Σχεδόν όλοι βιώνουν θυμό στην καθημερινή ζωή, είτε πρόκειται για απογοητεύσεις για τα έξοδά τους, για την κατάσταση των μέσων μαζικής μεταφοράς ή για παρεξήγηση στη δουλειά. Η Παγκόσμια Έκθεση Συναισθημάτων 2021 της Gallup είχε ως στόχο να μετρήσει τα συναισθήματα (συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων θυμού) σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ο θυμός τείνει να εκδηλώνεται πιο συχνά σε ορισμένα μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα στη Μέση και Εγγύς Ανατολή.
Η Gallup διαπίστωσε ότι το 49 τοις εκατό των ανθρώπων στον Λίβανο είχαν βιώσει θυμό την ημέρα πριν από την έρευνα, το υψηλότερο ποσοστό που καταγράφηκε οπουδήποτε στον κόσμο. Μετά από χρόνια οικονομικής αναταραχής και υψηλού πληθωρισμού, μια τεράστια έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού κατέστρεψε μεγάλα τμήματα της πόλης το 2020, πυροδοτώντας για άλλη μια φορά την οργή στην κυβέρνηση της χώρας επειδή δεν εφάρμοσε μέτρα ασφαλείας ή δεν είχε την ικανότητα να βοηθήσει όσους τραυματίστηκαν.
Υψηλά επίπεδα οργής μετρήθηκαν επίσης στην Τουρκία, η οποία αντιμετώπιζε τον αφανή πληθωρισμό ακόμη και πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία και της οποίας η κυβέρνηση έχει πάρει μια στροφή προς τον αυταρχισμό τον τελευταίο καιρό. Σε σχέση με την Ελλάδα πάντως το είδαμε και στο ματς του Ακρόπολις φέτος, που παραλίγο να πλακωθούν άσχημα ο Κασελάκης και ο Σενγκούν.
Οι Αρμένιοι, που βίωσαν μια έξαρση του πολέμου το 2020 με το γειτονικό Αζερμπαϊτζάν, είχαν επίσης αυξημένα επίπεδα θυμού. Μετά από χρόνια πολέμου, οι Ιρακινοί και οι Αφγανοί έχουν επίσης έναν μακρύ κατάλογο θεμάτων για τα οποία πρέπει να θυμώσουν, τα οποία περιλαμβάνουν την έλλειψη βασικών δημόσιων υπηρεσιών σε πολλά μέρη των χωρών.
Το Μάλι και η Σιέρα Λεόνε ήταν οι πιο οργισμένες χώρες εκτός της Μέσης Ανατολής, της Εγγύς Ανατολής και της Περσίας, με το 35% των ερωτηθέντων να έχει βιώσει θυμό την προηγούμενη μέρα. Η έρευνα αυτή δείχνει πως όντως υπάρχει πρόβλημα στις χώρες αυτές. Δεν μας λέει όμως και κάτι καινούριο ουσιαστικά, το ξέραμε από πριν πως οι άνθρωποι είναι οργισμένοι και απελπισμένοι. Όλο αυτό το ζήτημα έχει να κάνει και με την αμάθεια αλλά και την έλλειψη βασικής σχολικής εκπαίδευσης στις χώρες αυτές.
