Μια ενδιαφέρουσα σχέση μεταξύ του πόνου και μιας διατροφής πλούσιας σε λιπαρά αποκάλυψε νέα μελέτη που διεξήγαγαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας. Τα νέα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι, εάν υιοθετήσουμε μια λιπαρή διατροφή, έστω και βραχυπρόθεσμα, ενδέχεται να πονάμε συχνότερα, ακόμη κι αν δεν έχει προηγηθεί κάποιος τραυματισμός και ανεξάρτητα από παθήσεις, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης. Τα επιστημονικά συμπεράσματα δημοσιεύθηκαν στο Scientific Reports.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις επιδράσεις διαφορετικών διατροφικών μοντέλων σε δύο ομάδες ποντικών για 8 εβδομάδες. Η μια ομάδα ακολούθησε ισορροπημένη διατροφή, ενώ στην άλλη χορηγήθηκε μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Η λιπαρή διατροφή χορηγήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην προκαλέσει παχυσαρκία ή υψηλό σάκχαρο στο αίμα, καθώς οι καταστάσεις αυτές μπορούν να προκαλέσουν διαβητική νευροπάθεια ή άλλους τύπους πόνου.
Η ομάδα μελέτης διαπίστωσε ότι η διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά προκάλεσε πρωτοπαθή υπεραλγησία, μια νευρολογική αλλαγή που σηματοδοτεί τη μετάβαση από τον οξύ στον χρόνιο πόνο και αλλοδυνία, ένα είδος πόνου που προκύπτει από ερεθίσματα, τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν προκαλούν πόνο.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς παχύσαρκος, διαβητικός για να πονάει», δήλωσε ο δρ. Michael Burton, επίκουρος καθηγητής νευροεπιστήμης στη Σχολή Επιστημών Συμπεριφοράς και Εγκεφάλου και συγγραφέας του άρθρου. «Αρκεί μια δίαιτα πλούσια σε λιπαρά για σύντομο χρονικό διάστημα».
Μία άλλη έρευνα έδειξε επιπλέον ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Η έρευνα έγινε στο Πανεπιστήμιο Rovira i Virgili της Ισπανίας και δημοσιεύτηκε στο Nutrients, σύμφωνα με την οποία μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά και σάκχαρα υπερεπεξεργασμένων τροφίμων όπως το fast food επί έξι εβδομάδες αύξησε τον αριθμό των φλεγμονωδών μορίων στον οργανισμό, γεγονός που πολλαπλασιάζει την ευαισθησία των μυϊκών νεύρων μέσω της διαδικασία της νευροδιαβίβασης.
Ο Elon Musk δίνει συμβουλές διατροφής και πραγματικά απορούμε
Στο πλαίσιο του πειράματος, δύο ομάδες ποντικιών ακολούθησαν δύο διαφορετικά μοντέλα διατροφής επί έξι εβδομάδες: μια διατροφή τύπου πρόχειρου φαγητού στη μία ομάδα με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα (με τρόφιμα όπως αρτοσκευάσματα και γλυκά εμπορίου) και μια διάσημη δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά στην άλλη ομάδα. Στη συνέχεια, οι ερευνητές μέτρησαν τα ενδομυϊκά λιποκύτταρα και, με ηλετρομυογράφημα, αξιολόγησαν την απόκριση των μυϊκών νεύρων.
Σε αντίθεση με τα ποντίκια της πλούσιας σε λιπαρά διατροφής, η ομάδα του πρόχειρου φαγητού σημείωσε υψηλότερα επίπεδα λιποκυττάρων στον μυϊκό ιστό. Ωστόσο, και οι δύο ομάδες έδειξαν αυξημένη νευροδιαβίβαση του μυοσκελετικού συστήματος που διήρκεσε αρκετές εβδομάδες μετά τη διακοπή της διατροφής, παρά το γεγονός πως τα πειραματόζωα ανέκτησαν γρήγορα το φυσιολογικό τους βάρος. Όπως διαπιστώθηκε, η υπερ-θερμιδική δίαιτα έξι εβδομάδων αύξησε τη διαδικασία της νευροδιαβίβασης που με τη σειρά της οδήγησε σε μυϊκό πόνο.
