Όταν ένα μυαλό, όταν ένας ανθρώπινος νους «γεννάει» χαρακτήρες σαν τον Γιάγκο τον Δράκο, την Βίρνα, την Σελήνη και τον Χόχο, τον Στάθαρο τον Θεοχάρη, τον ταξίαρχο Λεβένταγα και τον αρχηγό Χρυσολωρά, τότε κάτι ύποπτο συμβαίνει!
Και αν αυτή ήταν η νορμάλ πτυχή της φαντασίας του Νίκου Φώσκολου, οι αισθήσεις μας εξιτάρονται ακόμα περισσότερο όταν καλούμαστε να συζητήσουμε, να αναλύσουμε, να αναπολήσουμε τους κακούς εκείνους που έφεραν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σκηνοθετικού τους «πατέρα».
Από πού να το πιάσεις και που να το αφήσεις;
Ο Άνθρωπος Σκιά, ο Ευλογητός, ο Αρμαγγεδών, ο Σταυροφόρος, ήταν μόνο κάποιοι (αλλά και συνάμα οι κορυφαίοι) από όσους «συνέλαβε» το, σκηνοθετικά-σεναριακά, διεστραμμένο μυαλό του Νίκου Φώσκολου.
Κάποιοι θα πουν ότι μετά από την πορεία που είχε ο Νίκος Φώσκολος και τις τεράστιες επιτυχίες που έκανε στο ανυπέρβλητο πέρασμά του από την τηλεόραση (με την απίστευτη εκτόξευσή του στα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης) είναι άδικο να μιλάμε μόνο για την «Λάμψη» και το «Καλημέρα Ζωή».
Όχι. Μόνο άδικο δεν είναι. Δικαιότατο είναι. Ο Φώσκολος μπορεί να είχε προλάβει να δείξει το ταλέντο του πολλά χρόνια πριν την ίδρυση της ιδιωτικής τηλεόρασης. Συγκεκριμένα το 1971 βγήκε στον αέρα γη τηλεοπτική σειρά «Άγνωστος Πόλεμος» που σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ με θεαματικότητα 92%. Ακολούθησαν διάφορα ιστορικά και κοινωνικά δράματα όπως τα «Εν Τούτω Νίκα», «Κραυγή των λύκων», «Ρωμανός Διογένης» κ.ά. αλλά…
Μετά το 1991 οπότε κάνει την εμφάνισή της η ιδιωτική τηλεόραση, συγγράφει τη μεγάλης διάρκειας τηλεοπτική σειρά «Λάμψη» της οποίας η προβολή κράτησε 14 (1991 - 2005) χρόνια, με 3457 επεισόδια στο σύνολο. Το 1993 έγραψε την δεύτερη τηλεοπτική σειρά του, το «Καλημέρα Ζωή» της οποίας η προβολή κράτησε 13 (1993 - 2006) χρόνια με 3.179 επεισόδια στο σύνολο. Νούμερα απλησίαστα. Δύο τηλεοπτικές σειρές που κράτησαν κοντά μια δεκαπενταετία η κάθε μία και είχαν συνολικά 6.636 επεισόδια. Ποια «Τόλμη και Γοητεία» ποιοι Ριτζ, Θορν και Έρικ Φόρεστερ, ποια «Σάντα Μπάρμπαρα», ποιος «Σίσι Κάπγουελ», ποια «Ατίθασα Νιάτα» και ποιος «Βίκτορ Νιούμαν».
Είπαμε μόνο Γιάγκος Δράκος και Στάθαρος Θεοχάρης. Μόνο Νίκος Φώσκολος.
Ήξερες ότι ο Στάθης Θεοχάρης έπαιζε και στη Λάμψη εκτός από το Καλημέρα Ζωή;
Πολυεργαλείο
Και για να είμαστε σωστοί. Ο Νίκος Φώσκολος ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Από τα πρώτα του βήματα. Ο Φώσκολος ήταν πολυεγραλείο… Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και εκφωνητής ποδοσφαιρικών αγώνων.
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, χωρίς όμως να λάβει πτυχίο. Αρχικά δούλεψε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Εμπρός» και «Ανεξάρτητος Τύπος» κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και γράφοντας κινηματογραφική κριτική.
Στη δεκαετία του εξήντα ασχολήθηκε με την θεατρική συγγραφή και την κριτική γράφοντας περισσότερα από 10 θεατρικά έργα και πολλά ραδιοφωνικά. Από την εποχή εκείνη ξεχωρίζει η ραδιοφωνική εκπομπή «Αστυνομικές ιστορίες του Νίκου Φώσκολου», που αποτέλεσε το πρώτο του ραδιοφωνικό σήριαλ που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία όταν εκδόθηκε και σε βιβλίο το 1965.
And the Oscar goes to…
Στη συνέχεια μετακινήθηκε στον κινηματογράφο όπου σκηνοθέτησε και σεναριογράφησε περισσότερες από 70 ταινίες, κυρίως με τη Φίνος Φιλμ. Τιμήθηκε με κρατικό βραβείο σεναρίου για την ταινία «Κονσέρτο για πολυβόλα» (1968), ενώ τρεις ταινίες, στις οποίες έγραψε το σενάριο βραβεύτηκαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης: «Οι αδίστακτοι» (1965), «Κοινωνία ώρα μηδέν» (1966) και «Πυρετός στην άσφαλτο» (1967).
Η ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας έγραψε το σενάριο, προτάθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας (1965).
