Η φάση μοιάζει με τους καμένους τύπους που τσακώνονται ποιος είπε πρώτος το ανέκδοτο.
Προσωπικά, δεν κατηγορούμε κανέναν μουσικό που επηρεάζεται από παλαιότερες συνθέσεις, τις περνά στα δικά του ακούσματα και τις διοχετεύει στις δικές του δημιουργίες. Σιγά μωρέ. Λες και υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική. Αν αρχίσουμε και αραδιάζουμε τα κλεμμένα, εκπομπή Τατιάνας θα κάνουμε. Για να μην πούμε γι’ αυτά που «μοιάζουν».
Εν πάση περιπτώσει, το στόρι έγινε γνωστό πρόσφατα, με τους Radiohead να μηνύουν τη Lana Del Ray για το νέο της τραγούδι «Get Free», επειδή λένε είναι clopy paste του Creep. Εντάξει, η αλήθεια να λέγεται. Κομματάκι κλεμμένο είναι.
Κι εσύ ρε κοπέλα μου δεν το κατάλαβες όταν το έλεγες; Έστω όταν το άκουγες; Μπα. Τον χαβά της αυτή. «Δεν το εμπνεύστηκα από εκεί», είπε. Κι από πού το εμπνεύστηκες, από το «Τικι τάκα τίκα τα»;
Κάπου έλεος κι εσύ. Αφού έκλεψες. Παραδέξου το! Δεν θα σου κόψουμε το χέρι...
Το θέμα είναι ότι το κορίτσι, έτσι αλτρουίστρια που είναι, είπε «δεν γαμιέται, χαλάλι σας ρε Radiohead, πάρτε το 40%». Αλλά, όχι. Ο Thom Yorke είναι αχόρταγο αγόρι. Και θέλει εξ ολοκλήρου τα πνευματικά δικαιώματα.
Όπα. Όπα. Για μπάστα ρε αγορίνο. Για κάτσε δηλαδή, γιατί έχουμε ράμματα και για τη δική σου τη γούνα. Δηλαδή θες να μας πεις ότι το Creep είναι δικό σου κομμάτι; Ορκίσου ρε! Για να δω τα χέρια σου, μην κάνεις κανένα σταυρουδάκι. Α ψευτράκο. Σε πιάσαμε! Κι αυτό εδώ τι είναι;
Το ακούσατε; Αυτό είναι το «The Air I Breathe» των The Hollies, κομμάτι που έγραψαν οι Albert Hammond και Mike Hazlewood το 1972 και όταν, 20 χρόνια μετά, το 1992, οι Radiohead κυκλοφόρησαν το Creep, αποφάσισαν να τους μηνύσουν και μάλιστα κέρδισαν! Όχι που θα έχαναν.
Και τώρα έρχοναι οι Radiohead και μας το παίζουν παρθενοπιπίτσες. Και στριμώχνουν το άβγαλτο κορίτσι για λογοκλοπή του κομματιού που οι ίδιοι είχαν πρώτοι κλέψει. Δηλαδή φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο κλέφτης του κλέφτη!
Ο κλέψας του κλέψαντος. Δες εδώ κατάσταση:
Αυτά καλό είναι να μην γίνονται. Μόνο να λέγονται. Τραγουδιστά πάντα...
