Έχω ένα φίλο, τον Γιώργο. Τον Γιώργο, τον 0 σχέσεις, 4 γάμοι, 2 βαφτίσια και 1 κηδεία. Αυτός ο τύπος που πάτησε τα 30, έχει παντρέψει τέσσερις φίλους του, έχει βαφτίσει τα παιδιά τους, έθαψε κι έναν θείο του, «πέρασαν μήνες, πέρασαν χρόνια, κι αυτός γυναίκα δεν έχει βρει ακόμα» (πωπω ρίμα!). Αυτός που δεν έχει κάνει σοβαρή σχέση. Αυτός που η μεγαλύτερη διάρκεια των σχέσεών του ήταν ένα βράδυ, ένα ποτό, μισή ώρα στην τουαλέτα του τελευταίου ξεφτιλομάγαζου!
Πώς το λες τον Γιώργο; Εργένη ή μπακούρη;
Τα κοινά τους στοιχεία είναι λιγότερα κι απ’ τα κοινά τους γράμματα. Υπάρχει, όμως, μία λανθασμένη αντίληψη, ένα κοινωνικό στερεότυπο που τους βάζει στο ίδιο καζάνι και τους σιγοβράζει σαν κινέζικο βασανιστήριο λες και αμφότεροι είναι λεπροί ή δεν ξέρω κι εγώ τι και πρέπει να καούν πάραυτα γιατί αποτελούν απειλή για ο ανθρώπινο είδος. Νομίζετε ότι αποτελούν μειονότητα όλοι αυτοί; Ότι δεν έχουν εμπειρίες από τη ζωή; Ή από γυναίκες; Γιατί πρέπει να ζουν στο περιθώριο;
Η βασική διαφορά του εργένη από τον μπακούρη είναι ότι ο πρώτος το κάνει από επιλογή. Ο δεύτερος δεν το… κάνει ποτέ!
Για αυτό ακριβώς το λόγο, αυτό το τσουβάλιασμα, αυτή η εξομοίωση και κυρίως αυτή η προκατάληψη με τους εργένηδες πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Για πάντα! Δεν είναι δηλαδή δυνατόν, να συνυπάρξει σε μία παρέα ο εργένης όταν φοβάται να πει «ναι ρε μαλάκες, δεν έχω κάνει ποτέ μου σοβαρή σχέση».
Δεν γίνεται να κυλήσει ομαλά ένα ραντεβού όταν η άλλη απέναντι του αναλύει την κάθε μακροχρόνια σχέση της ξεχωριστά λες και κάνει περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνα κι ο άλλος να κρύβει την πλήρη του απειρία στις σχέσεις και να πρέπει να το κρατήσει μυστικό λες και είναι ο Τζέιμς Μποντ ή έχει κάποιο τρομακτικό κουσούρι. Κι όμως, όταν θα έρθει η ώρα που θα της το πει, σαν κουσούρι θα το αντιμετωπίσει. Και πλέον, στα μάτια της θα είναι ένας προβληματικός. Θα είναι τόσο σοκαριστικό, όσο αν της έλεγε κάπου στη μέση του ραντεβού ή της... έδειχνε μετά το ραντεβού ότι είναι ερμαφρόδιτος!
Δεν είναι κουσούρι να μην έχεις κάνει ποτέ σου σχέση! Είναι επιλογή! Ή απλά δεν έτυχε! Ή δεν πέτυχε. Μπορεί να μην είσαι τύπος της σχέσης. Ή να έχεις πολύ υψηλά στάνταρ. Ή να φοβάσαι τη δέσμευση. «Ή να μην έχεις βρει την κατάλληλη» που λένε και σε όσους «μένουν στο ράφι».
Υπάρχει η πεποίθηση ότι το να κάνεις σχέση είναι προσόν. Και πριν ξεκινήσεις μία καινούρια θα πρέπει να δώσεις και βιογραφικό ας πούμε. Κώστας, 35 χρονών, έξι σχέσεις. Γιάννης, 29 χρονών, δύο σχέσεις, μία τέσσερα χρόνια, κι άλλη μία τρεις μήνες. Δημήτρης, 15 χρονών, τρεις σχέσεις, μία στο κάθε διάλειμμα. Κατερίνα, 30 χρονών, πέντε σχέσεις, όλοι μαλάκες.
Ε, λοιπόν, υπάρχει και ο Γιωργος, ο φίλος μου.
Αυτούς να τους ζηλεύετε! Γιατί αυτοί θα πεθάνουν 100 χρονών! Μηδέν άγχος, μηδέν υποχρεώσεις, party all the time! Ας τελειώσει αυτό το παραμύθι, γιατί θα τα πάρουν και θα αρχίσουν να ασχολούνται με τις δικές σας σχέσεις! Και δεν το θέλετε.