Σε γραφείο δουλεύεις, πολλούς συνεργάτες έχεις οπότε δεν είναι καθόλου παράλογο να είσαι δεμένος τόσο με τους άντρες συναδέλφους όσο και με τις γυναίκες. Υπάρχει όμως μία, που είναι κάπως πιο ξεχωριστή. Όχι ότι τη θέλεις-εξάλλου έχεις σχέση και είσαι και πολύ καλά μαζί της-αλλά με τη γυναίκα αυτή έχετε ιδιαίτερη χημεία. Είναι ο άνθρωπός σου στη δουλειά και το αποκούμπι σου. Κάνετε καλή παρέα και την εμπιστεύεσαι. Ξέρεις όμως ποιος δεν την εμπιστεύεται; Η κοπέλα σου. Η οποία μάλλον ζηλεύει την κολλητή της δουλειάς. Διαφωνείς; Πριν δεις τα σημάδια παρακάτω, να θυμηθούμε πως η Kathleen Robertson έγινε ο πόθος κάθε άντρα στο γραφείο στη τηλεοπτική σειρά Boss.
Σε ρωτάει συχνά γι’ αυτήν
Από τη στιγμή που ανέφερες το όνομά της έχει τρελαθεί. Σε ρωτάει συνέχεια λεπτομέρειες για τη ζωή της, για τη θέση της και γενικά προσπαθεί να καταλάβει πόσο δεμένοι είστε. Ακόμα χειρότερα; Αν η τύπισσα είναι εμφανίσιμη. Εκεί πραγματικά ίσως παίζεις και με τη ζωή σου. Να ξέρεις ότι από τη στιγμή που οι ερωτήσεις μπουν στο καθημερινό μενού, τα πράγματα είναι σοβαρά.
Γίνεται φορτική
Ναι μεν η σχέση σας είναι σοβαρή, αλλά γενικά θωρείστε κουλ ζευγάρι. Ούτε είστε συνέχεια μαζί, ούτε έχετε ξεχάσει τις παρέες σας. Κι όμως, τον τελευταίο καιρό έχετε γίνει σιαμαίοι (τυχεράκια). Δε σε αφήνει να κουνήσεις ρούπι, είναι σε πανικό με πλάνα, σχέδια και εκδρομές και προφανώς δεν πάει πουθενά χωρίς εσένα! Μάντεψε…
Την έκανες τσακωτή
Ναι μάλιστα… Κοιτούσε τα mail σου κα το messenger. Ναι φυσικά μπορείς να την προσβάλεις –ειδικά αν είσαι καθαρός (το καλό που σου θέλω)-. Θέλεις να πάω την τρέλα ένα βήμα παραπέρα; Τσεκάρει πού πατάς like. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό δεν είναι φυσιολογική συμπεριφορά. Έχει καταλάβει ή νομίζει ότι έχει καταλάβει. Και δεν σε εμπιστεύεται. Αυτά!
Σκάει μύτη στο γραφείο σου
Και τσουπ, πάνω που ετοιμαζόσουν να πας με την κολλητούλα σου για lunch break, εμφανίζεται το μωρό σου έτοιμο να σε πάρει για φαγητάκι. Την πρώτη φορά δεν πονηρεύεσαι. Ούτε και τη δεύτερη. Από την τρίτη όμως και μετά, συνειδητοποιείς ότι όντως κάτι δεν πάει καλά.
