Εντάξει. Μην λέμε ψέματα μεταξύ μας. Όλοι το έχουμε κάνει. Και θα το ξανακάνουμε. Είτε γιατί έχουμε πιει ένα ποτηράκι παραπάνω, είτε γιατί είμαστε απίστευτα ευτυχισμένοι, είτε απλά γιατί είμαστε μεγάλα νούμερα από την μέρα που γεννηθήκαμε.
Ναι φίλε. Κι εγώ έχω χορέψει σαν να μην υπάρχει αύριο. Κι εγώ έχω χορέψει και ας μην έχω ιδέα από κινησιολογία. Και ας μην έχω ιδέα από χορό. Και ας μην έχω την παραμικρή ιδέα από μουσική. Από ροκ, από ποπ, από μπατσάτα, από σάλσα, από ζεϊμπέκικο, από χασάπικο, από ό,τι να 'ναι. Αλλά μετά από πάρα πολλά χιλιόμετρα στην νύχτα (πάντα ήθελα να το πω ή να το γράψω αυτό) είμαι σε θέση να σας πω το εξής:
«Ούτε που με ενδιαφέρει αν ξέρω ή δεν ξέρω να χορεύω. Όταν τα αυτιά μου τα... χαϊδεύει η γλυκιά μουσική συγκεκριμένων... αθάνατων κομματιών, τότε η λύση είναι μία. Dance or die».
Μπορεί αρκετοί από εσάς να διαβάζετε αυτές τις αράδες και να με κράζετε, αλλα ξέρω πολύ καλά ότι και εσείς το έχετε κάνει και «ψοφάτε» να το ξανακάνετε. Σύμφωνοι. Αυτός ο χορευτικός οίστρος δεν βγαίνει με όλες τις μουσικές. Με όλα τα τραγούδια αλλά κάποια είναι σαν να σε «οδηγούν». Σαν να σε αναγκάζουν να χορέψεις ακόμα και αν ξέρεις ότι θα γίνεις ο περίγελος του μαγαζιού.
Νο1: KAOMA LAMBANDA
Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το μακρινό 1989 τρέλανε όλη την Υφήλιο. Οι Καόμα από την Βραζιλία φαίνεται πως «χτύπησαν» φλέβα χρυσού με την έμπνευσή τους αν και πολλοί ήταν εκείνοι που ισχυρίστηκαν ότι το μυθικό αυτό κομμάτι ήταν κλεμμένο από το «chorado se foi» των «Kjarkas» της Βολιβίας. Αυτό βέβαια λίγο ενόχλησε αφού χωρίς υπερβολή τα χρόνια εκείνα επικρατούσε «λαμπαντομανία». Και η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα οι παλιότεροι όποτε το ακούμε, του δίνουμε και καταλαβαίνει.
Νο2: YMCA
Ποιος να φανταζόταν τι θα γινόταν το 1978, όταν ακουγόταν για πρώτη φορά από τα ραδιόφωνα και τα πικάπ το YMCA των θρυλικών Village People. Και αν κάποιος το είχε φανταστεί, βάζουμε στοίχημα, πως δεν θα μπορούσε να διανοηθεί πως 40 χρόνια αργότερα θα γινόταν ο ίδιος πανικός. Είναι και η κλασική χορογραφία που ακολουθεί το κομμάτι και σε κάνει να ντρέπεσαι όταν προσπαθείς να ακολουθείς τα βήματα. Μία τρέλα...
Νο3: MACARENA
Στις 15 Αυγούστου του 1995, ανήμερα της Παναγίας (βοήθειά μας) οι «Los Del Rio» κυκλοφόρησαν την αθάνατη Macarena. Ένα τραγούδι που δεν εντυπωσιάζει από το νόημά του (μιας και πρόκειται και πάλι για μια γυναίκα κλπ κλπ) αλλά σπάει ταμεία ακόμα και σήμερα με τον ρυθμό και το χορευτικό του που αγγίζει την τελειότητα. 'Η την γελοιότητα. Διαλέγετε και παίρνετε. Πάντως σίγουρα έπαιξε ρόλο και το συμπαθητικό προσωπείο των σεβάσμιων τραγουδιστών αλλά και οι εξαιρετικές (πίσω) όψεις των χορευτριών.
No4: BILLIE JEAN
Για να είμαστε σωστοί αυτό το κομμάτι θέλει ένα ειδικό θέμα μόνο του (και εδώ στο ratpack δεσμευόμαστε πως θα το κάνουμε και αυτό). Billie Jean λοιπόν. Ύμνος. Το υπέρτατο κομμάτι από τον άνθρωπο που υπηρέτησε την μουσική με τον κορυφαίο τρόπο. Με τον σπουδαιότερο τρόπο. Τον έναν και μοναδικό Μάικλ Τζάκσον. Το κομμάτι είναι κομματάρα από μόνο του, αλλά από την στιγμή που ο τύπος έκανε και το «Μoonwalk», το απογείωσε. Πόσοι και πόσοι δεν έχουμε προσπαθήσει να το αντιγράψουμε, πόσοι και πόσοι δεν έχουμε χτυπήσει στην προσπάθειά μας αυτή. Αλλά δεν μας ενδιαφέρει καθόλου. Απλά ας ζήσουμε για λίγο με την ψευδαίσθηση ότι τα καταφέραμε.
Νο5: THE CUP OF LIFE
Και πριν πείτε ότι δεν ξέρετε το κομμάτι σας προλαβαίνουμε και σας λέμε ότι είναι το κομμάτι του Μουντιάλ του 1998 στην Γαλλία το οποίο και «εκτέλεσε» ο Ρίκι ο Μάρτιν. Τότε που οι «τρικολόρ» του Ζιντάν, του Τζορκαέφ, του Ντεσάμπ και των άλλων παιδιών σήκωσαν το Παγκόσμιο Κύπελλο και οι περισσότεροι έχουν να θυμούνται τον Ρίκι Μάρτιν να τραγουδάει «Γκολ Γκολ Γκολ». Ε όλες οι ποδοσφαιρόφατσες το έχουν περάσει το τραγουδάκι σίγουρα.
BonusTrack: ΣΤΗ ΝΤΙΣΚΟΤΕΚ
Σίγα μην τελείωνε το μίνι αυτό αφιέρωμα και δεν είχαμε μέσα τα Ημιζ! και την απίθανη συνεργασία τους με την Ελπίδα όταν και διασκεύσαν την «Ντισκοτεκ». Η αρχή είχε γίνει το 1979 από την Νάντια Καραγιαννοπούλου (κατά κόσμον Ελπίδα) και τον Κώστα Τουρνά και πολλά χρόνια αργότερα το 1997, ο Μετζέλος, ο Μυθριδάτης και ο Πρύτανης παίρνουν το κομμάτι, του «αλλάζουν τα φώτα» και προκαλούν πανικό που σε μεγάλο βαθμό κρατάει μέχρι και σήμερα. Barbarella ντισκομπάλα και βινύλιο είναι λέξεις που συνθέτουν μόνο επιτυχίες.
