Ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα μας, άφησε σαν σήμερα την τελευταία του πνοή στα 94 του χρόνια, μία ζωή γεμάτη που δίδαξε όλο τον κόσμο του κινηματογράφου τι σημαίνει να είσαι καλός ηθοποιός που μπορεί να παίξει τα πάντα.
Πέθανε στα χέρια της οικογένειας του και της γυναίκας του Ludivine.
O Michel Piccoli πρωταγωνίστησε σε μερικά από τα κλασικότερα κινηματογραφικά έπη στην ιστορία του είδους και άφησε πίσω του ερμηνείες που ο κόσμος δεν είχε ξαναδεί μέχρι τότε.
Αυτή είναι η πιο πολύνεκρη ταινία στην ιστορία του σινεμά
Από το κλασικό “Belle de Jour” και το “The Discreet Charm of the Bourgeoisie” του μάστερ Luis Bunuel μέχρι το τρομερό δίδυμο που έκανε με την Brigitte Bardot στην ταινία “Contempt” του 1963, σκηνοθετημένη από τον επαναστάτη της κάμερας Jean-Luc Godard.
Ένας τρομερός Performer κι ένας αδηφάγος δημιουργός ιστορικών ερμηνειών, ο Michel Piccoli, κατάφερε το ακατόρθωτο: Να γίνει ένας βασικός παράγοντας του λεγόμενου art house cinema της Γαλλίας αλλά την ίδια στιγμή να μετασχηματιστεί σε έναν Ευρωπαίο Cary Grant.
Οι συνάδελφοι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όπως ο Gary Cooper και ο Jimmy Stewart μπορούσαν να παίξουν τα πάντα και να διατηρούν την εικονική τους περσόνα απείραχτη, έτσι και ο Γάλλος μάστερ Piccoli κατάφερε στην Ευρώπη να κάνει ακριβώς το ίδιο: Μπορούσε να φέρει τον κάθε ρόλο στα δικά του μέτρα και να παραμένει ο εαυτός του.
Πώς ο Albert Camus επηρέασε το cinema.
Με το μονίμως καραφλό του κεφάλι, το έξυπνο μειδίαμα στο στόμα, μπορούσε πάντα να μεταμορφωθεί από αστυνομικό σε εγκληματία, και από ιερέα σε ακόλαστο Καζανόβα.
Οι δεκαετίες που έλαμψε είναι φυσικά το 1970 και το 1980, με τις ταινίες του να σπάνε όλα τα ρεκόρ εισιτηρίων.
Κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις κάννες το 1980 για τον ρόλο του στην ταινία του Marco Bellocchio “A Leap in the Dark”, υποδυόμενος έναν βασανισμένο Ιταλό δικαστή.
Το αστείο είναι πως μπορεί οι Γάλλοι να τον θεωρούν έναν από τους ογκόλιθους του κινηματογράφου τους, ποτέ όμως δεν του χάρισαν ένα από τα γαλλικά τους Όσκαρ, τα Σέζαρ, κι αυτό είναι κάτι για το οποίο που θα μείνουν ασυγχώρητοι.
Τα πιο φημισμένα ρολόγια στην ιστορία του σινεμά.
Ο Piccoli ήταν υποψήφιος τέσσερις φορές για Σέζαρ αλλά ποτέ δεν κέρδισε ένα.
Άλλες κορυφαίες του εμφανίσεις μπορεί κανείς να δει στις καταπληκτικές κλασικές ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου όπως το “Milou in May” του Louis Malle και το “La Belle Noiseuse” του Jacques Rivette.
Εμείς θα είμαστε πάντα ευγνώμονες που μας χάρισε τόσο ωραίες στιγμές. Καλό ταξίδι Michel.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές εμφανίσεις του Michel Piccoliστην μεγάλη οθόνη:
