Υπάρχουν αυτοί που καταλαβαίνουν το λόγο που πάρθηκαν τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης. Υπάρχουν και αυτοί που δεν καταλαβαίνουν. Υπάρχουν αυτοί που πειθαρχούν κι αυτοί που λένε για «χούντα», «παραβίαση των ατομικών ελευθεριών» και πετάνε και κάτι τσιτάτα Οργουελικά που διάβασαν κάποτε ή είδαν στο «1984». Υπάρχουν αυτοί που κάνουν αυτό που πρέπει και αυτοί που κάνουν του κεφαλιού τους. Υπάρχουν αυτοί που προσπαθούν να κρατήσουν υγιείς αυτούς που αγαπάνε και αυτοί που θέτουν σε κίνδυνο τους δικούς τους αλλά και όλο τον κόσμο γενικότερα. Υπάρχουν αυτοί που βλέπουν τι γίνεται στην Ιταλία, την Ισπανία, την Αγγλία, τις ΗΠΑ και σφίγγεται η ψυχή τους και υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν πως όλα είναι κατασκευασμένα και πώς «φορτώνουν» στον κορωνοϊό θανάτους από διάφορα αίτια, για να δραματοποιήσουν περισσότερο την κατάσταση.
Μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα που διανύουμε, πολλοί άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να πάνε στην εκκλησία, να κοινωνήσουν, να φιλήσουν τις εικόνες, να στολίσουν Επιτάφιο, να βαδίσουν πίσω του κρατώντας ένα κεράκι. Αλλά δεν μπορούν να το κάνουν φέτος. Μερικοί συνάνθρωποί μας πάντως, έχουν βάλει σκοπό να μη χαλάσουν για κανένα λόγο και για καμία απαγόρευση τις χριστιανικές τους συνήθειες - υπάρχουν άλλωστε και ιερείς που άνοιξαν στη ζούλα τις εκκλησίες για να κοινωνήσει ο κόσμος, αγνοώντας και τους νόμους του κράτους και την Ιερά Σύνοδο. Οπότε αν υπάρχουν ιερείς που αψηφούν τους νόμους, τις οδηγίες και τις συμβουλές διότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα απ' όλους, δεν θα υπάρχουν και πιστοί που θα κάνουν το ίδιο; Φυσικά υπάρχουν: είναι αυτοί που θα βγουν στη γύρα τη Μεγάλη Παρασκευή και θα ψάξουν για Επιτάφιο…
Πριν πολλά χρόνια, όταν ο Στέλιος Παπαθεμελής αποφάσισε να κλείνουν τα κλαμπ στις 3, «γεννήθηκαν» κάτι αφτεράδικα που λειτουργούσαν μέχρι το πρωί. Μυστικά (και καλά…) που τα ήξερε όλος ο κόσμος και αμέσως μετά τις 3 που έκλειναν τα υπόλοιπα, ο λαός συνέχιζε στα «παράνομα», για όσο λειτουργούσαν, μέχρι να κάνει ντου η αστυνομία και να τα κλείσει. Και μετά πηγαίναμε στο επόμενο κ.ο.κ. Υπήρχαν (και υπάρχουν) οι παράνομες μπαρμπουτιέρες και χαρτοπαικτικές λέσχες, τα «παράνομα καζίνο», όπου περιουσίες αλλάζουν χέρια σε μια ζαριά ή ένα μοίρασμα φύλλων. Υπάρχουν ένα σωρό «μυστικά» ή «παράνομα» πράγματα, που μπορεί να συμβαίνουν κάτω από τη μύτη μας, στο διπλανό στενό ή στον πάνω δρόμο. Αν ήρθε η ώρα να ζήσουμε και «παράνομο Επιτάφιο» ή «εκκλησία - after», τότε ίσως να τα έχουμε ζήσει όλα…
Φαντάζεστε να δούμε τη Μεγάλη Παρασκευή κόσμο να βάζει τα καλά του και να βγαίνει στο δρόμο σαν το Νίτζα, περπατώντας στις σκιές, σκυφτός, για να αποφύγει κανέναν αστυνομικό, ψάχνοντας τρόπο να πάει στην εκκλησία; Κόσμο που έμαθε ότι ο παπάς θα ανοίξει στα κρυφά και θα αφήσει τους πιστούς να μπουν; Χριστιανοταλιμπάν, που θα πάρουν τα παιδάκια τους μαζί, θα κάνουν όλα αυτά που το Υπουργείο Υγείας μας καλεί να αποφύγουμε και μετά θα γυρίσουν στα σπίτια τους, θα συναντήσουν τους γονείς τους, θα μπουν στο ίδιο ασανσέρ με εσένα και εμένα, θα πιάσουν τα ίδια πόμολά με τους γείτονές τους, θα πάνε στο ίδιο σούπερ-μάρκετ με ένα σωρό κόσμο; Δεν θέλω καν να το φανταστώ.
Αλλά επειδή ζούμε στη χώρα που ζούμε, μπορεί κάποιος να πει ότι είναι απλά ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας;
