Αν μας έχει μάθει κάτι η ψυχαγωγική μηχανή ψεμάτων που ονομάζεται Χόλιγουντ, είναι ότι αν μια σχέση έχει θέματα, μπορείς είτε να τα ξεπεράσεις είτε θα φτιάξουν μόνα τους σε 90 λεπτά. Η ζωή όμως, δεν είναι καθόλου έτσι. Δε ζούμε σε κάποιον ονειρικό κόσμο, ούτε μας περιμένει πάντα κάποιο χάπι εντ στο οποίο όλες οι σκόρπιες άκρες δένονται ιδανικά. Οι σχέσεις είναι πολύ, ΠΟΛΥ ζόρικες!
Αλλά επειδή οι μέρες του Φεβρουαρίου είναι πάντα μες τα μέλια λόγω του Αγίου Βαλεντίνου, της γιορτής που μας αδειάζει τα πορτοφόλια -μεγάλη η χάρη του-, ξέρουμε ότι υπάρχει μία μεγαλύτερη προτίμηση στις ρομαντικές ταινίες. Εργάκια γλυκούλια, χουχουλιάρικα και ζεστά, για να βλέπετε παρέα και να σκέφτεστε «αχ κι εμείς έτσι υπέροχα θα είμαστε μια ζωή, μπακλαβαδάκι μου»!
Αρκετά με τη δικτατορία του Notebook, του P.S. I Love You και κάθε τέτοιας καταθλιπτικής σούπας! Αν είσαι μπάκουρας, αντιρομαντικός ή απλά θες κάτι «γιούχου» για να κανιβαλίσεις τα τετριμμένα, είμαστε εδώ για σένα!
Οι παρακάτω ταινίες είναι ευαγγέλια για κάθε hater της νερόβραστης τούτης εορτής. Επέλεξε ανάλογα με τις θλιμμένες, οργισμένες ή χαβαλετζίδικες διαθέσεις σου και ετοιμάσου να το «κάψεις»!
1. Ο Πόλεμος των Ρόουζ (The War Of The Roses, 1989)
Ένα ζευγάρι ζει τις τελευταίες μέρες του έγγαμου βίου, παλεύοντας να ξεκάνουν ο ένας τον άλλο, με στόχο μια πλουσιοπάροχη κληρονομιά! Τα παραμυθένια στερεότυπα καταρρίπτονται κι η ένταση κλιμακώνεται μέχρι το ασύλληπτα βίαιο φινάλε, σε μια ΕΠΙΚΗ μαύρη κωμωδία που θα μπορούσε άνετα να είναι ο τρίτος κύκλος του Κων/νου & Ελένης, αν η Ράντου ήταν αρχι-κόμματος των 80s και λεγόταν Κάθλιν Τέρνερ (μιλάμε για γυναίκα, όχι κολοκύθια)!
Ακολουθώντας την Έιμι (Chasing Amy, 1997)
Κομιξάκιας με την ατυχία να έχει τη μάπα του Μπεν Άφλεκ, τσιμπιέται με τη χαρισματική (και λεσβία) Αλίσα.
Το ειδύλλιο που ανάβει μεταξύ τους είναι έντονο, παθιάρικο αλλά και μες στα καπρίτσια των δύο φύλων, που κάθε στιγμή είναι έτοιμα να τα τινάξουν όλα στον αέρα.
Μια ταινία-σεμινάριο, που δίνει δυνατά μαθήματα για τις τεράστιες παπάρες που προκαλούμε σε μια σχέση και δε λέμε να τις καταλάβουμε, παρά μόνο όταν είναι αργά!
Η Νύφη του Τσάκι (Bride of Chucky, 1998)
Τέταρτο και κορυφαίο μέρος της σειράς Child’s Play, όπου ο Τσάκι (γνωστός εν Ελλάδι ως «η κούκλα του σατανά»), βρίσκει το ταίρι του σε μια χαριτωμένη, όσο και μοχθηρή κουκλίτσα σαν αυτόν! Ακολουθεί λουτρό αίματος απ’ όσους κακομοίρηδες βρεθούν στο δρόμο τους, στον ορισμό του «δε γίνονται τέτοιες εργάρες σήμερα»! Διαμάντι αντι-ρομαντικής κωμωδίας, με καυτά κορίτσια και… σεξ μεταξύ δύο πλαστικών κουκλών! ΝUFF SAID!
Άπιστη (Unfaithful, 2002)
Οι περισσότεροι το θυμούνται χάρη στις ερεθιστικές σκηνές σεξ που είχε, αλλά αν την ξαναδείς, κατανοείς ότι κάνει λόγο για την ανικανότητα των ανθρώπων να αντισταθούν στους πειρασμούς και τι γίνεται όταν πλέον δε σε ελκύει ερωτικά ο επί χρόνια σύντροφός σου. Αν αρέσει στην κοπέλα σου, να ανησυχείς! Εσύ θα σκέφτεσαι πόσο μιλφάρα είναι η Νταϊάν Λέιν κι εκείνη τι κάνει αυτός που της την έπεσε προχτές!
Εξ Επαφής (Closer, 2004)
Τέσσερις χαρακτήρες τεντώνουν τα όρια της ανθρώπινης επαφής, σ’ ένα ερωτικό κουαρτέτο χωρίς αρχή και τέλος, με τους ρόλους κυνηγού και θηράματος να εναλλάσσονται συνεχώς. Πώς θα ήταν ένας δεσμός, αν κι οι δύο έλεγαν αλήθεια ο ένας στον άλλον, ακόμα και τις πιο απαγορευμένες ή σκληρές σκέψεις τους; Ντελίριο αιχμηρών σχεσιακών προβληματισμών, για όσους δε βρίσκουν νόημα να παιδεύονται σε σχέσεις και κουραφέξαλα!
Ο Δρόμος της Επανάστασης (Revolutionary Road, 2008)
Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό που θα βλέπαμε ξανά τον ΝτιΚάπριο και τη Γουίνσλετ μαζί, αυτό το βάναυσα ασυμβίβαστο οικογενειακό δράμα σμπαράλιασε κάθε ελπίδα για ένα αιθέριο reunion του Τιτανικού! Υποδυόμενοι ένα ζευγάρι στα αμερικανικά προάστια των 50s, συνειδητοποιούν ότι ο γάμος τους ουσιαστικά απορροφά τη ζωή από μέσα τους και ξεκινούν να στρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλο. Είχες παιδικά όνειρα να γνωρίσεις το άλλο σου μισό και να ζήσετε βίον ανθόσπαρτον σε κάνα γραφικό χωριουδάκι; Περαστικά σου!
(500) Days of Summer (2009)
Χαρακτηρίζεται «ρομαντική κομεντί», αλλά δεν είναι τίποτε από τα δύο! Βασικά, είναι μια πικρή ματιά στη μονόπλευρη αγάπη, μέσα από τα μάτια ενός τυπάκου, ο οποίος (προφανώς ζαλισμένος από τις ματάρες της Ζόι Ντεσανέλ), αγνόησε τα σημάδια κι έδωσε την καρδιά του σε κάτι ανύπαρκτο. Δυστυχώς, κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται για να ερωτευτούν παράφορα, άνευ όρων και παθιασμένα, αλλά όχι για να μείνουν και να ζήσουν μαζί…
My Bloody Valentine (2009)
Υπάρχει κάτι πιο έξαλλο από ένα slasher, με καντάρια αίμα, πολύ γυμνό και τον Τζένσεν Ακλς (Supernatural); Σε κλασικές ταινίες του είδους, ο δολοφόνος «χτυπά» σε κάποια γνωστή/εορταστική ημέρα, όπως Halloween ή Παρασκευή και 13. Ε, αυτός τα έχει με τη μέρα των ερωτευμένων! Δικό μας παιδί δηλαδή! Πλέον δεν είναι μόνο ηλίθιο να είσαι «εορτάζοντας», αλλά κι επικίνδυνο, αφού ο Βαλεντίνος δεν σκοτώνει μόνο το πορτοφόλι σου!
Blue Valentine (2010)
Θες έξτρα/ούλτρα/μάξιμουμ/σούπερ ντούπερ δόση πόνου; Δες ένα ζευγάρι που η σχέση του καταρρέει, βλέποντας ταυτόχρονα το πόσο όμορφα γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν κι έκαναν οικογένεια! Το πιο σαδιστικό φιλμ στη λίστα, αλλά αντικειμενικά ένα από τα κορυφαία «αισθηματικά» όλων των εποχών, που μιλά ντόμπρα και ρεαλιστικά για την αγάπη που θαμπώνει μετά από χρόνια ρουτίνας, ακόμα κι αν παντρεύτηκες τον Γκόσλινγκ!
Shame (2011)
Ο Φασμπέντερ παίζει δυνατά, σ’ αυτό το συννεφιασμένο κι αυστηρώς ακατάλληλο δράμα! Ο πρωταγωνιστής δεν έχει γιορτάσει ποτέ Βαλεντίνο και πιθανότατα ούτε πρόκειται να το κάνει. Ανήμπορος να δημιουργήσει συναισθηματικό δεσμό με γυναίκα, ζει κάθε του μέρα μες τη μοναξιά, κυνηγώντας εμμονικά το ζωώδες, κρύο σεξ, αδυνατώντας να αναπληρώσει το κενό μέσα του. Διότι κάποια τραύματα του παρελθόντος είναι τόσο οδυνηρά, που δεν μπορείς πλέον να ανοίξεις ξανά την καρδιά σου σε κανέναν…
