Όποιος υποστηρίζει ότι δεν τον ενδιαφέρει το φαγητό στους γάμους – και σε δίαιτα να είναι – βαθιά μέσα του γνωρίζει ότι ψεύδεται. Η ιερή εκείνη ώρα όπου έρχονται οι υπεύθυνοι του κτήματος ή του χώρου στον οποίο διεξάγεται η δεξίωση για να σου δώσουν το ΟΚ να κατευθυνθείς προς τον μπουφέ και να σερβιριστείς, δεν είναι απλώς μια από τις στιγμές του γάμου αλλά από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να βρεθείς εκεί.
Εν ολίγοις σε ένα γάμο θα πας για να γιορτάσεις μαζί με το ζεύγος, για να χορέψεις, να τα πεις με τους φίλους σου, να γνωριστείς με κάποια επίδοξη νύφη άμα είσαι single, αλλά ταυτόχρονα θα πας για να απολαύσεις και τον μπουφέ που απλώνεται μπροστά σου. Και ναι, δεν είναι καθόλου γυφτιά να παραδεχτείς ότι πας για να φας. Απλώς κανείς δεν τολμάει να το παραδεχτεί.
Πας σε γάμο με γεμάτο στομάχι;
Ειλικρινά έχω ακούσει αρκετούς ανθρώπους ανά τους καιρούς που έρχονται φαγωμένοι σε γάμους και αισθάνομαι ότι δεν τους έχουν καλέσει ποτέ σε κάποιο αντίστοιχο event. Όταν το βράδυ έχεις γάμο είναι κανόνας, «αφήνεις το στομάχι σου κενό για τουλάχιστον 4-5 ώρες, ώστε να το γεμίσεις και με το παραπάνω στη δεξίωση». Άλλωστε όταν υπάρχει μπουφές, ποιος ο λόγος ύπαρξής του αν δεν πρόκειται να αδειάσει; Σαν να έχεις παραγγείλει 5 τυλιχτά σουβλάκια και να σκοπεύεις να φας να μόνο τα δύο.
Και να πας δύο και τρεις φορές για «refuel» του πιάτου σου νομίζεις θα νοιάξει κανέναν; Αφού και οι υπόλοιποι το ίδιο θα κάνουν, ασχέτως που δεν το λένε. Και να είσαι σίγουρος, ανάμεσα σε τόσους συγγενείς και αμέτρητα άτομα που θα βρίσκονται στο χώρο κανείς δεν θα θυμάται πόσες «επιδρομές» έχεις κάνει προς τον μπουφέ ή ότι έχεις αναγκάσει το προσωπικό να γεμίσει το ταψί με το χοιρινό 5-6 φορές.
Σκέφτεσαι και εσύ αν πρέπει να παραστείς στους φετινούς γάμους;
Εδώ υπάρχει άτομο που επειδή έκλεισε ο μπουφές πήγε στη δεξίωση του διπλανού γάμου και έφαγε από το φαγητό ξένου ζευγαριού, θα κολλήσουμε στο πόσες φορές θα πας στον μπουφέ που σε έχουν καλέσει;
Το καλό φαγητό σου φτιάχνει τη διάθεση
Εδώ που τα λέμε σκοπός του συγκεκριμένου πάρτι είναι να υπάρχει κέφι και στην περίπτωση αυτή το να φας καλά σίγουρα βοηθάει. Βέβαια αν έχεις κατεβάσει δύο και τρία γεμάτα πιάτα μετά είναι κάπως δύσκολο να κουνηθείς -ειδικά εκεί που έρχεται το ζευγάρι και σου κάνει νοήματα να σηκωθείς να χορέψεις- αλλά εδώ που τα λέμε είναι καλή ευκαιρία να κάψεις και λίγες θερμίδες.
Αλλά μέχρι να έρθει η ώρα του χορού, το βασικό στάδιο του γάμου είναι η γαστρονομική ικανοποίησή σου. Κάθε επίσκεψη προς τον μπουφέ είναι ουσιαστικά μία «στιγμή παραφροσύνης», μια κίνηση σεβασμού προς το ζευγάρι πως έχεις έρθει με τις καλύτερες διαθέσεις για την μεγάλη του ημέρα. Και το να απολαύσεις όσο περισσότερο φαγητό δεν είναι καθόλου γυφτιά αλλά μια κίνηση σεβασμού.
Γυφτιά είναι να αδειάσεις τον μπουφέ και να μην κάνεις δώρο γάμου. Εκεί μάλιστα, να κατηγορηθείς. Αν είσαι σωστός στις «υποχρεώσεις» σου ως καλεσμένος, τότε και ο μπουφές μπορεί να καταναλωθεί δίχως κανένα δισταγμό και κυρίως καμία απολύτως τύψη.
