Το κακό με την συγκεκριμένη γυναίκα ξεκινάει από τα σχολικά χρόνια. Τότε που έβλεπες μια συμμαθήτριά σου να έχει μια τρομακτική άνεση ανάμεσα σε όλους, να φέρεται λες και είναι καμιά ντίβα, μια πριγκιπέσα όμως χωρίς αρχοντιά ή χάρη, τόσο εμφανισιακά, κυρίως όμως σε επίπεδο συμπεριφοράς. Όσο και να το έψαχνες, από όποια γωνία και αν την μελετούσες ένα θετικό, ούτε καν αυτό το παραμικρό το ελαφρυντικό, όσο και αν πίεζες τον εαυτό σου δεν θα το διέκρινες πάνω της με τίποτα. Μια Μαντάμ Σουσού με λίγα λόγια, ίσως και χειρότερα.
Μια νταλίκα της καθημερινότητας, η απόλυτη «βοθρού» που θα τη δεις να σε κοιτάζει με τουπέ, να σε αγνοεί γιατί έτσι πρέπει (κατά την ίδια), όταν και άμα πιάσετε ποτέ κουβέντα να σε κάνει να αισθάνεσαι ότι σου κάνει και χάρη που σου απευθύνει το λόγο σαν αρχόντισα (που δεν είναι), να προσβάλλεται που δεν την έχεις κάνει τόσο καιρό follow στο Instagram. Και αυτό όχι μόνο επειδή δεν σε ενδιαφέρει να την κάνεις αλλά γιατί μπορεί να μην γνώριζες καν πώς τη λένε. Ο λόγος; Δεν σου έχει κάνει κυριολεκτικά καμία απολύτως εντύπωση. Γιατί να το κάνεις άλλωστε;
Αν ήταν άντρες θα ήταν σίγουρα στη λίστα bullying του Hasbulla.
Απορείς ακόμα γιατί της δίνει σημασία ο κόσμος;
Δεν είναι δύσκολη η απάντηση, ακόμα και από αυτούς που είναι στο κοντινό περιβάλλον της. Το πολύ κακό για το τίποτα και το τουπέ το οποίο θεωρεί ότι της προσφέρουν απλόχερα likes στο Instagram και συμπάθειες, δεν είναι εξαιτίας του θαυμασμού αλλά βαθύτατης λύπησης ή περιφρονήσεως. Ασχέτως αν όλοι μπροστά της είναι «με το σεις και με το σας» και της ανεβάζουν το ηθικό, μόλις γυρίσει την πλάτη τρώει άπειρο hate. Εκεί όμως δεν ισχύει το «κράζεις-θαυμάζεις» αλλά το «κράζεις και το εννοείς».
Αυτή τη γυναίκα πάντα τη θαυμάζεις.
Δύο λοιπόν οι εκδοχές
Ή το γνωρίζει και δεν δίνει σημασία γιατί «δεν υπάρχει αρνητική διαφήμιση» ή απλά είναι τόσο στην κοσμάρα της που δεν καταλαβαίνει ότι όσοι της μιλάνε δεν την παίρνουν στα σοβαρά.
Η συγκεκριμένη τύπισσα θα συνεχίσει να κάνει έτσι όσο υπάρχουν τύποι και τύπισσες γύρω της που θα της δίνουν σημασία, κάνοντάς την να νιώθει σημαντική. Αν είσαι και εσύ από εκείνους που την αποθεώνουν μπροστά και την «φτυαρίζουν» από πίσω ίσως πρέπει να αλλάξεις ρότα και να της φέρεσαι όπως θα έπρεπε. Δηλαδή με αδιαφορία.
Όχι μόνο για να σταματήσει να νομίζει ότι είναι κάποια αλλά επειδή, αν την νοιάζεσαι, θα τη βοηθήσεις να πατήσει με τα δύο πόδια στο έδαφος και θα αντικρίσει την αλήθεια. Αρκετά με τις «Μαντάμ Σουσού» της καθημερινότητας. Πόση βλακεία να αντέξουμε πια;
