Μέσα στην ιστορία υπήρχαν, ακόμη και σήμερα μάλιστα, πολλοί δίκαιοι αλλά και άδικοι τρόποι για να εισπράξει το κράτος τους φόρους του.
Υπάρχει ο τεκμαρτός φόρος, δηλαδή ο προκαθορισμένος φόρος που είναι βασισμένος σε ορισμένα αντικειμενικά κριτήρια, όπως είναι η περιουσία του φορολογούμενου.
Στην εποχή μας κάτι τέτοιο μπορεί να είναι το αυτοκίνητο, το κινητό ή η πισίνα, παλιότερα ωστόσο τα κριτήρια ήταν διαφορετικά.
Τότε που δεν υπήρχαν όλα αυτά, είχαμε το τζάκι! Μπορεί να ακούγεται απίστευτο πλέον αλλά είναι αλήθεια. Το κράτος φορολογούσε τα σπίτια που είχαν τζάκι και μάλιστα όσα περισσότερα τζάκια είχαν τόσο περισσότερο τους φορολογούσαν.
Τώρα μπορείς να αποκτήσεις το δικό σου επιτραπέζιο τζάκι
Στα βυζαντινά χρόνια ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α, (802-811 μ.Χ.), επανέφερε έναν παλαιότερο δασμό, το φόρο του καπνού. Αργότερα ο αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής (969–976 μ.Χ.) επέκτεινε το φόρο στις πόλεις και ανάλογα με τον αριθμό των καπνοδόχων, που είχε κάθε σπίτι. Ο κάθε οικογενειάρχης φορολογείτο ανάλογα με τον αριθμό των τζακιών που είχε στο σπίτι του, αποτελούσαν δηλαδή τεκμήρια πλούτου. Ο φόρος ονομαζόταν «καπνικόν».
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις γιατί η εκκλησία της Παναγία της Καπνικαρέας στην οδό Ερμού ονομάστηκε έτσι:
