Οι Έλληνες Εύζωνες, τα δίμετρα αυτά παλικάρια με τις φούντες και το αγέρωχο βλέμμα, περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία να δουν από κοντά τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μάτι δεν έκλεισαν χθες το βράδυ από την αγωνία τους.
Δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Πόσο συχνά, άλλωστε, σου δίνεται η ευκαιρία να δεις από απόσταση 2-3 μέτρων τόσο μεγάλες περσόνες όπως είναι ο Τούρκος Δικτακτ Πρόεδρος; Ένας άνθρωπος γλυκομίλητος και χαμηλών τόνων που το χαμόγελο σπάνια εγκαταλείπει τα χείλη του, ο μεγαλύτερος οραματιστής της παγκόσμιας Ειρήνης μετά τους Λένον και Γκάντι, ένας Κέρβερος -θα τολμούσαμε να πούμε- μπροστά από την πύλη της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Μα πάνω απ' όλα; Ένας καλός γείτονας. Κοιμάται ήσυχη η Ελλαδίτσα με την μπαλκονόπορτα ανοιχτή και σκέφτεται από μέσα της «δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, με προσέχει ο Ερντογάν».
Παίρνοντας ως δεδομένο ότι μόνο αν έχεις πιει πολλά ναρκωτικά θα μπορούσες να συμφωνήσεις με τις παραπάνω γραμμές, επιχειρούμε ένα πρόχειρο εγκεφαλογράφημα και καταγράφουμε τις σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό των Τσολιάδων όταν περνούσε ο Ερντογάν από δίπλα τους. Τσέκαρε στο άλμπουμ που ακολουθεί:
Δεν μένουμε μονάχα στις σκέψεις των Τσολιάδων, γιατί ανθρώποι είμαστε, καχυποψία υπάρχει, θα μπορούσε βρε αδελφέ να βρεθεί κι ένας κακοπροαίρετος που θα πει ότι τις βγάλαμε από το μυαλό μας. Συνεχίζουμε με επιπρόσθετα ντοκουμέντα, ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ αυτή τη φορά, που σχετίζονται με το παρασκήνιο της συνάντησης Ερντογάν με Τσίπρα και Παυλόπουλο. Τις κατέγραψε το σούπερ νανοβιονικό μας μικρόφωνο και σας τις παρουσιάζουμε:
