Θα λέγαμε ψέματα αν δεν πιστεύαμε πως οι Beatles είναι μία από τις μεγαλύτερες μπάντες που πέρασαν από τον πλανήτη – αν όχι η μεγαλύτερη. Θα λέγαμε επίσης ψέματα αν λέγαμε πως η επίδραση τους δεν φαίνεται μέχρι σήμερα.
Τα παιδιά από το Λίβερπουλ κατάφεραν να κάνουν τον κόσμο να μιλάει για το συγκρότημα τους μέχρι και τις ημέρες μας. Και ουσιαστικά, εκεί φαίνεται και η πραγματική επιτυχία μίας μπάντας. Όταν το όνομα της καταφέρνει να αντέξει στο χρόνο.
Λίγοι ωστόσο ξέρουν για το πώς τα πράγματα έφτασαν μέχρι την αποχώρηση του Τζον Λένον και τα σκηνικά που παίχτηκαν πίσω από πρόβες και τις κυκλοφορίες των δίσκων τους.
Η υπεροχή του Χάρισον
Οι πραγματικοί φανς, ξέρουν πως ο Τζορτζ Χάρισον δεν ήταν απλά ένας κιθαρίστας. Για την ακρίβεια, ήταν ίσως ο πιο ψαγμένος και ταλαντούχος στο rock n’ roll για την εποχή του. Είχε ιδέες, του άρεσαν οι πειραματισμοί και είχε μεγάλη κλίση στην σύνθεση. Τόσο μεγάλη, που πολλές φορές φοβόταν ότι θα μπει στα χωράφια των Λένον και Μακάρτνι που ήταν οι βασικοί συνθέτες και θα προκαλούσε προβλήματα.
Στα μισά της καριέρας της μπάντας και λίγο μετά την κυκλοφορία του Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, ο Χάρισον άρχισε να ψάχνεται περισσότερο και έκανε και το αυτονόητο. Ζήτησε να έχει πιο ενεργό ρόλο στη μπάντα. Ήταν κάτι που προκάλεσε ενόχληση, δυσπιστία και γκρίνια με αποτέλεσμα να έρθει ρήξη ανάμεσα στην βασική τριάδα. Άλλωστε χρονικά και μόνο, ήταν ο πρώτος από τα «Σκαθάρια» που κυκλοφόρησε το solo του άλμπουμ με τίτλο Wonderwall Music. Πήγε εξαιρετικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέχρι και σήμερα, τα μουσικά περιοδικά το κατατάσσουν στους «κρυμμένους» θησαυρούς της δεκαετίας του ’60, θεωρώντας το μουσικό «πατέρα» της world music.
Ο θάνατος του Μπράιαν Έπσταϊν
Για όσους δεν γνωρίζουν, χωρίς τον Έπσταϊν οι Beatles δεν θα υπήρχαν. Παρότι πολλές φορές υπήρχαν διαφωνίες ανάμεσα στον ίδιο και στην μπάντα, ήταν από τους λίγους μάνατζερ που πίστεψαν πραγματικά στην ανακάλυψή τους. «Αν υπήρχε 5ος Μπιτλ ήταν ξεκάθαρα ο Μπράιαν» είχε πει σε δήλωσή του ο Μακάρτνι και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστέψουμε.
Όμως μετά τον θάνατο του τον Αύγουστο του ’67 από υπερβολική δόση, η αλήθεια για τους Beatles ήταν μία: δεν ήταν καλοί επιχειρηματίες και δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν άλλον σαν τον Έπσταϊν. Κατά την διάρκεια της παραγωγής του White Album το 1968, οι Beatles παραλίγο να σκοτωθούν μεταξύ τους. Είχε χαθεί η φωνή της λογικής, της μπίζνας που απέφερε τα χρήματα και του «διαιτητή» που έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Και όσο καλή και να είναι μία ομάδα, έχει καταστροφικά αποτελέσματα όταν δεν έχει τον σωστό κόουτς.
Το πρόβλημα της Γιόκο Όνο
Όλες εκείνες τις φορές που έχεις ακούσει την ατάκα «Τους Beatles τους διέλυσε η Γιόκο Όνο», να ξέρεις πως είναι αλήθεια. Ή μάλλον μία από τις αιτίες. Γιατί πράγματι μπορεί ο Λένον να είχε χάσει την μπάλα εκείνη την περίοδο (σ.σ.: είχε ξεκινήσει πάλι τα ναρκωτικά), αλλά η γνωριμία του με την Όνο το 1966 και ο χωρισμός του από την πρώτη του γυναίκα την Σύνθια, ήταν άλλη μία αφορμή που έφερε πρόβλημα στη μπάντα.
Το μεγάλο λάθος του Λένον, ήταν πως έμπλεξε την Όνο σε όλο αυτό το κομμάτι που λεγόταν μουσική. Την έπαιρνε μαζί του σε solo live εμφανίσεις και -το χειρότερο- την έφερνε στο στούντιο κατά την διάρκεια της σύνθεσης των κομματιών. Αυτό είναι επιβεβαιωμένο από διάφορες πηγές και από τα ίδια εναπομείναντα μέλη της μπάντας, που ανέφεραν ότι η Γιόκο έκανε συχνά κριτική για τα κομμάτια και τους στίχους των τίτλων. Κάτι που κανένας πετυχημένος μουσικός δεν θα ανεχόταν. Σε συνέντευξη του μάλιστα ο Μακάρτνι, είχε αναφέρει πως ο Λένον ήθελε τόσο πολύ να συμπεριλάβει τις δημιουργίες της Γιόκο στο artwork του White Album που λίγο έλειψε να σκοτωθεί με τον Χάρισον.
Εδώ που τα λέμε ποιος την συμπαθεί την Γιόκο Όνο;
Και φυσικά η φαγωμάρα των τριγύρω τους
Απλά τα πράγματα: η Apple Corps που διατηρούσε τα συμβόλαια έχανε λεφτά και την νύφη την πλήρωναν τα έσοδα των Beatles. O Λένον είχε κάνει συνάντηση με τον Άλεν Κλάιν προσπαθώντας να βρει λύση, αλλά παράλληλα ο γάμος του Μακάρτνι με την Λίντα Ίστμαν έδωσε αφορμή για αν παρουσιαστούν δύο ακόμη πρόσωπα που θα έκαναν τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Τους δικηγόρους Λι και Τζον Ίστμαν, πατέρα και αδερφό της γυναίκας του αντίστοιχα.
Το σορτ στόρι της όλης υπόθεσης είναι το παρακάτω: ο Μακάρτνι δεν είχε πλέον εμπιστοσύνη στην Apple Corps και ήθελε όλο το μάνατζμεντ να περάσει στους αδερφούς Ίστμαν. Οι υπόλοιποι Beatles, ήθελαν να πετύχουν μία συμφωνία με τον Άλεν Κλάιν της Apple Corps. Σύντομα ο Κλάιν δεν ήθελε τους Ίστμαν, οι Ίστμαν δεν ήθελαν τον Κλάιν και ο Μακάρτνι προσπάθησε να λύσει το ατομικό του συμβόλαιό με την Apple Corps, ζητώντας φυσικά όλα όσα δικαιούταν από την συνεισφορά του στα άλμπουμ. Αποτέλεσμα; Γκρίνια, αντιπάθειες και περισσότερη έχθρα ανάμεσα στα μέλη.
Ο Λένον ανακοίνωσε επίσημα την αποχώρηση του από την μπάντα ενώ την ίδια στιγμή, ο Μακάρτνι βρισκόταν σε συζητήσεις με την Apple Corps (!) για σόλο άλμπουμ. Οι Beatles πήραν οριστικό διαζύγιο ο ένας από τον άλλο τον Απρίλιο του 1970, όπου ο Μακάρτνεϊ ανακοίνωσε την δική του αποχώρηση από την μπάντα. Οι Beatles δεν έπαιξαν ποτέ ξανά μαζί μέχρι και τον θάνατο του Λένον. Αυτή είναι η ιστορία, που μάλλον δεν θα θέλουν να λένε πλέον ούτε οι Μακάρτνι με τον Σταρ.
Κρατάμε όμως την ατάκα που είπε ο Πολ αρκετά χρόνια αργότερα -ο οποίος σαν σήμερα το 1970 με αγωγή του ζήτησε τη διάλυση των Beatles - όταν ρωτήθηκε τους λόγους για τους οποίους πιστεύει ότι χώρισαν οι δρόμοι της μπάντας.
«Από μουσικοί γίναμε μπίζνεσμεν»...
