Είναι πλέον γεγονός: Από τότε που ξέσπασε η πανδημία, ο κόσμος θυμήθηκε την ταινία του Σόντερμπεργκ, Contagion η οποία από το πουθενά εξελίχθηκε στις πιο πολύ-κατεβασμένες ταινίες στο ίντερνετ.
Από τότε που μας χτύπησε ο κορονοϊός δεν κάνουμε άλλη δουλειά από το να βλέπουμε ταινίες με ιούς και επιδημίες.
Τώρα που ξαναμπαίνουμε σε συνθήκες lockdown και θα είσαι κλεισμένος μέσα στο σπίτι έτσι κι αλλιώς τι άλλο να κάνεις; Δες μία ταινιούλα με κανά θανατηφόρο ιό που σκοτώνει κόσμο και κοσμάκη, γιατί αν δεν πάρουμε και λίγο με το χιούμορ την όλη κατάσταση θα αποτρελαθούμε.
Εμείς εδώ σου προτείνουμε μερικές από τις πιο καλές ταινίες με επιδημίες που έχουν γυριστεί ποτέ:
Shaun Of The Dead (2004)
Ηθελημένη προχειρότητα, σκέτος χαβαλές και ανάμεικτη χιουμοριστική με gore διάθεση είναι στοιχεία που, αν ο Edgar Wright έδινε την εντύπωση πως θέλει να κάνει μια καλή ταινία, θα τη μείωναν σε σχετικά μεγάλο βαθμό. Μα ο σκηνοθέτης φανερά σπάει απλώς πλάκα. Προσθέτει μερικές τιμητικές αναφορές στον Ρομέρο και δεν τον ενδιαφέρει ούτε η ποιότητα, ούτε προσπαθεί να αποφύγει κλισέ ή να ψάξει να βρει ξεκαρδιστικό χιούμορ.
I Am Legend (2007)
Ο Γουίλ Σμιθ είναι άνοσος σε μια τρομερή επιδημία που έχει αφανίσει τον πληθυσμό της Γης και κρατάει καραούλι στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, για να μην ορμήσουν και τον φάνε ζωντανό κάποιοι μεταλλαγμένοι άνθρωποι, που μοιάζουν λυσσασμένοι και κυκλοφορούν τη νύχτα. Ως γιατρός και ερευνητής, με μόνη παρέα το σκύλο της κόρης του που χάθηκε στη βιβλική καταστροφή, προσπαθεί να βρει εργαστηριακά το αντίδοτο και φυλάγεται από τις κακοτοπιές σε μια έρημη και απειλητικά σιωπηλή πόλη.
28 Days Later (2002)
Η ιδέα ενός μολυσματικού ιού που μεταδίδεται με το αίμα και προκαλεί βίαιες εκκρίσεις οργής στον άνθρωπο δεν μοιάζει και τόσο απίθανη. Όπως μάλιστα αναφέρει και ο σεναριογράφος της ταινίας, Alex Garland, αρχική έμπνευση για την ιστορία υπήρξε ο θανατηφόρος ιός embola στην Αφρική. Η ταινία εξετάζει τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο οι χαρακτήρες αντιδρούν σε καταστάσεις ανάγκης και παράλληλα μέχρι ποιο σημείο είναι διατεθειμένοι να φτάσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Ο δημιουργός του Trainspotting κινηματογραφεί με δεξιοτεχνία την ιστορία χωρίς παράλληλα να κρύβει τις επιρροές του από τις ταινίες του George Romero, κυρίως στον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι φορείς του ιού.
The Road (2009)
Ο πεσιμισμός στο έπακρο, με φόντο μια γκρίζα, ανήλιαγη, άψυχη έρημο. Ο Αυστραλός Τζον Χίλκοουτ, χωρίς να επενδύσει σε ψηφιακούς εντυπωσιασμούς και εικόνες μεγαλόπρεπης καταστροφής, απογυμνώνει το τοπίο χωρίς να δίνει εξηγήσεις για τον Αρμαγεδώνα. Οι σύγχρονες ταινίες του είδους, άλλωστε, τείνουν να συμφωνήσουν πως δεν έχει σημασία ο τρόπος που ο κόσμος έχει φτάσει στο τέλος, αφού είμαστε τόσο κοντά στο μηδέν του μέλλοντος.
Birdbox (2018)
Ο κόσμος έχει διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Ελάχιστοι τυχεροί έχουν καταφέρει να επιβιώσουν. Εμείς βλέπουμε τι συμβαίνει στο σπίτι του Ντάγκλας όπου έχουν βρει καταφύγιο και ασφάλεια 9 άνθρωποι. Στην πορεία των πραγμάτων οι 9 έχουν γίνει 3. Μόνο μία είναι ίδια. Η Μαλόρι. Μαζί της δύο παιδιά. Το δικό της και μιας άλλης εγκύου που ανήκε στους 9.
Η Μαλόρι έχει μια αποστολή. Να τα σώσει. Τελικός της προορισμός ένα καταφύγιο στα δάση, μετά τα ρεύματα του ποταμού. Για να φτάσουν εκεί χωρίς να σκοτωθούν απ΄όσα δεν φαίνονται, θα πρέπει τα μάτια τους να μείνουν κλειστά. Κι αν τα μάτια τους μείνουν κλειστά, κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα σκοτωθούν απ΄όσα υπάρχουν και φαίνονται, αλλά δε βλέπουν.
