ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μια ωδή στους «κανονικούς ανθρώπους» που δεν ψάχνουν τρόπους να εντυπωσιάσουν τους τριγύρω.
Κατανοούμε το άγχος και συμπάσχουμε με τους υποψήφιους φοιτητές.
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τη δεκαετία εκείνη που δεν λέει να εγκαταλείψει την καθημερινότητα και τα μυαλά μας.
Φίλε κι αδελφέ ντελιβερά, σε ευχαριστώ που υπάρχεις, από τα βάθη της καρδιάς μου και του στομαχιού μου.
18 χρόνια από τη μέρα που ξεκινήσαμε να κοιτάζουμε πίσω από τον ώμο μας και να «τσεκάρουμε» καχύποπτα συνανθρώπους μας.
