Κάποια στιγμή πριν από 2 χρόνια, έπεσε στα χέρια μας ένα αμερικανικό τεύχος του περιοδικού GQ και μία έρευνα τους για την υγιεινή στους χώρους εργασίας. Ο ένας στους δύο εργαζόμενους δεν έπλενε τα χέρια του αφού έκανε την ανάγκη του στα ουρητήρια, ενώ μόλις ο μισός στους δύο τα έπλενε και πριν μπει στην τουαλέτα. Μεγάλο θέμα η καθαριότητα μέσα και έξω από το γραφείο, αλλά είναι διαφορετικό να μένεις βρωμιάρης στο σπίτι και διαφορετικό να έρχεσαι σε επαφή με 15 διαφορετικούς ανθρώπους μέσα στην ημέρα. Έτσι μεταδίδονται τα μικρόβια και έτσι κάθε χρόνο έχουμε τα διάφορα.
Καλώς ή κακώς ωστόσο η πανδημία μας έβαλε σε μία νέα νοοτροπία. Αστειευόντουσαν παρουσιαστές πρωινής ενημερωτικής εκπομπής πως δεν θα ξαναπάρουμε κανέναν αγκαλιά μετά από αυτό. Έχει μία δόση γέλιου αυτή η ατάκα αλλά και μία δόση αλήθειας. Από τη μία έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες. Ανοιχτοί, εκρηκτικοί και εκδηλωτικοί. Πάμε σε ένα μπαρ και παίρνουμε αγκαλιά όλη την παρέα. Πράγματι, όταν όλο αυτό τελειώσει θα σκεφτόμαστε -ειδικότερα- δύο φορές τα πράγματα που θα κάνουμε. Αλλά ας θυμηθούμε και αυτά που συνηθίζαμε να κάνουμε μέχρι τώρα.
Που πράγματι δεν πλέναμε ποτέ τα χέρια μας. Πυρηνικά απόβλητα πιάναμε και στη συνέχεια χειραψία, σουβλάκι και μετά σκάλισμα στη μύτη. Και αν έβλεπες και το κορίτσι το βράδυ, την έπιανες με το ίδιο χέρι σε απόκρυφα σημεία. Μην αηδιάζεις, το ξέρεις ότι είναι έτσι. Αμ το άλλο; Θες ουρά στην τράπεζα; Θες ουρά στην στάση για να ανέβεις στο λεωφορείο; Έμπαινε ο άλλος άρρωστος με γρίπη και έφερνε και τα μικρόβια για να έχει παρέα. Δεν με ενδιαφέρει κύριος. Αν έχεις γρίπη κάθεσαι σπίτι και περιμένεις να περάσει για να μην κολλήσεις και τους άλλους. Δεν παίρνεις μέσα μαζικής μεταφοράς όταν το φτέρνισμά σου σπάει τζαμαρίες στο The Mall. Αν θέλεις τόσο πολύ να γεμίσεις μυξομάντηλα το γραφείο, να πάρεις το αμάξι σου, να πάρεις ταξί. Δεν έχεις λεφτά, δεν έχεις αμάξι; ΝΑ ΠΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ. Δεν μας νοιάζει. Το θέμα είναι η συμπεριφορά. Φτερνιζόμασταν ο ένας μέσα στα μούτρα του άλλου και την επόμενη ξυπνούσαμε το κρεβάτι με 40 πυρετό κάνοντας σχόλιο «αχ είδες μωρέ, ούτε εγώ την γλίτωσα». Πώς να την γλιτώσεις που έμπαινες στο Α7 και μόνο ειδική θέση για λεπρούς δεν είχε. Χάλι μαύρο. Και καλά για κάποιον που δεν ξέρει ότι το κουβαλάει. Για εκείνον όμως με τα κόκκινα μάτια και την πρησμένη μύτη που περπατάει σαν να είναι ετοιμοθάνατος; Γιατί να βγει έξω;
Και η μασκούλα. Μια χαρά η μασκούλα και πείτε ό,τι θέλετε. Ναι δεν σε προστατεύει από τον άρρωστο, αλλά αν έχεις λίγη τσίπα πάνω σου και νιώθεις κάπως το πρωί που ξύπνησες, την φοράς ΕΣΥ για να προστατέψεις τον άλλο. Και αν σκεφτούν όλοι έτσι, δεν θα ήταν κακό να την φορούσαμε στα ΜΜΜ πηγαίνοντας στη δουλειά. Εκτός και αν πιστεύεις ότι θα σου κρύβει τα χειλάκια σου. Να τη φοράς μέχρι να φτάσεις στη δουλειά αν μπορείς. Και εκείνα τα αντισηπτικά. Μπορούν να μείνουν μόνιμα στα γραφεία; Και τα χέρια σου μπορείς να τα πλένεις κάθε φορά που σηκώνεσαι από το γραφείο και όχι μία φορά τον μήνα σαν να είσαι Σταυροφόρος στο Μεσαίωνα; Και τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Να μην τους κλείσουμε στα σπίτια, αλλά αν κάποιος είναι άρρωστος ή νιώθει πως κάτι τον περιτριγυρίζει ας μην τους κάνει αγκαλίτσα για να ζητήσει δανεικά ή καμιά πάστα φλώρα. Ας μείνει απομονωμένος. Ας μείνει σπίτι του. Γενικά αυτό το #μένουμε_σπίτι, να κάτσεις να το φιλοσοφήσεις και για τις ημέρες που θα έρθουν. Για την γρίπη, το κοινό κρυολόγημα και γενικά για ό,τι εποχιακό θα έρθει να μας βρει.
Γιατί το χειρότερο που μπορεί να συμβεί ξέρεις τι είναι; Να τελειώσει όλο αυτό και να κάνουμε ακριβώς τα ίδια. Να στηνόμαστε πάλι σε στάση κονσέρβα, να βήχουμε ο ένας πάνω στα μούτρα του άλλου σαν να ανταλλάζουμε κάρτες στο δημοτικό. Να βάζουμε στόχο «πόση βρόμα μπορώ να μαζέψω στο χέρι μου πριν ξύσω το αυτί μού;». Να είμαστε με 38 πυρετό και να λέμε «εντάξει μωρέ, θα χαπακωθώ και θα πάω στο μπαράκι να βρω τα παιδιά». Όχι φίλε, δεν πάει έτσι. Γιατί έτσι ξυπνήσαμε ένα πρωί και νομίζαμε πως είχαμε να κάνουμε με γριπούλα και μας βγήκε πανδημία που συνεχίζει και μετράει νεκρούς.
Λίγη περισσότερη υπευθυνότητα και σχολαστικότητα. Για να μην μετράμε κάσες και βλέπουμε στρατιωτικά φορτηγά με πτώματα.
