Όλοι έχουμε έναν τέτοιο άνθρωπο στις παρέες μας και το ξέρω πως και εσύ, αν είσαι τυπικός σαν και εμένα, ενοχλείσαι. Και όχι δεν λέω για το εάν αργήσει κάποιος δέκα λεπτά, μιλάω για το εάν αργεί κάποιος μισή ώρα συστηματικά. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να χάνω τον χρόνο μου και να περιμένω, όταν το έχώ πισημάνει ξανά και ξανά. Όπως και να χει, ας το δουμε ψύχραιμα.
Έρευνα: Τελικά πόσους φίλους αποκτά ένας άντρας στη ζωή του;
Σε πρώτη φάση, αγαπώ τους φίλους μου και λογικά αγαπάς και εσύ τους δικούς σου. Είναι φιλίες που μετρούν χρόνια και υπάρχει αγάπη. Αυτό το ξέρω. Όπως και ξέρω ότι αυτό είναι χαρακτηριστικό ανθρώπου το να αργοπορεί πάντα και δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Η αλήθεια είναι πως έχω δοκιμάσει μερικά κόλπα, όμως δεν πιάνανε πάντα. Για πάραδειγμα, στον φίλο που αργεί όταν έλεγα να αφήσουμε ραντεβού στις 21:00 εννοούσα 21:30 για εκείνον, με την ελπίδα ότι 21:30 θα ήταν εκεί. Μάταια, όμως. Ήταν λες και το «μυριζόταν» και πάλι αργούσε.
Μάλιστα, είχα πάει μια φορά στην ώρα μου και όταν παραπονέθηκα για την αργοπορία μου είπαν γιατί πήγα στην ώρα που είχαμε πει -αφού τον ξέρω. Και αυτό ακόμη, που δεν μπορώ να καταλάβω και με ξεπερνάει είναι το εξής: Σου έτυχε κάτι; Στείλε ένα μήνυμα και πες ότι κάτι σου έτυχε, πρέπει να περιμένω μες το κρύο πότε θα εμφανιστείς; Για να μην αναφέρουμε την άλλη περίπτωση, όπου έχουμε κανονίσει μια μεγάλη παρέα να πάμε εκδρομή και ξαφνικά όλοι περιμένουμε τον εξής ένα που δεν μπόρεσε να σηκωθεί στην ώρα του. Όπως και το άλλο, έρχομαι σε δέκα λεπτά φτάνω και εννοεί μία ώρα.
Ψύχραιμες λύσεις
Αρχικά, συζήτησέ το, αν και και θα το έχεις κάνει, είμαι σίγουρη. Στη συνέχεια, προσπάθησε μία φορά να του δείξεις πώς είναι να περιμένεις κάποιον επί ώρα μόνος σου. Άργησε όσο πιο πολύ μπορείς, αρκετά με την ανωτερότητα. Εγώ μία φορά «απείλησα» κιόλας και είπα ότι την επομενη δεν θα με βρεις εδώ, θα έχω γυρίσει σπίτι και μείνε μόνος σου και αλήθεια θα το έκανα, γιατί κάπου θεωρώ ότι είναι και ασέβεια απέναντι στον άλλον άνθρωπο.
Μπροστά στη δόξα, μπορεί να χαλάσει μια φιλία;
Εντάξει, όλοι εργαζόμαστε και έχουμε τα «δικά μας», αυτό δεν σημαίνει πως ο άλλος πρέπει να μας ανέχεται για πάντα, επειδή δείχνει μια καλή διάθεση. Πρέπει κάπου να υπάρχουν και όρια. Επίσης, την επόμενη που θα σε πάρει πες του πως δεν θα μπορέσεις, γιατί δεν μπορείς άλλο να σε στήνει. Τέλος, κανόνισε και με άλλο άτομο, να μην είστε οι δυο σας και ας προλάβει ο άλλος στο γλυκό. Ίσως κάποια στιγμή να πάρει το μάθημά του, αλλιώς ό,τι προγραμματίζεις μαζί του ισχύει ένα μισάωρο αργότερα για εσένα.
