H μάχη των Θερμοπυλών μπορεί να έμεινε στην ιστορία για τον ηρωισμό των 300 Σπαρτιατών του Λεωνίδα, όμως το αποτέλεσμά της ήταν καταστροφικό. Στο Αρτεμίσιο οι Πέρσες κατάφεραν ακόμα ένα ισχυρό πλήγμα στον ελληνικό συμμαχικό στόλο και η κατάληψη της Αττικοβοιωτίας ήταν απλά θέμα χρόνου.
Η υποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων ήταν μονόδρομος. Στις συνεννοήσεις για το μέρος όπου και θα διεξάγονταν ο επόμενος γύρος της ελληνοπερσικής διαμάχης κατατέθηκαν δύο προτάσεις. Οι περισσότεροι Πελοποννήσιοι στήριξαν το σενάριο της μάχης στον Ισθμό της Κορίνθου. Από την άλλη ο Αθηναίος Θεμιστοκλής θεώρησε, και σωστά, πως το στενό της Σαλαμίνας είναι το σημείο που πρέπει να οδηγηθεί ο περσικός στόλος ώστε να ανακοπεί η πορεία των Περσών προς την Πελοπόννησο.
Τα φοβερά και τρομερά περσικά πλοία ήταν άχρηστα και δυσκίνητα στο στενό της Σαλαμίνας και η όποια υπεροχή τους εξανεμίστηκε. Ο ευέλικτος ελληνικός στόλος κατήγαγε μια σπουδαία νίκη βυθίζοντας περίπου 300 περσικά πλοία. Η αρχή του τέλους για την περσική εκστρατεία στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει.
Χωρίς στόλο, και με αποδυναμωμένο στρατό, οι Πέρσες έχασαν στις δύο επόμενες μάχες, στις Πλαταιές και στη Μυκάλη και μέσα στα επόμενα χρόνια οι Έλληνες απελευθέρωσαν όλα τα εδάφη που είχαν κατακτήσει οι Πέρσες σε ηπειρωτική Ελλάδα, Αιγαίο και Ιωνία.
Η σημασία της νίκης έγκειται στο ότι αν οι Πέρσες είχαν νικήσει, αυτό θα ήταν το τέλος του ελληνικού πολιτισμού όπως τον ξέραμε. Δεν θα είχε γίνει ποτέ η εξαγωγή του ελληνικού πνεύματος και σίγουρα όλο αυτό που ονομάζουμε δυτικός πολιτισμός δεν θα υπήρχε σήμερα από τη στιγμή που δεν θα είχε τα θεμέλια της φιλοσοφίας, της επιστήμης και της δημοκρατίας.
