Λίγες ώρες πριν πεταχτούν στα ταβάνια οι φελλοί, κοιτάζουμε πίσω για να δούμε τι μας άφησε ο τελευταίος χρόνος που κουβαλήσαμε στις πλάτες. Ανασκοπήσεις κάθε είδους για το 2017, σε ένα καλάθι τα θετικά και παραδίπλα ακουμπισμένα τα αρνητικά. Όλα εκείνα που πολλές φορές τείνουμε να τα διογκώνουμε στο νου και να εστιάζουμε αχρείαστα περισσότερο προς τη μεριά τους.
Γι' αυτό το τελευταίο, ίσως και να ευθύνεται η ίδια η ανθρώπινη φύση. Όσο και να ελπίζουμε για το καλό, όσο και να οραματιζόμαστε τα όμορφα, εκείνος που πάντοτε υπερισχύει και μας αφήνει πιο έντονο το αποτύπωμά του είναι ο κυνισμός της πραγματικότητας.
Αυτή τη μάχη, αυτή τη σύγκρουση ανάμεσα στον ωμό ρεαλισμό της ζωής και την φιλόδοξη ροπή του ανθρώπου, καταγράφει μέσα από το φωτογραφικό του φακό ο Λευτέρης Παρτσάλης. Γεγονότα, πρόσωπα και στιγμές της χρονιάς που πέρασε, όπως τις βίωσε ο ίδιος τόσο ως άτομο, όσο και ως επαγγελματίας φωτογράφος. Σε ένα βίντεο που συμπυκνώνει μέσα σε 240 δευτερόλεπτα πάμπολλα βιώματα 365 ημερών.
Στο Ιράκ και στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά των δυνάμεων του ISIS, συνοδεύοντας τις προσφυγικές ροές, στην πυρκαγιά των Κυθήρων, στην οικολογική καταστροφή της Σαλαμίνας, στις πλημμύρες της Μάνδρας, αλλά και σε στιγμές αλέγκρες όπως στο ξεφάντωμα ενός καρναβαλιού, στις διακοπές μιας νεανικής παρέας σε ένα ελληνικό νησί, στο πέρασμα του Μέσι από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και στο τετ α τετ με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο Λευτέρης ήταν εκεί για να καταγράψει με έναν τρόπο μοναδικό και εν τέλει για να μας παρουσιάσει το ανασκοπικό του 2017 χωρίς φτιασιδώματα.
Μοναδική μου ευχή για το 2018: να του παραφουσκώσει με υλικό το καλάθι με τα θετικά.
