζει ούτε η μονιμότητα ούτε καν το μέλλον, ότι έχουμε την τάση να κολλάμε και να γοητευόμαστε από άτομα που δεν είναι διαθέσιμα για εμάς. Είτε λοιπόν είναι κάποιος καλός είτε κακός, όταν δεν είναι εκεί για εμάς, αυτομάτως μετατρέπεται σε τρόπαιο το οποίο πρέπει να κατακτηθεί.
Και γιατί μία γυναίκα να θέλει κάποιον που δεν της φέρεται καλά;
Έχεις αντιληφθεί ότι τα κακά παιδιά ή αλλιώς… αλάνια, που υποστηρίζεις ότι κυνηγάμε προκειμένου να πέσουν στην αγκαλιά μας, είναι εντελώς ακατάλληλοι για σχέση ή τελοσπάντων για οποιαδήποτε επαφή δεν περιλαμβάνει μόνο σεξ άμα λάχει; Έχεις αντιληφθεί ότι η γυναίκα των 25 και 30 ετών δεν υπάρχει περίπτωση να γοητευτεί από έναν κάφρο που δε διαθέτει καν τη στοιχειώδη ευγένεια και δεν έχει τους βασικούς τρόπους καλής συμπεριφοράς, προκειμένου να την κάνει να μείνει μαζί του; Έχεις ακούσει πολλές να λένε: «Αχ, έχει να με πάρει μία εβδομάδα τηλέφωνο και όταν του έστειλα στο messenger το είδε και δεν μου απάντησε ο γλυκός μου». Αλήθεια το έχεις ακούσει;
Ξεκόλλα επιτέλους το μυαλό σου
Δεν είναι το κακό παιδί που κυνηγάμε αδερφέ, αλλά το μη διαθέσιμο. Κι αυτό αυστηρά μέχρι να υποστεί το πρώτο πλήγμα ο εγωισμός μας, που τόσο πολύ τον εκτιμάμε. Κατά τ’ άλλα, δε θα σε εντυπωσιάσω. Θέλουμε ένα γλυκό αγόρι που να μας αγαπάει, να περνάμε καλά μαζί του και να είμαστε ερωτευμένες. Απλά, λιτά, λακωνικά.
