Στα του αυτοκινήτου σάς έβαλα τα γυαλιά (ασχολίαστο), για το στρατό τα είπαμε (bullying μέχρις εσχάτων), ποδόσφαιρο έμαθα (όχι ότι δεν ήξερα). Και κάπως έτσι τα αγόρια ξέμειναν από «αντρικά» θέματα (γελάω) και έκαναν πολύ καιρό να μου δώσουν το γνωστό «λεξιλόγιο» που «μαντεύω» την ερμηνεία των λέξεων (χωρίς τη βοήθεια της Google).
Ήρθε η ώρα της ορολογίας των ανδρικών παιχνιδιών λοιπόν. Κι όταν λέμε ανδρικά παιχνίδια εννοούμε τα πάντα όλα: μπάσκετ, ποδόσφαιρο, κονσόλες, μπιλιάρδα, τάβλια, χαρτιά.
Μάλιστα.
Να εξηγηθούμε σε κάτι: Δεν τα μπορώ πολύ τα παιχνιδάκια και απαξιώ όσους μετά την ενηλικίωσή τους συνεχίζουν να κλείνονται στο σπίτι τους παίζοντας με κονσόλες. Αγόρια, ξυπνάτε. Τα κορίτσια είναι εκεί έξω και το δεξί χέρι δεν είναι μόνο για το χειριστήριο.
Σουμπούτεο: Είναι παίκτης της ΑΕΚ, κάπου τον έχω δει (σε μπουζούκια λογικά).
Στούκι: Αυτό πρέπει να είναι κάποιος όρος από αυτό το Τίτσου (πώς-στο-καλό-το-λένε). Πρέπει να είναι ο «στόκος» στα κινέζικα ξερωγώ. «Στούκι είσαι ρε; Το δράκο πέταξες;» (λέω εγώ τώρα).
Ντόρτια: Πολύ εύκολο, δεν απαντάω καν. Απλά θα το λαλήσω, έτσι γιατί μου ήρθε: «Εμείς με τραμ πηγαίνουμε και άλλοι με ταξάρες, για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι’ άλλους οι εξάρες» και συνεχίζω: «Ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι, ντράγκα ντρουγκ μες στο βραδάκι». Είμαι του ρεμπέτικου. Και του ταβλιού. Και του φραπέ. Όχι, δεν είμαι μΠΑΟΚ.
Ρολόι: Τοίχου. Τι ρολόι; Ακριβό; Αυτόματο; Για καταδύσεις; Έχω πληρώσει εγώ ρολόι για καταδύσεις… Μια περιουσία.
Κέντα: Πέσατε στην κέντα, το ξέρω. Όταν έχεις πέντε φύλλα συνεχόμενα με αύξοντα αριθμό (π.χ. 9, 10, J, Q, K). Παραδέχεσαι;
«Από Σπόντα δεν Μετράει»: Λογικά, αυτό είναι δικαιολογία που λέτε στα κορίτσια σας όταν έχετε κανονίσει να βγείτε αλλά ξαφνικά σκάνε στο σπίτι οι κολλητοί και το ρίχνετε στο PRO. «Αγάπη μου, δεν ήθελα να σε στήσω. Από σπόντα έκατσε, δεν μετράει». Ναι, καλά.
Υπερατού: Ατού έχουμε και στην μπιρίμπα, το χρώμα που θα «σκάσει» πρώτο κάτω. Υπερατού δεν έχουμε. Άσε που διάβασα υπερτατού στην αρχή και κόλλησα. Πόσο μεγάλο να είναι αυτό το μανίκι (σκέφτηκα).
Βατραχάκια: Αυτό που μέσα στο τάβλι ρίχνεις τα πούλια όπου να ‘ναι και προσπαθήσεις με το δαχτυλάκι να καπακώσεις τα πούλια του αλλουνού; Το παίζαμε στο Δημοτικό, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ.
Ουφάδικο: Είναι ο χώρος που μαζεύεστε και παίζετε παιχνίδια στους υπολογιστές όλοι μαζί και κάνετε ομάδες και σας κυνηγάνε κάτι φανταστικά όντα και χτίζετε πολιτείες και σκοτώνεστε ανά μεταξύ σας. Αυτό είναι.
Τσιμισκή-Τεμπεσίρι: «Στην αγορά παγιδευμένοι ποντικοί, νύχτα στην Tσιμισκή» λέει ο Σωκράτης (ο Μάλαμας). Κατά τα άλλα, για γλωσσοδέτης μου μοιάζει. Εδώ μπορείτε να κολλήσετε και το «τσεμπέρι», για περισσότερα «τ» και «σ».
Γκελάκια: Είναι σύνθετη λέξη από τις εξής δύο: Γκελ και γελάκια. Η φάση είναι κάνω γκελ και μετά κάνω γελάκια. Μη με ρωτάς ποιος, πού και γιατί. Θα κάνω γκελάκια.
Πεντάπορτο: Ξέρω κάτι φίλους μου που το έχουν δίπορτο (και τρίπορτο). Πεντάπορτο, λοιπόν, που το παίζετε έξυπνοι, είναι όταν πρέπει να φέρεις πάνω από 6 (σε κάθε ζάρι) για να περάσεις τις «πόρτες» του αντιπάλου στο τάβλι. Τέλος πάντων, θα σας πιάσω τη μάνα και θα το πάρω διπλό να τελειώνουμε.
Οχτάμπαλο: Είναι το γιωτόμπαλο (μαθαίνω γρήγορα, έτσι;) της… παιχνιδοπαρέας, που παρομοιάζεις με χταπόδι γιατί και οχτώ χέρια να είχε πάλι γιωτάς θα ήταν, το γκολ δεν θα το έπιανε. Δεν το περίμενες αυτό, έτσι;
Μπορούσατε και καλύτερα, άκου «ουφάδικο». Πιείτε, παίξτε, ακούστε και Locomondo. Ένα θα πω: «Κοίτα και γύρω σου, γάτοι του κερατά, και πες μου πόσο αξίζει η κάθε μέρα, δεν επενδύεται η αγάπη φουκαρά, ψάξε καλύτερα, κάτι θα βρεις πιο πέρα». Σίγουρα πιο πέρα και από τα «βατραχάκια».
