Η συντακτική ομάδα του Ratpack ψήφισε και αποφάσισε ομόφωνα με ψήφους 5-0, πως η Βίκυ η Καγιά είναι αυτό που λέμε «πιάσε μια παγωμένη» σε γειτονικό ταβερνάκι με αυλή, που την κρατά ανοιχτή ΚΑΙ τον Οκτώβρη, για να τρως με ζακέτα στην πλάτη έξω από τα χέρια, τα οποία τρίβεις σταυρωτά λέγοντας «πούντιασα» στην παρέα.
Αποφασίσαμε να γράψουμε ένα κείμενο για το κορίτσι, το επώνυμο του οποίου, όπως θα έλεγε και ο Σεφερλής σε «χιουμοριστική» γραφική παράσταση της θερμοκρασίας της, το έσκασε από τη σύνθετη -τελικά- λέξη ΠΥΡ-ΚΑΓΙΑ και έκτοτε δεν ξαναγύρισε ποτέ.
Έχουν γραφτεί δύο ολόκληρες παράγραφοι για ΜΟΛΙΣ δύο προτάσεις, μόνο και μόνο για να ζεσταθεί το πληκτρολόγιο, που όταν έμαθε τι θέμα θα γράψουμε σήμερα απάντησε: ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡ.
Ο κλήρος, λοιπόν, έπεσε στον μαλάκα που θα πρέπει να τραβιέται στην Ευελπίδων για τις αγωγές, αφού πρώτα έπρεπε να καθίσει μπροστά στο κουτί, να μπανίσει την Καγιά και να σκεφτεί γιατί τέλος πάντων τέτοια εμπάθεια με αυτό το κορίτσι.
Κάθισε, λοιπόν, ο μαλάκας, κοίταξε καλά, έτριψε τα χέρια του, τα ζέστανε με τα χνώτα του, ζήτησε από τον διαχειριστή της πολυκατοικίας να βάλει πετρέλαιο νωρίτερα, φόρεσε μπουφάν κι αφού είδε με ψιλά γράμματα πάνω από την οθόνη λέξεις όπως «ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Αλάσκα, Ανταρκτική, Πολική Αρκούδα, Ιβάν Ντράγκο, έχει κρύο στην κορυφή από έναν ΠΑΟΚτζή», έβγαλε τα συμπεράσματά του.
Η Βίκυ Καγιά δεν είναι μόνο μοντέλο, παρουσιάστρια, ηθοποιός, επιχειρηματίας και fashiop police. Δεν είναι απλά ό,τι πιο κρύο, ψυχρό, πολικό υπάρχει σε γυναίκα.
Είναι πάθηση:«Έπαθα Βίκυ Καγιά». Φράση που θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί ως ιατρικός, παραϊατρικός, ψυχοσωματικός, μετεωρολογικός, προληπτικός όρος για στιγμές βγαλμένες από τη ζωή.
Όπως αυτές που ακολουθούν:
1. Όταν τρως γκολ στο πρώτο λεπτό
Αυτό είναι ένα από τα γρηγορότερα γκολ στην ιστορία του Champions League. Η Αϊντχόφεν φιλοξενεί την Άρσεναλ, η σέντρα γίνεται και 20 δευτερόλεπτα αργότερα ο Ζιλμπέρτο Σίλβα «γράφει» το 0-1.
Άρα...
2. Όταν πας στο χωριό μετά από καιρό
Αυτή την εποχή ειδικά το «Βίκυ Καγιά» κυκλοφορεί σαν επιδημία. Πας στο χωριουδάκι σου πρώτη φορά για χειμώνα, μετά από καιρό. Μπαίνεις μέσα. Τα σώματα του καλοριφέρ παγωμένα. Το τζάκι ξεχασμένο απτα πέρυσι. Το σπίτι νεκροτομείο. Κάθεσαι μπροστά στο άδειο κι έρημο τζάκι απλά γιατί «κόβει» περιμένοντας να ζεστάνουν τα καλοριφέρ.
3. Όταν πας για Μαγιάτικο ή αλλιώς... «Καγιάτικο αχα καλό ε» μπάνιο
Υπάρχουν άνθρωποι, κάπως υπερβολικοί, που την πρωτομαγιά, μαζί με τον Μάη τρέχουν να πιάσουν και ξαπλώστρα. Μπαίνει, λοιπόν, ο χειμερινός κολυμβητής στην παραλία. Φτάνει μέχρι το γόνατο. Ρίχνει νεράκι στην καρδούλα του. Βουτάει. Το πρόβλημα δεν είναι το παγωμένο νερό, το οποίο έχει πλέον συνηθίσει, αλλά το κρύο έξω απ' αυτό. Μένει, λοιπόν, εκεί για πάντα.
Και παθαίνει...
4. Όταν περπατάς ξυπόλητος στο μάρμαρο
Σηκώνεσαι βράδυ για νερό, ψάχνεις για κάλτσα ή παντόφλα, προφανώς και δεν βρίσκεις, αναγκαστικά πηγαίνεις ξυπόλητος μέχρι την κουζίνα. Κινείσαι αστραπιαία, σχεδόν στις μύτες για να αποφύγεις τις παρενέργειες του παγωμένου δαπέδου στον εσωτερικό σου κόσμο. Ωστόσο ούτε αυτό είναι αρκετό. Το στομάχι σου νιώθεις να διπλώνει, σφάχτες χαμηλά, τα πόδια σου αρχίζουν να τρέμουν. Πρέπει να βρεθείς τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος.
5. Όταν αμάξι πετάγεται από STOP
Αυτοκίνητο από δεξιά με STOP πετάγεται τόσο όσο για να μην τρακάρετε αλλά όχι και για να μην σου κόψει τη χολή. Πατάς το φρένο με τα όλα, σκας μπροστά του σε απόσταση αναπνοής, το αίμα σου ΠΑΓΩΝΕΙ.
6. Όταν μπαίνεις το πρωί στο αυτοκίνητο
Ώρα 7 το πρωί. Έξω νύχτα και κρύο. Στο αμάξι το ίδιο. Μπαίνεις, κάθεσαι στο παγωμένο κάθισμα, ανοίγεις τη μηχανή, ανάβεις το καλοριφέρ, που βγάζει παγωμένο αέρα. Στον χρόνο που χρειάζεται για να ζεσταθεί η μηχανή, άρα και το καλοριφέρ, εσύ και το σώμα σου βρίσκεστε σε -6 βαθμούς Κ, όπου «Κ» όλοι ξέρουμε τι σημαίνει.
7. Όταν κάθε τι παγωμένο χτυπάει απευθείας δόντι
Το έχεις πάθει με τις παγωμένες γουλιές, το έχεις πάθει με την πρώτη κουταλιά παγωτού, το έχεις πάθει με σκέτο παγωμένο κουτάλι. Ο πάγος χτυπά φλέβα κι αυτή φέρνει πονόδοντο και μπινελίκια.
8. Όταν μπαλκονάτη βρόχα σκάει στον σβέρκο σου
Περπατάς στη βροχή, με ομπρέλα, την οποία κλείνεις για λίγο όταν περνάς από στενά πεζοδρόμια, υπό τη σκέπη των μπαλκονιών που σε καλύπτουν. Πηγαίνεις τοίχο-τοίχο και την έχεις βγάλει άβρεχτος. Είσαι ένα στενό μακριά από τον τερματισμό και το σπίτι σου. Ένα μπαλκόνι, όμως, έχει υδρορροή. Γενναιόδωρη ποσότητα από σταγόνες πέφτει από ψηλά, καρφώνεται στον σβέρκο σου, κυλά στην πλάτη σου, γίνεται ένα με την μπλούζα.
9. Όταν πας για κατούρημα στη φύση
Όλοι το έχουμε κάνει κάτι χειμωνιάτικα, παγωμένα, καγιατέικα Σάββατα. Κι όχι μόνο τότε προφανώς. Βγαίνεις στην παγωνιά. Βρίσκεις μια καλή ερημιά. Το βγάζεις έξω. Ντρέπεσαι να κοιτάξεις χαμηλά. Το ακουμπάς, αλλά δεν κοιτάς, από φόβο τι θα αντικρίσεις. Όποιος το έκανε, το μετάνιωσε. Και το έπαθε. Έπαθε το «Βίκυ Καγιά». 
10. Όταν ακούς Σεφερλικά λογοπαίγνια όπως τα παραπάνω
Και τώρα, ώρα να απολογηθούμε για όλα τα παραπάνω λογοπαίγνια και να θυμηθούμε πώς νιώθουμε κάθε φορά που ακούμε ατάκες Σεφερλή. Ατάκες που σκάνε στη μούρη μας σαν παγωμένη εκπνοή από τσίχλα δυόσμου, με κύματα αέρα, όπως αυτός που έφερε το Βικόνι από το εξωτερικό.
