Είπε κανείς ότι δεν υπάρχουν και καλές ειδήσεις στην Ελλάδα; Αναρτήσεις και δημοσιεύματα που δεν έχουν να κάνουν με τον κορονοϊό και τις μεταλλάξεις, γυναικοκτονίες και άλλα εγκλήματα, το κρύο και τα μέτρα που έρχονται εξαιτίας της μετάλλαξης Όμικρον; Και όμως μέσα στον παγετό και την αμφιβολία για την κοινωνία από την οποία έχουμε βαρεθεί να μετράμε απογοητεύσεις, έρχονται ορισμένες δράσεις που πραγματικά αγγίζουν την καρδιά μας. Σαν να έρχεται από το πουθενά ένα χεράκι για να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει μια θετική πλευρά μέσα στην ψυχή μας.
Ειδήσεις που ζεσταίνουν τη σκέψη μας, θυμίζοντας πως υπάρχει καλό σε αυτό τον κόσμο, ακόμα και σε μυστήριες εποχές όπως αυτή. Και η απόδειξη έρχεται από τα Χανιά και την παρέα των 5 νεαρών που πλήρωσαν από την τσέπη τους για να μείνει ένας άστεγος σε δωμάτιο και όχι να ξεπαγιάσει από το κρύο.
Το μεγαλύτερο κέρδος όμως από την συγκεκριμένη κίνηση δεν είναι μόνο ότι ο συγκεκριμένος κύριος πέρασε μια νύχτα κάτω από στέγη και όχι στο δρόμο, αλλά ευαισθητοποιήθηκε και άλλος άνθρωπος από τη συγκεκριμένη κίνηση παραχωρώντας του χώρο για το επόμενο 3μηνο, ενώ η παρέα του έδωσε ρούχα και άλλα είδη.
Το πιο θετικό από όλα
Μπορεί να φτάσαμε να λέμε όλοι πως «έχουμε και δικά μας προβλήματα» ωστόσο κάθε Χριστούγεννα (και όχι μόνο) εστιάζουμε στο να πάρουμε δώρα, να τρέξουμε να αγκαλιάσουμε τους αγαπημένους μας, ξεχνώντας παράλληλα πως κάποιοι δεν έχουν ένα ζεστό μέρος να ξαποστάσουν, ή χειρότερα, δεν έχουν κάποιον άνθρωπο να αγκαλιάσουν. Να χαθούν μέσα στην ηρεμία των λέξεών του και χαμογελάσουν μαζί του. Μια ζεστασιά που πηγάζει πραγματικά από την καρδιά, ακόμα και αν δεν έχει να κάνει με τη θερμοκρασία του σώματός σου.
Σε εποχές μυστήριες που δεν ξέρεις ποτέ τι να πιστέψεις, το αν υπάρχει ελπίδα για το αύριο, που τα πάντα «αγριεύουν» και δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις, το μόνο που μας μένει είναι η πίστη στους εαυτούς μας και το γενικότερο καλό. Αυτό που με μια καλή πράξη όπως αυτή των νεαρών στα Χανιά, μπορεί να δώσει χαρά σε άλλους και να κερδίσουμε χαρά βλέποντάς τους να χαμογελούν.
Το θετικότερο από όλα όμως είναι ότι νέα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν βλέποντας τον άστεγο, αποδεικνύοντας πως μια γενιά που βιώνει τη μία κρίση μετά την άλλη, που ενημερώνεται συνεχώς για εγκλήματα πάθους και μίσους σε σχέσεις, βλέποντας παράλληλα αξίες χρόνων να καταποντίζονται η μία μετά την άλλη, κρύβει ακόμα και έτσι μια νότα ανθρωπιάς που οι περισσότεροι περίμεναν ότι αν υπάρχει είναι καλά κρυμμένη.
Και το κυριότερο; Ότι έχει τη δύναμη να εμπνέει και άλλους, όπως και τελικά αποδείχτηκε. Τελικά υπάρχει καλό εκεί έξω και μια ελπίδα για όλους μας.
